Birtingur - 01.01.1968, Blaðsíða 50

hina sönnu ást? í lok myndarinnar, þar sem
Sandro er staddur í kokkteilpartíi, leitar hann
í faðm skyndikonu, er hefur ekkert á móti
smáatlotum gegn sæmilegri þóknun. Claudia
kemur að þeim óvörum og hleypur burt, er
hún verður þess áskynja, hvers kyns er. San-
dro fylgir henni eftir. Síðustu atriðin gerast
á bílastæði fyrir framan hótelið. Sandro sezt
á bekk og grætur, vitandi um óstöðuglyndi sitt
og ótryggð í ástum. Claudia leggur rólega
hönd sína á höfuð hans sem tákn um fyrir-
gefningu. „Samband þeirra byggist í hæsta
lagi á gagnkvæmri meðaumkun,“ segir An-
tonioni um endi myndarinnar.
Monica Vitti, eiginkona Antonionis, fór með
aðalhlutverk í þessari mynd, en Antonioni
kynntist henni, þegar hann var að stjórna II
Grido. Hún virðist hafa haft mikil áhrif á
hann, en sem leikkona er hún algerlega mót-
uð af honum.
Giovanni (Marcello Mastroianni) og Lidia
(Jeanne Moreau), aðalpersónurnar í Nótt-
inni, eru í rauninni hliðstæða Sandros og
Claudiu. Þau hafa verið gift í 10 ár og hjóna-
bandið virðist hamingjusamt, en ýmis atvik
verða til þess, að skuggi fellur á hamingju
þeirra. Þau heimsækja vin sinn, Tommaso,
sem liggur fyrir dauðanum í sjúkrahúsi, en
Tommaso er rithöfundur einsog Giovanni.
Þjáningar Tommasos verða Lidiu óbærilegar.
Á leiðinni úr sjúkrahúsinu kemst hún að
þeirri niðurstöðu, að hún hefði betur látið
undan ástleitni Tommasos. Á meðan hefur
Giovanni gefið sig á vald einum sjúklingnum,
vergjörnum kvenmanni. Um þetta leyti er
verið að gefa út nýja bók eftir Giovanni og í
tilefni þess er haldið samsæti, þar sem Gio-
vanni gefur kaupendum eiginhandaráritun,
en hann nýtur mikillar hylli meðal almenn-
ings fyrir skrif sín. Lidiu leiðist, hún heldur
brott frá samkvæminu og ráfar um eyðilegar
götur Mílanó. í þessum kafla einbeitir An-
tonioni sér að sálarlífi manneskjunnar, til-
finningum og tómleika, og smæð hennar í
samanburði við tækni nútímans, sem hann
sýnir í alls kyns táknmyndum og notar í því
sambandi mikið af vélarhljóðum.
En Giovanni og Lidia reyna stöðugt að finna
hvort annað. Um kvöldið halda þau í sam-
kvæmi hjá vellríkum kaupsýslumanni. Rétt
einu sinni sýnir Antonioni dapurleikann og
tilgangsleysið, sem einkennir líf yfirstéttar-
fólksins; innihaldslausar samræður þeirra og
heimskuleg uppátæki til að breiða yfir leið-
indin. Oft hefur þessum þætti myndarinnar
verið líkt við svallveizluna miklu í La Dolce
Vita (Hið ljúfa líf). Giovanni leggur dóttur
kaupsýslumannsins, Valentinu (Monica Vitti),
í einelti, en hún virðist fremur einmana og
standa utan þessa samfélags. Lidia lætur tælast
48
BIRTINGUR