Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1967, Blaðsíða 58

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1967, Blaðsíða 58
40 TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA we have the harmony of metaphor (termed nýgörfingar by Snorri Sturluson) often found in Egill’s poetry, but we have also here for the first time his proneness to de- scription of himself, his playful dwelling on his own1 ugly exterior, something quite characteristic of Egill. In English poetry I doubt whether such self-mockery is found until Chaucer’s day. Egill composed a drápa or a praise-poem about King Athelstan, but only one stanza and the stef (refrain) is preserved. Soon1 after this Egill returned to Norway where his brother’s widow, Ásgerðr, was staying. Ásgerðr was still so attractive that Egill did not dare address her except through stanzas of elusive meaning, but he could tell his friend Arinbjörn who was not afraid to woo her for him. They were married and Egill now became allkátr — quite happy. Soon, however, loomed the prob- lem of claiming her possessions from a man favored by Eiríkr and Gunnhildr. The fact that Egill mar- ried a wealthy widow and claimed her possessions in Norway in spite of almost insurmountable obstacles has been attributed to Egill’s inor- dinate avarice, and no doubt the motive of gain played some part in his decision to marry Ásgerðr. Still here was also a point of honor at stake, for Egill’s opponent based his claim to the property on the fact that Egill’s wife had been born a slave. There were reasons for this claim, but reasons which could not be accepted from the family point of view, even Arinbjörn who other- wise was noted for his equanimity became furious when his cousin was referred to as a bondwoman. Egill went ahead and pressed his claim. His saga states that when the King learned about these dem- ands he became so furious, that he all but attacked Egill. At their meet- ing Egill had a narrow escape, lost ten men but killed one instead (stanza 27). To pacify Egill his friend Arinbjörn generously gave him a ship with which to go to Iceland — for Egill had now been outlawed by the King from the entire Norwegian territory. But before leaving Norway, E g i 11 managed to kill several of the King’s men and even the King’s own son Rögnvaldr. Now, to add in'sult to injury Egill decided to make use of his powers of magic. Just before sailing, he landed on an outlying Norwegian island. “He had in his hand a pole of hazel wood and with it he mounted a rocky knoll which faced the coast. Then he took a horse’s skull and set it up on the poie. Thereupon he spoke this mali- son: “Here I erect a spite-pole (níð- stöng) and this spite I turn against King Eiríkr and Queen Gunnhildr.” And herewith he turned the horse- head toward the land. “I turn this spite against the wights that inhabit this land, so that they may all S° wilding ways (astray), nor reach nor find their haunts ere they drive King Eiríkr and Gunnhildr out of the land.” Thereupon he thrust the pole in a cleft between the rocks and left it standing there. He turned the horsehead toward land and he scratched the runes on
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.