Fylkir - 23.12.2001, Blaðsíða 7

FYLKIR jólin 2001
7
Teikningar Sigmunds sem birtar liafa verið í Morgunblaðinu um langt árabil eru
löngu þjóðkunnar. Þessi mynd birtist á forsíðu Morgunblaðsins um síðustu áramót.
Þorskanótin var mjög afkastamikið veiðafœri og umdeilt á sínum tíma en veiðar með
henni voru ajlagðar vegna jislcverndunar.
fjórða áratug í víðlesnasta blað
landsins, flóknar og tímafrekar
myndir í vinnslu. Fjöldi mynda
Sigmunds í Morgunblaðinu er nú
að nálgast 9 þúsund. Þar hafa
fossað úr teiknipenna Sigmunds
myndir í formi gagnrýni, gamni og
alvöru, til skemmtunar og ábend-
ingar, fróðleiks, hæðni og allt í
senn eins og vera ber.
Afköst Sigmunds eru auðvitað
ofunnannleg, en mikið væri stór-
kostlegt að koma upp safni með
teikningum Sigmunds, sumum
stórum, sumum litlum og allt þar á
milli, því myndir Sigmunds eru
hinn eini raunverulegi spéspegill
íslendinga í nær hálfa öld. Það
væri til dæmis magnað ef hægt
væri að koma því þannig fyrir að
safn Sigmunds væri tölvukeyrt
sem ein heild þótt safn með úrvali
mynda sé fyrst og fremst það sem
hér er fjallað um.
Vel á minnst. Væri ekki vel til
fundið að bæjarstjóm Vestmanna-
eyja eða hin ötulu félög Eyjanna
standi að því að fjárfesta í eld-
heldum skápum til þess að geyma
söfn þeirra Sigurgeirs og Sig-
munds í. Þetta eru okkar handrit
og ástæðulaust að taka áhættuna af
því að þessir fjársjóðir glötuðust
fyrir slysni.
Þegar maður nefnir af
handahófi myndþætti úr safni
Siguregirs fer ekkert á milli mála
að hráefnið er í raun „margra
togara fullfermi:“ sjósókn og bát-
ar við ýmsar aðstæður, and-
litsmyndir af Eyjamönnum, land-
vinna, útgerð, beitning, netagerð,
fiskvinnsla o.sv.frv., hátíðarhöld,
afmæli, mannamót, fundir,
Þrettándinn, gamlárskvöld, bjarg-
veiðimennska, úteyjalíf, fugla-
myndir, Þjóðhátíðin, Sjómanna-
dagurinn, fþróttir, sögustaðir, hell-
arnir, landslag, Surtseyjargosið,
fjörupollar, birtan, brimið, fólk í
starfi og leik, fisksafn og önnur
söfn, kirkjumar, dýramyndir,
þröngt og vítt og einstakar myndir
Sigurgeirs sem eru æði margar og
má þar til dæmis minna á
eldingamyndina úr Surtseyjar-
gosinu.
Sigmund hefur verið iðinn við
kolann að velgja stjórmála-
mönnum landsins og ýmsum þjóð-
þekktum einstaklingum undir
uggum, en þótt hann hafi yndi af
því að tefla stundum á tæpasta vað
þá er hann ótnálega naskur á línuna
sem skiptir öllu máli og hefur
valdið því að „fómardýrin“ vilja
heldur koma fram í túlkun
Sigmunds, en liggja óbættir hjá
garði.
Það er rétt að gefa þessum
síungu eyjapeyjum ekki tommu
eftir í þeirri ósk að gerð verði söfn
með verkum þeirra, sýningar sem
byggjast á reisn og frumleika.
Vinnsla slíkra safna kostar peninga
og þá er að heíja undirbúning á að
afla þeirra. Það má ekki hika við
stóm myndimar, myndvörpurnar,
skipulagða útfærslu, því eins og
það iuá velja það veður sem menn
vilja úr myndasafni Sigurgeirs má
gera það sama í athafna- og
stjórnmálasögu landsins og dag-
lega brauðinu í teikningum Sig-
munds. Þetta verður skemmtilegt.
Þessi mynd Sigurgeirs sýnir vélbátinn Guðbjörgu VE 271 á síldarveiðum innan hafnar í Vestmannaeyjum
árið 1958. Ljósmyndasafn hans spannar allt samfélagið í Eyjum m.a. andlitsmyndir af Eyjamönnum, land-
vinna, útgerð, beitning, netagerð,fiskvinnsla o.sv.frv., hátíðarhöld, afmœli, mannamót, fundir, Þrettándinn,
gamlárskvöld, bjargveiðimennska, úteyjalíf, fuglamyndir, Þjóðhátiðin, Sjómannadagurinn, íþróttir,
sögustaðir, hellamir, landslag, Surtseyjargosið, fjörupollar, birtan, brimið,fólk í starfi og leik, fisksafn og
önnur söfn, kirkjurnar, dýramyndirþröngt og vítt og einstakar myndir Sigurgeirs sem eru œði margar og
má þar til dœmis minna á eldingamyndina úr Surtseyjargosinu.