Líf og list - 01.12.1951, Blaðsíða 4

Séra Sigurður Einarsson:
ÞRJÚ KVÆÐI
Songur í húsi
Eg heyrði söng í húsi,
kom inn eitt andartak
og heyrði svo vel sungið,
að sóngur allra svana,
allra sumarfugla kvak
var saman í peim töfrahljómum slungiS
t gleði, sem var ör,
eins og ungra vtengja hlak.
En haust á brúnni heiði
og hrím á grœnum meiði
og kvíði allra fugla fyrir kulda vctrarnótta,
hann kvað einnig t þessum fagra söng
— hann kvað 't þessum söng með fmngum ótta.
Og þó var hún, sem söng,
aðeins sautján ára barn,
með sumarferska dýrð á Ijósum kvarmi.
Og það var eins og vordœgrin
vinhlý og löng
þau vefðu hana að sólhýmm barmi.
Hún var allra linda mál,
hún var allra blóma sál,
einn ómur skær í himinfegurð borinn,
og gaf þvi öllu rödd,
sem að grœr og vex og ann
og glaðast er á vorin.
En hrím á gráum hárum
og hjarta þreytt af sárum
og kvtði allra sálna
fyrir kulda harmanótta,
hann kvað einnig t þessum söng
— hann kvað i þessum söng mcð þungum ótta.
Það vill svo til, ég veit
hvert þinn vegur síðar lá
— hann verður þeirra beztu, þegar lýkur.
Og mitt hjarta er fullt af þökk
þess, sem ég heyrði og sá,
svo hiklaust leit ég engan
gera lifsins kröfum skil
og marka sj>or, sem aldrei yfir fýkur.
Þú tókst allan hlut þinn heil,
bœði áhættu og starfs,
í æðstu snilld og dagsins hversdagsverki.
Þótt höppin yrðu fá
þótt heilsan yrði veil,
þvi hærra barstu snilldar þinnar mcrki
og djarfmannlegast, fegurst
undir dauðans reidda Ijá.
Þvi alger sigur viljans
yfir króm á kvalabeði,
hann kvað í þitium hinzta, Ijúfa söttg
— hann kvað í þínum sóng í tærri gleði.
4
LÍF og LIST