Vera - 01.04.1986, Blaðsíða 2

„Stundum erum við að furða okkur á fréttum utan úr
heimi, þar sem menn, bara vegna þess að þeir eru svartir,
fá lægri laun fyrir vinnu sína en hvítir menn, og fólk er und-
irokað og kúgað einungis vegna litarháttar. Og við erum
harmi lostin yfir óréttlætinu og mannvonskunni.
En um leið og við erum svo samúðarrík og full skilnings
yfir fjarlæg höf og heimsálfur, finnst okkur ekkert við það
að athuga, þó að hér hjá okkur sjálfum sé það sama upp
á teningnum þó í annarri mynd sé, — að vísu ekki vegna
litarháttar heldur kyns. Og þó framgangsmátinn á kúgun-
inni sé kannski raffineraðri hérna er það stigsmunur en
ekki eðlis. í báðum tilfellum eru það ekki vinnan vinnuaf-
köstin eða vinnugæðin, sem lögð eru til grundvallar held-
ur gamlir fordómar.
Það jaðrar við þrælahald hvernig búið er að konum í at-
vinnu- og launamálum. Konursem fara útá íslenska vinnu-
markaðinn, fá yfirleitt miklu lægri laun fyrir vinnu sína en
karlar, þótt um samskonar eða hliðstæð störf sé að ræða,
einungis vegna þess aö þær eru konur og verða þær þann-
ig að gjalda kyns síns.“
Þessi orð skrifaði Hulda Bjarnadóttir fyrir 30 árum. Þau
eru í fullu gildi enn þann dag í dag. Af viðtali í þessari Veru
við Huldu um baráttu kvenna fyrir jafnrétti og bættum kjör-
um má sjá hversu sorglega hægt hefur miðaö á undanförn-
um áratugum. Kvenfrelisbaráttan er augljóslega enn jafn
brýn. Það sýna meðal annars nýafstaðnir kjarasamningar
sem eru til umfjöllunar í blaðinu og ekki síður umræður um
laun kvenna og endurmat á störfum þeirra í borgarstjórn
sem skýrt erfrá á borgarmálasíðunum. í Ijósi þessara stað-
reynda er auðvelt að taka undir orð Huldu frá 1958: ,,Kven-
réttindi er almenn mannréttindi. Kvenréttindabarátta er
frelsisbarátta helmings alls mannkyns á jörðunni". Um
leið hljótum við að spyrja sjálfar okkur hversu lengi enn við
ætlum að láta efnahagslega- félagslega og pólitíska kúgun
kvenna viögangast? Tökum afstöðu, verum virkar, koll-
vörpum ríkjandi gildismati. Dætra okkar vegna mega ekki
líða enn aðrir áratugir og enn skipi konur óæðri bekkinn.
k.a.á.
\
VERA
2/1986 — 5. árg.
Útgefendur:
Kvennaframboðið í Reykjavík
og Samtök um Kvennalista.
Símar: 22188, 21500, 13725
í VERU NÚNA:
3 Lesendabréf
4—6 Kvennamenntun
fjórir ættliöir í kvenlegg
8—9 Reyndu að standa þig
stelpa
rætt viöÁsthildi Cesil Þóröardóttur
10—11 Hver ræður ferðinni
12—15 Hugsa stelpur um pólitík?
hringborösumræöa
16—18 Ambáttabekkurinn
rætt viö Huldu Bjarnadóttur
20—21 Hér var einu sinni líf
í tuskunum
um þvottalaugarnar i Reykjavík
22—25 Ég er stelpa og stolt af því
spjallað viö Björk i Kukli
26—27 Einn í heimavistarskóla
28—31 Þingmál
32—35 Borgarmál
36 Um konurogöldungadeildir
37 Rauðhóla-Rannsý
38—42 Um bækur
42 Konur við stjórnvölinn
Mynd á forsíöu:
Björk Guömundsdóttir
Ljósmynd:
Rut Hallgrímsdóttir
Ritnefnd:
Guörún Ólafsdóttir
Guörún Kristmundsdóttir
Ragnhildur Eggertsdóttir
Magdalena Schram
Sólrún Gisladóttir
Sigríöur Einarsdóttir
Kristin Blöndal
Kristin A. Árnadóttir
Útlit:
Kicki og Sigga Lillý
Starfsmaöur Veru:
Kicki Borhammar
Auglýsingar og dreifing:
Hólmfríöur Árnadóttir
Ábyrgö:
Guörún Ólafsdóttir
Setning og filmuvinna:
Prentþjónustan hf.
Prentun:
Solnaprent
Ath: Greinar i VERU eru
birtar á ábyrgö höfunda
sinna og eru ekki endi-
lega stefna útgefenda
2
h