Laugardagsblaðið - 08.10.1955, Qupperneq 7

Laugardaginn 8. október 1955
LA VGARDA GSBLAÐIÐ
7
DOROTHY CARTER:
Barbara
Astarsaga.
Frú Farson brosti ánægjulega, er hún vaknaði morgun
einn og sá, að vorið var komið. Vorið flutti með sér fegurð,
yndisleik og óeirð. Þótt frú Farson væri ekki ung, þótli
henni sem hjarta sitt mundi hresta af fögnuði yfir komu
vorsins.
Hún trúði á töframátt vorsins yfir hjörtum manna. Hún
var viss um, að vorið var sá tími ársins, er ástin dafnaði
bezt.
Frú Farson hafði kynnzt manni sínum fagran og ógleym-
anlegan vordag. Hún leit á rúmið, sem bóndi hennar svaf í.
Hann svaf vært, og frúin andvarpaði af ánægju. Hún hugs-
aði um það, hve heppin hún hafði verið, að eignast svo fríð-
an, föngulegan og góðan eiginmann og maður hennar var.
„Góði guð, láttu Barbara verða eins hamingjusama og ég
hefi verið,“ hvíslaði frú Farson. Bænir hennar voru stuttar,
og oftast viðvíkjandi því, að Barbara fengi góða giftingu
svo fljótt sem mögulegt væri. Barhara var tuttugu og fjög-
urra ára. Samkvæmt áliti frúarinnar hefði unga stúlkan átt
að vera gift fyrir þrem árum. Það var ekki frú Farson að
kenna, að Barhara var ógift. Frúin hafði haldið óteljandi
gildi eða heimboð og kynnst fjölda mæðra, sem áttu full-
vaxna syni, sem samboðnir voru dóttur hennar.
Hún hafði lagt það á sig að spila bridge við frúrnar, þótt
henni leiddist það spil, og brosað og verið glöð við gestina
■— allt í þeim tilgangi að Barbara næði í gott mannsefni.
En þetta hafði engan árangur borið. Einungis einn biðill
hafði gefið sig fram. Barbara neitaði bónorði hans, og sagði
móður sinni ekki frá þessu fyrr en að mörgum vikum liðn-
um.
Frú Farson varð mikið um þessa frétt og sagði: „Góða
Barbara. Hvers vegna neitaðirðu bónorðinu? Hann er fríð-
ur og yndislegur, af góðu fólki og —.“
Barbara hafði horft kuldalega á móður sína og sagt: „Ég
var ekki ástfangin, mamma.“
En frúin var ekki úrkula vonar. Ekki var enn orðið of
seint fyrir dóttur hennar að giftast. Vorið var komið, og
með komu vorsins færast vonirnar í aukana. Fjölskyldan
hugðist fara innan skamms í ferðalag — leyfi — og búa á
fyrsta flokks gistihúsi. Þar mundi vera hægt að finna mann,
sem hæfði Barböru. Ungan mann, sem félli fyrir yndisleik
hennar og glæsileika.
Á meðan frú Farson lá í rúminu, hugsaði hún um klæðn-
að þann, er Barbara skyldi hafa með sér. Auðvitað varð hún
að hafa með sér nýja, hvíta kvöldkjólinn. Ef til vill þann
bláa einnig.
Frú Farson heyrði, að skúffa var dregin út í herberginu
við hliðina á svefnherbergi hjónanna. Barbara var vöknuð.
Ég ætla þegar að fara til hennar og spyrja hana um þetta,
hugsaði frúin.
Barbara sat við snyrtiborðið og burstaði hárið. Hún leit
ekki upp, er móðir hennar kom inn í herbergið.
„Góðan daginn,“ sagði frú Farson fjörlega. „Ég hefi
hugsað um, hvaða fatnað þú ættir að hafa með í leyfið,
Barbara. Viltu ekki fara með bláa samkvæmiskjólinn? Hann
er indæll, þótt hann sé tveggja ára. Ef til vill ættirðu að fá
nýjan kjól.“
Barbara svaraði: „Ég hef engan síðan kjól með mér,
mamma. Við þekkjum engan þar, sem við ætlum að dvelja
og mun ég því ekki dansa.“
„Hvað er að heyra þetta, Barbara. Þannig máttu ekki
tala. Við kynnumst einhverjum gestanna innan skamms. Við
dveljum þarna tíu daga. Þú, sem ert sæt og fríð stúlka —
og nú er vor, — verður ekki eina sekúndu alein.“
Frú Farson reyndi til þess að vera létt í máli — glaðleg.
En raddblærinn gaf til kynna, að hún væri all-óþolinmóð.
Barbara hafði ekki verið góð viðfangs upp á síðkastið.
Klœðið landið shóai
Blaðið vill vekja athygli á hinu
glacs'lega happdræt.i Land
græðslusjóðs, en vinningurinn er
Mercedes-Benz fólksbifre.ð, gerð
220. Gefnir verða aðeins út 6000
niðar og dregið 1. vetrardag, 22.
kt. M'ðarnir eru *il sölu hjá
j ó n Skógræk'aríélags Éyfirð-
Trðinga, í bókaverzlunum bæjar-
ns og bifrecðaafgreiðslum.
Styðjið slarfsemi Landgræðslu-
3'óðs, með því að kaupa miða í
happdræt'inu.
m
JERSEY-KJÓLAR
KVÖLDKJÓLAR
— mikið úrval —
Nýjasta tízka.
Markaðurinn
Geislagötu 5. -— Sími 1261
Dr. Halldór Halldórsson
\ý kennslubók
í stafsetningn
Komin er út ný kennslubók í
selningafræði og greinarmerkja-
skipun eftir dr. Halldór Halldórs-
son, dósent. Utgefandi er bóka-
forlag Odds Björnssonar, Akur-
eyri.
í formála segir dr. Halldór, að
bókinni sé æ'lað það hlutverk að
vera kennslubók í framhaldsskól-
um, einkum gagnfræðaskólum,
og er efni hennar sniðið eftir
þeim kröfum, sem gerðar hafa
verið til landsprófs, og er þó að
Dóttirin slengdi hárinu aflur yfir höfuðið, og móðirin sá
skyndilega, hve föl Barbara var. Hún hafði dökka bauga
undir augunum.
Frú Farson mælti: „Kæra Barbara. Hefirðu sofið lítið?
Er ekki bezt að sækja lækni?“
Hún aðgætti betur andlit dótturinnar í speglinum. Það
bar vott um þögla sorg og svefnlitlar nætur. Augun voru
undarleg. Þau virtust benda til þess, að Barbara hefði orð-
ð fyrir einhverri reynslu, sem móður hennar var ókunnugt
um.
Frúnni varð ljóst, að dótturinni leið ekki vel. Hún mælti:
„Vertu ekki hnuggin, góða mín. Ég veit að þú ert þreytt af
^ð bíða eftir því, að hinn rétti komi fram á sjónarsviðið.
En hann mun koma einn góðan veðurdag. Það er fjöldi
rngra stúlkna, sem ekki giftist fyrr en þær eru komnar und-
ir þrítugt.“
„Þegiðu, mamma.“ Rödd Barböru var kuldaleg. „Er
ekki óviðkunnanlegt að fara að tala um hinn „rétta“, þeg-
ar við erum nývaknaðar?“
Frú Farson varð dálítið gremjuleg á svipinn. Hún sagði:
„Þú vekur föður þinn, ef þú æpir þannig.“ Að svo mæltu
fór hún aftur til hjónaherbergisins og hélt áfram að hugsa
um kjóla Barböru.
auki nokkurt efni, sem ekki hefur
verið kennt til þess prófs.
Að undanförnu hefur setninga-
fræði dr. Björns Guðfinnssonar
verið aðal-kennslubók í þessari
grein í f.amhaldsskólum. í hinni
nýju bók eru ýmis atriði 'ekin
öðrum tökum en í eldri bókum.
Aherzla er lögð á merkingu setn-
inga og selningahluta, en formið
ekki gert aðalatriði. Reyn’ er að
samræma merkingu og form svo
að vel fari, og gera fræðin auð-
skiljanleg og aðgengileg. Mun
fleiri verkefni eru í hinni nýju
bók en í eldri kennslubókum, til
þæginda fyrir kennara og nem-
endur.
Bókin er 112 blaðsíður, í
snotru bandi, prentuð í Prent-
verki Odds Björnssonar h.f., Ak-
ureyri.
»llppskera ótlans«
Leikrit eflir Sigurð Róbertsson
Sigurður Róbertsson
„Uppshera óttans,“ heitir nýtt
leikrit eftir Sigurð Róber'sson
rithöfund frá Sigríðarstöðum í
Ljósavatnsskarði. Er það rúmar
100 bls. og kemur út í haust, á
vegum bókaútgáfu Heimskringlu.
Þetta er nútímaleikrit, sem fjall-
ar um vandamál líðandi stundar.
Vðalleikendur eru 10. Bókin er
prentuð í prentsmiðjunni Hólar
'r.f. í Reykjavík. Áður hefir kom-
ð út efleir sama höfund leikritið
Maðurinn og húsið, auk 5 ann-
arra bóka, smásagna og skáld-
sagna. Þá á Sigurður fullgerða
skáldsögu, sem kemur út á næsta
ári.
Kennslubók
í landaf æöi
Vorið var indælt — sólríkt, blítt og fagurt. Hitinn var
svo mikill, að hægt var að sitja úti.
Frú Farson lá aftur á bak í sambrotsstólnum og talaði við
bónda sinn. Hún mælti: „Mér virðist hér margt indælla
karla og kvenna. Hvað segirðu um það, Georg? Fjölskyld-
an, sem situr í nánd við okkur í borðsalnum er mjög aðlað-
andi. Eldri sonurinn er mjög fríður og hefir góða manna-
siði.“ Hún leit í laumi til Barböru, sem sat ekki alveg hjá
þeim. „Ég vildi gjarnan kynnast þessari fjölskyldu.“
Herra Farson var að lesa í blaði. Hann leit upp og sagði
rólega: „Ég hefi hitt fjölskylduföðurinn. Hann heitir Te-
ment. Við töluðum saman við vínborðið í gærkveldi. Dálít-
ið hégómlegur maður. Tekur sjálfan sig mjög hátíðlega.“
„Ágætt, Georg,“ sagði frú Farson hrifin. „Álíturðu, að
við getum boðið þeim að drekka með okkur kaffi í kvöld
að loknum miðdegisverði?“
Barbara lokaði augunum og reyndi til þess að loka sál-
inni fyrir orðum móður sinnar. Hún var þreytt og veik af
öllum þessum brellum, sem móðir hennar viðhafði til þess
að gefa dótturinni tækifæri til að kynnast ungum mönnum.
Nýkomin er út kennslubók í
landafræði handa framhaldsskól-
um, eftir þá Ástvald Eydal og
Steindór Steindórsson, í þremur
köflum, alls 258 blaðsíður, prýdd
mörgurn myndum. Landafræði
þessi er byggð á nýjustu opinber-
um skýrslum. Við fljótan yfir-
lestur, virðist sem meiri áherzla
sé lögð á frásögu um atvinnuvegi
og náttúrufar landanna, en áður
hefir tíðkast. Bókin er skemmti-
lega skrifuð og ætti því að verða
auðlærð þeim, sem hana eiga að
nota, enda höfundarnir báðir
þaulreyndir kennarar.
Frágangur bókarinnar er allur
hinn snyrtilegasti. Er hún prent-
uð í Prentverki Odds Björnsson-
ar, en útgefandinn er Þorsteinn
M. Jónsson.
____*____