Morgunblaðið - 21.06.2009, Blaðsíða 14
14 Tengsl
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. JÚNÍ 2009
Hjörtur Ingvi: „Pabbi er frábær og
mín helsta fyrirmynd. Hann ber
mikla ábyrgð á því að ég byrjaði í
tónlistinni vegna þess að hann ól
mig upp við að hlusta á tónlist. Þó
það sé algengt að fólk leggi fyrir
sig tónlist vegna þess að einhver í
fjölskyldunni hefur gert það áður
þá held ég að þetta snúist meira
um það að fólk þroski eyrað á sér
frá unga aldri. Þó pabbi hafi aldrei
spilað á hljóðfæri er hann mikill
tónlistaráhugamaður og kynnti mig
fyrir sígildri tónlist, óperum og
poppi. Hlustunin skiptir mestu máli
ef maður vill þroskast eitthvað á
þessu sviði. Ég byrjaði ekki mjög
snemma að læra á píanó en hafði
hlustað mikið á tónlist áður. Pabbi
hlustar mikið á óperur en á sínum
tíma var hann mikið í rokkinu og
Pink Floyd var hans uppáhalds-
hljómsveit. Eftir því sem hann varð
eldri færði hann sig æ meira í
klassíkina en tilfellið er að núna
gefur hann sér ekki nægilega mik-
inn tíma til þess að hlusta á tónlist.
Einstöku sinnum tók hann undir
sönginn en það er kannski ekki
hans sterkasta hlið.“
Taugarnar hans sterkasta hlið
„Ég byrjaði í skákinni og hef
enn mjög gaman af því að tefla en
ég fann það mjög fljótlega að ég
myndi ekki gera skákina að lífs-
starfi eins og pabbi gerði. Skák-
maður þarf að búa yfir miklum aga
og síðan hafa hæfileikarnir mikið
að segja. En pabbi þrýsti aldrei á
mig og ég held að fólk sem skarar
fram úr í einhverju sé almennt
þannig. Það er ekkert að reyna að
þjösna börnum í það sem það fæst
sjálft við. Fyrir nokkrum árum tók
tónlistin allan minn frítíma og hef-
ur gert síðan en fyrir vikið hélt ég
ekki áfram að tefla. Hafði hrein-
lega ekki tíma. Ég hef samt mjög
gaman að því að tefla og þegar
hægist um tek ég kannski aftur
upp þráðinn. Ég var samt aldrei
nálægt pabba í getu.
Við tókum ekki oft skák. Ég
vissi að ég myndi græða meira á
því að hann kenndi mér frekar en
að tefla við mig. Ég held líka að
hann hafi ekki viljað niðurlægja
mig og því ekki teflt á fullri getu í
þau fáu skipti sem við tefldum
saman.
Það sem pabbi hefur umfram
mjög marga aðra skákmenn er
hvað hann er yfirvegaður og góður
á taugum. Hann hefur mjög góða
þekkingu á teoríunni og kann þetta
fag. Hann hefur mikinn bar-
áttuanda og fer aldrei á taugum
eins og best sást í einvíginu við
Viktor Kortsnoj í undankeppni
heimsmeistaramótsins í Kanada
1988. Ég held að þetta sé oft sjald-
gæfur eiginleiki hjá skákmönnum.
Ég hef líka heyrt að hann sé sér-
staklega góður í endatafli, hvernig
á að sauma að andstæðingnum,
þegar maður er með aðeins betri
stöðu, og sigra.
Þegar pabbi var atvinnumaður í
skák áttum við oft góðan tíma sam-
an. Með mér í grunnskólanum voru
margir krakkar sem sáu ekki for-
eldra sína nema á kvöldin og um
helgar en hann var kannski erlend-
is í tvær, þrjár vikur, og var svo
heima í mánuð áður en hann fór
aftur út. Þess vegna var hann oft
heima að vinna og stúdera skák,
þegar ég kom snemma heim úr
skólanum. Það var mjög notalegt.
Ég og mamma og seinna systir
um það að þegar hann verður kom-
inn á eftirlaun geti hann aftur farið
að tefla á fullu.“
„Pabbi er ekki alvarleg týpa
heldur mikill húmoristi. Óform-
legur og skemmtilegur. Fjöl-
skyldan hefur verið dugleg við að
fara saman í sumarfrí og við feðg-
arnir erum auðvitað í reglulegu
sambandi þess á milli, þó við séum
á ferðinni hvor í sínu lagi. Amma á
hlut í ánni Iðu rétt hjá Laugarási í
Biskupstungum og þangað förum
við saman í laxveiði á sumrin.
Reyndar er hann ekki mjög dug-
legur veiðimaður. Hann skipulegg-
ur ferðina og fær vini sína til þess
að fara út í á en sefur oftast sjálfur
til hádegis. Lætur þá aðra um
veiðiskapinn. Þegar hann kemur
sér út í á gengur samt oftast vel
hjá honum.
Hann er geysilega duglegur við
að stríða öðrum, sérstaklega vinum
sínum, og tekur stríðni ekki illa.
Ég stríði honum sjaldan að fyrra
bragði en hef komist upp á að
svara stríðni hans með stríðni. Ég
hef aldrei séð ástæðu til þess að
gera honum grikk en stundum hef
ég gengið of langt án þess að ætla
mér það. Í fyrrasumar fór ég til
dæmis frekar óvarlega á jeppanum
okkar úti í á og það varð að draga
hann upp úr. Pabbi tók því vel og
skildi ágætlega að ég væri ekki
mjög reyndur ökumaður.“
Svipaður lífsstíll
„Ég hef verið í fullu námi við
Háskólann þrátt fyrir annir í tón-
listinni en það hægist örugglega á
náminu frá og með næstu önn,
þannig að ég tek þriggja ára nám á
þremur og hálfu eða fjórum árum.
Pabbi skilur það mjög vel enda
ekkert að því að taka háskólanám á
aðeins lengri tíma en gengur og
gerist. Hann hvatti mig mjög til
þess að fara í háskóla enda var
hann sjálfur í lögfræðinámi þegar
hann var á fullu í skákinni. Ef ég
man rétt tók hann sér frí í tvö ár
frá námi til að geta sinnt skákinni
betur og hann hefur aldrei dregið
úr því að ég eigi að rækta tónlist-
ina. Við í Hjaltalín spilum mikið í
útlöndum og höfum í raun ekkert
spilað á Íslandi í ár nema á
Listahátíð í vor. Margir góðir hlut-
ir eru að gerast og við viljum
hamra járnið meðan það er heitt.
Þessi lífsstíll hjá mér er örugglega
svipaður því sem hann upplifði á
skáktímanum. Að vera í há-
skólanámi heima en vera samt allt-
af að ferðast á sama tíma. Þetta er
skemmtilegt en líka mjög slítandi
og minnir á að það að vera at-
vinnuskákmaður í lögfræði er eins
og að vera tónlistarmaður í hag-
fræði. Við eigum það sameiginlegt
að áhugasvið okkar er mjög vítt, en
fyrir mig er mjög notalegt að koma
heim eftir langa túra erlendis. Það
er æðislegt að vera heima hjá fjöl-
skyldunni, því við erum ekki alltaf
á fimm stjarna hótelum í útlöndum.
Mér finnst pabbi alltaf vera hann
sjálfur, lögfræðingur, skákmaður,
pabbi, tónlistaráhugamaður. Hann
er dagfarsprúður og rólegur, lætur
ekki espa sig upp að óþörfu. Það
sem helst pirrar mig er að hann
spyr mig reglulega um leiðinlega
hluti sem ég þarf að gera en nenni
ekki að framkvæma. Hluti eins og
að fara með bílinn í skoðun eða
láta skipta um dekk. Hann fylgist
vel með mér og ég held að það sé
góður eiginleiki þó það pirri mig á
stundum að vera minntur á að ég
eigi eitthvað ógert. En hann er
notalegur strákur, hann pabbi.“
Notalegur strákur, hann pabbi
Morgunblaðið/Jakob Fannar
Eftir Steinþór Guðbjartsson
steinthor@mbl.is
Feðgarnir Jóhann Hjartarson, stórmeist-
ari í skák með meiru, og Hjörtur Jó-
hannsson tónlistarmaður eru að mörgu
leyti líkir. Þeir hafa slegið í gegn hvor á
sínu sviði og leggja báðir mikið upp úr
háskólanámi samfara áhugamálinu.
‘‘PABBI ER EKKI ALVAR-LEG TÝPA HELDUR MIKILL HÚMORISTI. ÓFORMLEGUR OG
SKEMMTILEGUR
Hann fæddist 8. febrúar 1963. Hann byrjaði í Álftamýrarskóla, varð stúd-
ent frá Menntaskólanum við Hamrahlíð 1983 og tók embættispróf í lög-
fræði við Háskóla Íslands 1992.
Hann var atvinnumaður í skák 1985 til ársloka 1997 og starfinu
fylgdi kennsla við Skákskólann. Í ársbyrjun hóf hann störf hjá Ís-
lenskri erfðagreiningu og er yfirmaður lögfræðisviðs fyrirtækisins
og móðurfyrirtækisins deCODE.
Hann hefur náð glæstum árangri í skákheiminum og fengið ótal
viðurkenningar. Hann er næst stigahæsti skákmaður landsins,
hefur til dæmis fimm sinnum orðið Skákmeistari Íslands, tefldi
með skákliði Bayern München í Þýskalandi í sex ár og varð
fimm sinnum Þýskalandsmeistari og einu sinni Evrópumeist-
ari. 1988 komst hann í átta manna úrslit HM í
skák.
Eiginkona hans er Jónína Ingvadóttir, kynn-
ingarstjóri hjá ValiTor. Þau eiga tvö börn, Hjört
Ingva og Sigurlaugu Guðrúnu 16 ára.
JÓHANN HJARTARSON
mín fylgdumst mjög vel með öllum
hans mótum og það var auðvitað
mjög spennandi. En ég var bara 11
ára þegar hann hætti í atvinnu-
mennsku. Reyndar hefur hann oft
teflt síðan og ég hef haft mjög
gaman af því að fylgjast með hon-
um við skákborðið.
Mikill húmoristi
Að öðrum skákmönnum ólöst-
uðum hefur hann sýnt það þegar
hann teflir að hann stenst ennþá
samanburð við velflesta ef ekki alla
íslenska skákmenn. Mig dreymir
Hann fæddist 7. september 1987. Hann gekk í Ölduselsskóla og tók stúdentspróf frá Menntaskólanum við
Hamrahlíð í desember 2006, en hefur síðan stundað nám í hagfræði við Háskóla Íslands.
Hann hóf tónlistarnám í Tónskóla Eddu Borg, en hefur stundað djass- og klassískt píanónám í Tónlistar-
skóla Félags íslenskra hljómlistarmanna undanfarin ár og vonast til þess að ljúka námi í klassíkinni á
næsta ári.
Í Ölduselsskóla varð til ballhljómsveitin Svitabandið og er hann enn í henni. Hann söng í kór MH og í
skólanum stofnaði hann ásamt öðrum dægurhljómsveitina Hjaltalín, sem fékk meðal annars Íslensku tón-
listarverðlaunin fyrir lag ársins 2008.
HJÖRTUR INGVI JÓHANNSSON