Jazzblaðið - 01.07.1949, Blaðsíða 22

UM TROMPETLEIKARA
Framhald af bls. 6
hljómsveitum, en varð fyrst þekktur í
hljómsveit John Kirby 1937—1942, og
einnig útsetti hann fyrir hljómsveitina
og varð hann mjög frægur fyrir útsetn-
ingarnar, er þóttu mjög fágaðar og
skemmtilegar. Síðan 1942 hefur Charlie
leikið í ýmsum hljómsveitum, m. a. T.
Dorsey, þar sem hann er enn, og hefur
hann jafnframt útsett mörg beztu lög
hljómsveitarinnar. Shavers hefur leikið
mikið' inn á plötur með fyrrnefndum
hljómsveitum og eins með öðrum smærri
jazzhljómsveitum.
„Dizzy“ Gillcspie, upphafsmaður hins
unga jazzstíls, „Be-bop“, átti eftir að
hækka veldi trompetsins enn að mun, því
trompetleikarar gerðu manna mest af því
að kynna hinn nýja stíl, og síðan 1942
hafa komið fram margir Be-bop trompet-
leikarar, sem ekki hafa staðið þeim eldri
LITLAR HLJÓMSVEITIR
Framhald af bls. 9.
mér mitt á milli þessara tveggja atriða,
með því að nota nokkrar útsetningar,
sem mynda fast form, án þess þó að
ganga á rétt hins frjálsa jazz.
Þetta er regla, sem ég hef lært að not-
færa mér, eftir að hafa leikið inn á
hundruð platna, sem margar hverjar eru
með dægurlögum, sem við varla þekkt-
um, þegar plötuupptakan átti að hef jast.
Ætlir þú að notfæra þér þessa reglu, þá
skaltu fara með hljómsveit þína, þar
sem þið getið leikið inn á plötu og séð
hver útkoman verður. Ef þið hlustið vel
og reynið að læra af plötunni, þá mun
verða auðveldara fyrir ykkur að ná þeim
árangri, sem þið keppið að.
Og að lokum nokkur orð um söngkon-
að baki hvað hæfileika snerti. Má þar
nefna Howard McGee, Miles Davis, Fats
Navarro, Red Rodney, Neal Hefti, Pete
Candoly, Chico Alvares, Buddy Childers
og sjálfan meistarann Dizzy Gillespie. •—
Hann fæddist 1917. í gagnfræðaskóla
lærði hann að leika á trompet og byrjaði
hann að leika opinberlega með hljómsveit
Fr .nkie Fairfax 1935. Síðan hefur hann
lrikið með mörgum hljómsveitum og
þeim flestum þekktum. Hann stofnaði
eigin hljómsveit um 1942 og hefur hún
tekiJ allmiklum breytingum frá því
fyrsta. Hún hefur verið allt frá fimm
mönnum og upp í átján, en það er stsérð
hennar nú. Hann fór með hljómsveit sína
í hljómleikaför til Danmerkur og Sví-
þjóðar í fyrrasumar og var honum tekið
einstaklega vel af landsbúum, sem kunna
að meta góðan jazz og góða jazzleikara,
en þar er Gillespie réttur maður á réttum
stað.
ur. Eins og þið vitið kannske, þá var
Billie Holiday ein aðal-máttarstoðin í
plötu-hljómsveitum mínum, en í mörg
undanfarin ár hefur hún sungið sjálf-
stætt inn á plötur. Síðan söng Helene
Ward með okkur, en hún er söngkona,
sem að mínu áliti er eins og góð söng-
kona á að vera. Þó hún sé ekki það sem
kalla mætti „hot“-söngkona, þá hefur
hún vel músikalska rödd og einstaklega
tilfinningaríka.
Hafi stúlka þessi kosti, og syngi hún
ljóðið af skilningi og tilfnningu, þá
verður hún áreiðanlega mjög góð söng-
kona. Auðvitað er mjög freistandi að
líkja eftir Billie, og óteljandi söngkonur
í Bandaríkjunum hafa gert það, en enn
hljóma þær aðeins sem eftirlíkingar.
22 .9aztlfaÍi$