Ísfirðingur - 03.06.1967, Blaðsíða 4

Framboð Steingríms Hermannssonar
1 tilefni af greininni
„Feimnismál Framsóknar" í
síðasta Skutli vil ég segja
þetta.
Það er tilhæfulaus fjar-
stæða, að Hermann Jónasson
hafi ætlað eða reynt að koma
Steingrími syni sínum í sæti
sitt við framboðið 1963 og
ekki skil ég,að Birgi Finns-
syni sé greiði gerður með
því, að gera hann ábyrgan
fyrir þeirri sögu. Þó að Birg-
ir sé kanske ekki mikill skör-
ungur eru mér það vonbrigði
ef hann hefur ekki dreng-
skap til að taka nærri sér því
líka smán.
Ég var í þeirri nefnd, sem
raðaði á framboðslista 1963
og veit það vel að Steingrím-
ur var ekki nefndur þar í
því sambandi. Hinsvegar skrif
aði ég sjálfur tillögu að
fundarályktun, sem þar var
samþykkt einróma þess efnis,
við teldum farsælast, að Her-
mann skipaði efsta sæti list-
ans.
Ég átti engan hlut að
skipun framboðslistans síðast-
liðið haust, þar sem ég vildi
lifa samkvæmt því, sem Sigur
vin Einarsson orðaði þannig
í mín eyru, að mennirnir
sjálfir, sem til greina kæmu
í efstu sætin, ættu ekki að
vera að skipta sér af röðun-
inni.
Ég er persónulega sann-
færður um það, að Hermann
Jónasson hafi á engan hátt
unnið að því, að koma Stein-
grími í framboð hér, enda
þótt hann vilji eðlilega hlut
hans og flokksins sem beztan
þegar á hólminn er komið.
í framboðsnefndinni í haust
voru skiptar skoðanir um
það hvort Sigurvin ætti að
halda áfram eða ekki en eftir
að Bjami Guðbjömsson hafði
verið samþykktur í fyrsta
sæti mátti heita fullur ein-
hugur um næstu sætin tvö.
Nefndin óskaði þess að Stein-
grímur Hermannsson skipaði
þriðja sætið, baráttusætið.
Auðvitað vissu menn, að
reynt yrði að vinna gegn hon-
um með því, að hann væri
sunnanmaður og sonur Her-
manns Jónassonar, en treystu
því samt, að hann myndi reyn
ast sterkur frambjóðandi. Og
nú, þegar kynnin eru orðin
meiri og reynsla fengin, veit
ég ekki um nokkurn mann
sem dregur það í efa að fram-
boð Steingríms Hermannsson-
ar er sterkt framboð og vel
ráðið.
Það hefur einkennt og ein-
kennir þessa kosningabaráttu,
að hún er fyrst og fremst bar-
átta um Steingrím Hermanns-
son. Það er á allra vitorði
eins og það, að hann hefur
unnið hugi manna svo, að
jafnvel harðsnúnir flokks-
menn annara flokka hafa opin
berlega játað og yfirlýst að
þeir bindi miklar vonir við
þingmennsku hans fyrir Vest-
firðinga.
Þess vegna er það nú mesta
áhyggjuefni allra frambjóð-
enda annara flokka í Vest-
fjarðakjördæmi hvernig þeir
geti haldið atkvæðum frá
Steingrími Hermannssyni og
lista Framsóknarmanna.
Halldór Kristjánsson.
St j órnmálaf un dur
Mánudaginn 29. maí sl. kl.
20,30 efndu ungir Framsóknar
menn og ungir Sjálfstæðis-
menn til almenns stjómmála-
fundar í Alþýðuhúsinu á Isa-
firði. Fundarsókn var mjög
góð, eða eins margt fólk og í
húsið komst. Fundarstjórar
voru þeir Guðni Ásmundsson
og Jens Kristmannsson. Frum
mælendur frá Framsóknar-
flokknum voru þeir Guðmund
ur Hagalínsson frá Ingjalds-
sandi og Ólafur Þórðarson,
Súgandafirði. Frummælendur
írá Sjálfstæðisflokknum voru
þeir Guðmundur Agnarsson,
Bolungarvík, og Þór Hagalín
frá Núpi.
Ræður frummælenda voru
góðar, sérstaklega þóttu ræð-
ur frummælenda Framsóknar-
flokksins málefnalegar og vel
fluttar. Ræða Guðmundar
Agnarssonar var mun mál-
efnalegri og betur flutt en
ræða Þórs Hagalín, enda sneri
hann sér óþarflega oft frá
fólkinu í salnum.
1 frjálsum umræðum tóku
til máls Pétur Sigurðsson,
Magnús R. Guðmundsson og
Sigurður Jóhannsson, sem all
ir töluðu á vegum Alþýðufl.
Sagðist Magnús vera úr hægri
armi Alþýðufl., en hinir væru
úr þeim vinstri. Kom það
engum á óvart þó Alþýðu-
fl. væri klofinn og ósamstæð-
ur. Jökull Guðmundsson og
Úlfar Ágústsson töluðu fyrir
Sjálfstæðisflokkinn. Er Sjálf-
stæðisflokknum ráðlagt að
nota þá sem allra oftast sem
málsvara sína á opinberum
fundum. Leifur Pálsson tal-
aði fyrir sjálfan sig, en um-
ræðuefnið var Bjarni banka-
stjóri og Guðni Ásmundsson.
Jón A. Bjarnason virtist tala
Skutull er ennþá að sperrast
við að halda því að fólki, að
Alþýðuflokkurinn vinni eitt-
hvað að hagsmunamálum al-
þýðu með því að styrkja
valdaaðstöðu Sjálfstæðis-
flokksins í landinu. Hafa Al-
þýðuflokksforingjarnir virki-
iega þá vantrú á félagslegum
þroska Vestfirðinga að þeir
geti búist við að þeir kjósi
frambjóðendur Alþýðuflokks-
ins? Vestfirðingar vita vel,
að forustuklíka Alþýðuflokks-
ins hefur svikið öll sín fyrri
stefnumál. Þeir vita að þeir
sem ráða Alþýðuflokknum
hafa gengið til liðs við og
á mála hjá versta afturhaldi
landsins, Sjálfstæðisflokknum,
sem verið hefur og er ennþá
höfuðandstæðingur hinna vinn
andi stétta til sjós og lands
og launastéttanna í landinu.
Vestfirðingar vita að Alþýðu-
flokksforustan er orðin svo
bundin Sjálfstæðisflokknum
og samdauna öllu hans at-
hæfi, að þeir eiga nú enga
ósk heitari, en að halda þessu
samstarfi áfram að kosning-
um loknum, ef þeir verða þess
umkomnir, til þess enn að
herða lánsfjárfjötrana og tor-
velda íbúðabyggingar með því
að kynda ennþá betur elda
þeirrar dýrtiðar og óðaverð-
bólgu sem Sjálfstæðisflokkur-
inn og Alþýðuflokkurinn hafa
búið til.
Alþýðuflokkurinn hefur nú
um hríð engan kjördæmakos-
inn alþingismann átt í Vest-
fjarðakjördæmi, af því að
hann hefur glatað trausti
fólksins, og það bendir ekkert
til þess að hann ávinni neitt
traust í náinni framtíð.
Vegna eigin verka hangir Al-
þýðuflokkurinn á horriminni
um land allt og á henni mun
hann hanga þar til hann yfir-
gefur íhaldið og breytir um
vinnuaðferðir.
fyrir Alþýðubandalagið og A1
þýðuflokkinn, en lauk máli
sínu án þess að komast að
efninu.
Að lokum töluðu aftur þeir
Ólafur Þórðarson, Guðmundur
Agnarsson og Þór Hagalín.
Enginn vafi lék á því að
málflutningi Framsóknar-
manna var bezt tekið af
fundarmönnum.
Það sem lagt er til hliðar
Á framboðsfundum hefur
Birgir Finnsson og félagar
hans lagt mikla áherzlu á
það, að þeir voni að stjórnar
samstarfið geti haldið áfram
óbreytt og þeir fái að vera
hér eftir sem hingað til undir
vemdarvæng stóra flokksins.
Hinsvegar leggja þeir Sigurð-
ur og Matthías mikla áherzlu
á það, að ekkert sé á Birgi að
treysta og nú verði Sjálf-
stæðismenn að treysta á
sjálfa sig, Vita þeir sem er,
að margir gamlir kjósendur
þeirra vilja alls ekki greiða
þeim atkvæði og óttast mjög
að einhverjir þeirra kjósi litla
bróður, en þætti að vonum
sárt ef Birgir felldi Matthías,
og væri þá lítil eftirtekja af
heimaslátrun og annari fyrir-
höfn.
Hitt er greinilegt, að Al-
þýðuflokksmenn vænta sér
helst atkvæða frá Sjálfstæðis-
flokknum enda biðja þeir
engu síður að kjósa stjómar-
flokkana en Alþýðuflokkinn.
Birgir og félagar hans
hrósa þvi mjög að flokksleg-
ur ágreiningur hafi verið lát-
inn víkja fyrir þjóðarhag.
Hvað er flokkslegur ágreining
ur? Stafar hann ekki af mis-
munandi skoðunum á því
hvemig eigi að stjóma með
þjóðarhag fyrir augum?
Hvernig er þá hægt að láta
hann víkja meðan menn hafa
skoðanir, sem ekki falla sam-
an?
Auðvitað hefur Alþýðuflokk-
urinn lagt til hliðar allan á-
greining við Sjálfstæðisflokk-
inn um það hvort hér ætti
að reka áætlunarbúskap, hafa
einhverja stjórn á fjárfest-
ingu, vinna að því að hús-
næði fáist á sannvirði við
kaup eða leigu o.s.frv., en
það er alls ekki gert fyrir
almannahag eða alþjóðarheill.
Það eru stefnumálin, sem
eru lögð til hliðar, vegna
stólanna.
En er þá ekki tímabært að
leggja fiokkinn til hliðar?
Siðasta hælið
Frambjóðendur Sjálfstæðis-
flokksins hófu kosningabar-
áttu sína með því að boða
aðild íslands að efnahags-
bandalagi, hampa lokaðri bók,
sem menn áttu að trúa að
væri fullmótuð áætlun um al-
hliða framkvæmdir í atvinnu-
málum, félagsmálum og menn
ingarmálum og öðru eftirþví.
En það hefur smá dregið af
þeim enda sögðu menn eftir
fundinn í Bolungarvík að all-
ur vindur væri úr Sigurði frá
Vigur og þá væri lítið eftir.
Eina haldreipi þeirra nú er
Atvinnujöfnunarsjóður og lög
gjöfin um hana en þess er að
gæta að Framsóknarmenn
hafa lengi barizt fyrir fram-
gangi slikrar sjóðstofnunar,
— raunar með góðu fulltingi
Gísla Jónssonar á sinni tíð.
Atvinnujöfnunarsjóður er
góð stofnun, en hann er ekki
einkaeign stjómarflokkanna
og ekki myndaður að þeirra
frumkvæði.
Kosningasfcrlfstofa
Skrifstofa Framsóknarflokksins á ísafirði,
Hafnarstræti 7, er opin kl. 1 til 10 síðdegis.
Sími 690.
Framsóknarfólk er hvatt til að koma á
skrifstofuna, athuga kjörskrá og gefa upp-
lýsingar.