Unga Ísland - 01.12.1948, Qupperneq 27

25
litla grein um hann, og þessi grein varð til þess að skyndi-
lega sló þögn á alla þá sem réðu í bókmenntagagnrýni
Dana á þeim árum. Greinin var fyrsta rannsóknin á H J.
Andersen, sú fyrsta, sem tók hann undir smásjána — í
föðurlandi hans. Þetta var sígild grein og þýddi straum-
hvörf í Danaveldi meðal bókmenntamanna gagnvart mesta
skáldi sem Danir hafa átt“.
„Hvað hét þessi gagnrýnandi?"
„Grímur Thomsen“.
„Hef aldrei fyrr heyrt nafnið“.
„Þú hefur séð það, en þú hefur gleymt því“.
„íslendingur?“
„Rammur Íslendingur. Uppstökkur, bardagafús — og allt
það, — og þó slingur diplómat, samningamaður. Ég á við,
starfandi diplomat. Hann fékk skjótan frama, varð að síð-
ustu skrifstofustjóri 1 utanríkisráðuneytinu, aðeins 30 ára
gamall. Það var skemmtilegt við hann, að eitt sinn kvartaði
hann undan því við ráðherra sinn, Blixen-Finecke, að stétt-
arbræður hans væru bæði of uppstökkir og staðir, kæmu
ekki nógu vel fram sem diplomatar! Já, við þurfum enn
margt að læra“.
„En þetta Thomsen? Það hljómar eins og danskt nafn?“
„Faðir hans hét Þorgrímur Tómasson, en allir íslending-
ar í Danmörku fylgdu danskri hefð í þá daga og snéru
nafni sínu á dönsku“.
„Hefur H. C- Andersen nokkurs staðar látið álit sitt uppi
um þetta atriði?“
„Oft og mörgum sinnum, og án þess að draga af því.
Hann hrópaði það út um götur og torg. Það er ekki hon-
um að kenna, að Danir vita þetta ekki almennt. Það er
þeirra sök, sem hafa ritað ævisögur hans“.
„Nú fer ég að hafa áhuga fyrir málinu“.
„Hlustaðu þá á. Hugsaðu þér, að þú sjáir H. C. Ander-
sen fyrir 85 árum, þar sem hann situr við skrifborðið sitt.