Ísfirðingur - 01.06.1999, Blaðsíða 5

k Ingjaldssandi
eftir því sem báran er meiri harðnar
straumurinn. Lendingin setti og set-
ur enn ákveðnar skorður við stærð
þeirra báta, sem ganga frá Ingjalds-
sandi. Nú eru þetta miklu stærri
bátaren í upphafi aldarog dráttarvél
notuð bæði til að setja skip og taka
upp. Einnig var gamla jarðýtan oft
notuð við uppsátur. Guðni útbjó spil.
sem knúið var af dráttarvélinni, áður
þurfti bara mannskap.”
Bátur og alda
Guðni Agústsson varsjöáragam-
all þegar hann tegldi sitt fyrsta skip.
Þá var verið að draga girðingar-
staura undan flæði og hann tók til
hendinni. Bemharður heitinn tók
þá upp vasahnífinn sinn og gaf hon-
um hann. Guðni náði sér í þöngul
og tálgaði bút úr honum. Það er
fyrsta skipið sem hann man eftir að
hafa gert.
„Um 1950 fórum við að gera við
báta og breyta bátum. Hækkuðum
á þeim skutinn og breyttum. Fyrst
fórum við með Ölduna til Súganda-
fjarðartil Valdimars Þorvarðssonar,
þess ágæta bátasmiðs, en svo fórum
við að fást við þetta sjálfir.
Guðni Agústsson hófst handa um
að smíða trilluna Hring, fyrstu út-
gáfu árið 1955. Hringurerenn gerð-
ur út frá Flateyri og er tjögur og
hálft tonn eftir síðustu breytingu.
Þeir eru orðnir fimm bátarnir sem
Guðni smíðaði fyrir utan að breyta
þeim og endurbæta í tímans rás.
A Júpíter með Bjarna
Guðmundur Agústsson var með
Bjarna Ingimarssyni á Júpíter og
fór um borð þann 14. febrúar 1943.
Þeir fóru út að fiska og lentu í brjál-
uðu veðri. Þeir leituðu vars í Kefla-
víkogþað varumkvöldiðþann 17.
febrúar sem vélbáturinn Þormóður
fórst og með honum fjöldi Bílddæl-
inga.
„Eg var ekki á togara sumartím-
ann, fór svona í október og kont í
júní, júlíheim í sláttinn. Man ekki
hvað ég sigldi oft meðan stríðið var
í algleymingi, en ég er hérna nteð
sjóferðabækurnar. Eg þekkti hvorki
Bjarna skipstjóra, né Tryggva
Ófeigsson, sem gerði Júpíter út, en
var samt ekkert hlunnfarinn með
siglingar. Greidd var áhættuþóknun
í stríðinu og verð á fiski og lifur var
hátt. Þeir sem voru allt árið náðu
fimmtíu þúsund króna árstekjum.
Eg komst í þrjátíu þúsund. Til sam-
anburðar þá kostaði nýr landbún-
aðarjeppi með blæju á sjöunda þús-
und eftir stríðið. Siglt var á Húll og
Grimsbý og einnig á Fleetwood.”
I einum túrnum veiktist Guð-
mundur og var lagður inn á heilsu-
hæli skammt frá Fleetwood:
Grænmetisruslið
Þeir bræður i'itifyrir bœjardyrum. Hrafnaskálanúpur í baksýn.
„ Ég lá þarna í þrjár vikur og það
var ekkert að éta nema helvítis rusl.
Ég fekk það sama og hinir, eitlhvert
grænmetisrusl, endurtekur Mundi.
Ég hafði aldrei étið slíkt nenta hrúta-
ber og súrblöðku, þegar maður var
að smala. Eina þverskorna sneið af
ufsa og kjötbita. Og það var allt
sykurlaust nema hafragrauturinn á
morgnana. Ég komst svo heim með
Tryggva gamla og var þá auðvitað
löngu batnað.
Það var rustalegt að koma í hafn-
arbæina Grimsby og Hull. Þetta
hékk rétt uppi eftir loftárásirnar. Þó
var alltaf nóg af knæpum, en menn
fóru varlega í drykkinn og urðu
ekki útúrfullir, nema kannski tveir.
Annan drógum við inn í loftvarna-
skýli oglétum hann liggjaþar. Hann
var kallaður Siggi sebradýr, stytt í
Sigga Sebra. Hann var svo villtur
að stelpurnar kölluðu hann Crasy-
man. Svo fékk hann þýðinguna og
hún var að hann væri fallegur en
ekki óður. Það hlaut að vera, sagði
Siggi, þær sögðu það allar.”
Sjómannshýran hjá Guðmundi
Agústssyni fór auðvitað til heimilis-
ins og nýtt og vandað steinhús var
reist á Sæbóli árið 1946, og kostaði
efniðíþað 40þúsundkrónur. Síðast
var Guðmundur á Neptúnusi með
Bjarna árið 1954, tvo túra á salti.
Verður aftur leitað til
sveitanna?
A Vestfjörðum hafa sjósókn og
landbúnaðureinatt haldist íhendur.
Svo hefur það verið um Ingjalds-
sand. Þeir bræður voru með 400
fjár þegar mest var, nú eru það sjötíu
kindur og einni betur. Sauðburði er
lokið á þessu voru. Allt bar inni
eins og það gerist núorðið og gekk
sauðburður þokkalega. Þeir starfa
saman að búskapnum og Guðmund-
ur stendur fyrir eldamennskunni
eftir að systir þeima, Steinun/i, lést
fyrir þremur árum. Jarðýtur átti
Guðni á móti Asvaldi Guðmunds-
syni í Astúni, þrjár þegar mest var
og unnu í fiugvallar- og vegagerð.
ein ýtan er eftir og notuð við mokstur
á flugvellinum á Ingjaldssandi og
upp í heiðina. Guðni talar um elli-
glöpin sín. Hann keypti sér alvöru
rennibekk og rennir sér til hugar-
hægðar og áreynslu, einkum forláta
rokka f nokkuð smækkaðri mynd.
Þeir bræður eru heldur svartsýnir á
framtíð Ingjaldssands, en hver veit
nema mannskepnan leiti á ný til
hinnar lítt spilltu náttúru, þegar
gnýrinn verðurorðinn ærandi íþétt-
býlinu og lífsloftið of fúlt til að
anda því að sér.
fh.
Brimlending á Ingjaldssandi.
Óskum vestfirskum sjómönnum
til hamingju með daginn
Sparisjóður
Bolungarvíkur
n
/
Oskum vestfirskum sjómönnum
til hamingju með daginn

Eyrasparisjóður
Óskum vestfirskum sjómönnum
til hamingju með daginn
Vestri hf. Patreksfirði
Óskum vestfirskum sjómönnum
til hamingju með daginn
Oddi hf. Patreksfirði
5