Austurland - 23.12.1978, Blaðsíða 21

J Ó L 19 7 8
AUSTURLAND
21
— Þrír íexiar við ungversk ljóð —
Textarnir, sem hér l’ara á eftir voru á sínum tíma settir saman handa
Tónkórnum á Héraði að syngja við ungversk hjóðlög.
Heimspekingurinn
Gvendur Jó
Gvendur Jó var kunn ajlakló,
kofa í hann einsamall hjó,
einatt reri einn á báti,
öðrum vænni fisk ár sjó
dró.
Gengur einn í grœnu túni
granavotur bolakálfur,
mjólkurlögg úr dalli drekkur,
döggvuð grösin velur sjálfur.
Fiðrildin hann fljúga kringum,
flugur suða við hans eyra,
laufsins þyt og lækjarbuldran
löngum einnig fær að heyra.
Gvendur Jó: Fast sótti hann sjó,
sagði oft og kynlega hló:
— Eigi mun hjá öldum vera
ætluð mér sú hinsta ró
þó.
Stónini augum oft hann lítur
um sig kring og þenkir hljóður:
— Hafa vil ég heiminn svona,
hann er bara nokkuð góður.
S. Ó. P.
Eitt sinn þó slík undur á sjó
urðu fvrir Guðmundi Jó:
allir þorskinn óðan drógu,
eigi fékk hann bein úr sjó
þó.
Upp hann dró sinn öngul úr sjó
æðrulaust, en kynlega hló,
taldi rétt að halda heim og
hratt en fumlaust áir í sjó
sló.
Bát með ró hann brýndi jrá sjó,
beit á vör og kynlega hló.
Hélt svo rakleitt heim i kofann,
hvílu sér á fleti bjó, —
dó.
Ein er lind í lundi
(Ef til vill má finna örlítinn andblæ af frumtextanum í þessum
vísum.)
Lind í gegnum lund í skógi streymir,
litla stúlku framtíðina dreymir.
Lindin marga leynda dóma geymir.
Gekk hún ein í lundinn liljugrœna
lindarspegil skoða, meyjan vœrui.
Eitthvað vildi hana rósemd ræna.
— Seg mér lindar silfurtæri straumur,
segðu, hvort minn rætist óskadraumur.
Leyn mig engu Ijúfi, blái straumur.
Aftur gekk hún aldrei þar í lundinn,
undarlegum töfrum var hún bundin.
Ennþá streymir lindin gegnum lundinn.
>avvvwvvvvv\a/vvvya/wvaavvvva\wvvwvvvvvvvavwvvv\avvvvyvyawwvvvvvwwvvvwwv/vvvvvvvv>
Alþýðusamband
Austur/ands
óskar félögum sínum og annarri austfirskri alþýðu
gleðilegra jóla
og farsæls komandi árs

VVVWVWVVAVWVVWWWWVVWVWVVWVWWWVWWVWWWVWVVWVVVWVVVWVVVVWVWVVVWVWV