Líf og list - 01.10.1950, Blaðsíða 11
Þróun abstraktmyndar
Lífið hefir aldrei leikið við þá
listamenn í París, sem valdið hafa
byltingu í listinni.
Myndir eftir Georges Patrix eru
ekki heppileg söluvara, en lista-
maðurinn lætur það ekki á sig fá,
því að samvizkan býður honum að
túlka tilfinningar sínar á þennan
hátt og engan annan, a. m. k. eins
og nú standa sakir.
Myndin að neðan er af Georg-
es Patrix og málverki, sem hann
gcrði á meðan hann var existensí-
alisti. Það er ekki ýkjalangt síðan.
En þegar við berurn þá mynd sam-
an við neðstu til hægri á síðunni,
dylst ekki, að bylting hefir orðið
í list hans. Myndirnar til hægri eru
annars út af fyrir sig skennntileg
dæmi um þróun abstrakt myndar.
Fyrst teiknar listamaðurinn líka
skissu af fyrirmyndinni. í ann-
arri myndinni þræðir hann lögmál
Pýþagórasar. Síðasta myndin á að
tákna persónuleika fyrirmyndax-
innar, sem var Antonin Artaud,
franskt súrrealískt skáld, sem dó í
íyrra.
Georges Patrix
Súrrealískt skáld af sjónarhóli
abstraktmálara
Antonin Artaud,
Málarinn lítur hér skáldið frá nýjú
sjónarhorni
Rúmfræðilcgar línur mynda munninn
‘ og augun
Einfaldar línur og Dogar eru táknræn
um anda hins látna skálds
Fýrsf ^gerii* "TratrJx skissu, acm er
nauðalík fyrirmyndinni
•y>'"
■
LÍF og LIST
11