Organistablaðið - 01.05.1974, Blaðsíða 16
SKORTUR Á MENNTUÐUM ORGANISTUM
Þaö er ekki laust viö að menn
beri nokkurn ugg í brjósti, ef
litiö er lil framlíðarinnar varö-
andi endurnýjun og fjölgun vel
mennlaðra organleikara, cf svo
heldur fram sem horfir.
Félag ísl. organleikara hcfur
skipl meðlimum sínum niður í
flolclca eftir mennlun og hæjni.
Sá flokkur cr mjög fámennur,
sem kalldöur er 1. flokkur. Þdö
eru menn sem lokið hafa prófi
frá Tónlistarskóla, eða hafa sýnt
ftaö meö hæfni sinni, dö f>eir séu
verðugir að fylla þann flokk.
í bókinni „Öldin olckar“ frá
árinu 1919 er eftirfarandi grein:
„Páll ísólfsson, sonur ísólfs Páls-
sonar organleikara á Sto/ckseyri,
hefur nokkur undanfarin ár
slundaö nám við einn stærsta
hljómlistarskóla heirnsins, í Lcip-
zig. Páll tók þar skjótum fram-
förum og ávann sér traust kenn-
ara sinna, svo sem marka rná af
því, að cinn þeirra, sem jafn-
framt var organlcikari einnar að-
alkirkju borgarinnar, valdi Pál
ísólfsson úr öllum nemendahópi
sínum til dö gegna lcirkjuembætti
sínu, meðan hann innti af hendi
herþjónustu í stríðinu.
Páll hefur haldiö opinbera
orgelhljórnleika í Berlín og hlot-
iö góða dóma. Eitl þekktasta
lónlistarlímarit Þýslcalands Alg.
Musik Zeilung, segir t. a. m. aö
hljómleikar hans í BerLín hafi
sýnt afburða orgelsnilling, setn
er ekki döeins fágætlega snjall
í ytri rneðferö laganna, heldur
nœr hann einnig innsta eðli
jreirra m jög vel.“
Þdö er óþarfi dö fara mörgum
orðum urn framhaldið, það
þekkja allir. Ég heLd að á engan
sé hallaö þó sagl sé að enginn
Islendingur haji orðið þckktari
fyrir orgelleik sinn en Páll ls-
ólfsson. llann var brautryðjand-
inn og hafði marga nemendur,
sem einnig hafa gert garðinn
frœgan. Með stofnun Tónlistar-
skóla Reykjavíkur, sem Páll
slofndöi og hefur unnið ómetan-
legl starf og útskrifaö fjölda tón-
lisarmanna og þar á meðal
nolckra ágæla organleikara. Þess
vegna er það dapurleg staðreynd,
að nú um nokkurt skeið hefur
16 ORGANISTABLAÐIÐ