Bændablaðið - 01.10.2002, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 1. október 2002
BÆNDABLAÐIÐ
7
Athyglisvert handverk
vaxandi vinsælda hérlendis á undan-
fornum árum. Ef staða þessarar
atvinnugreinar nú er borin saman við
stöðu mála á þessu sviði fyrir nokkrum
áratugum, þá má vel líkja breytingunni
við byltingu.
Hér fylgja með nokkrar myndir frá
markaðnum í Vilníus. Þrjár þeirra eru af
básum sem seldu vörur unnar úr tré. Auk
þess er ein sem sýnir frumleg borð og
bekki utan við veitingahús í miðborginni.
Þótt sjón sé sögu ríkari þá er það von
undirritaðs að hugmyndaríkir handverks-
menn geti nýtt sér það sem hér er að sjá.
ÁS/
Nýlega var undirritaður á ferð í Vilníus,
höfuðborg Litháen. í miðborginni er
daglega opinn markaður þar sem
handverksfólk fær úthlutað svæði til að
koma upp sölubásum og bjóða framleiðslu
sína og annan varning til sölu. Þetta
fyrirkomulag er þekkt um allan heim og
telst vart nýlunda. Það sem einkum vakti
athygli voru nokkrir básar þar sem boðið
var upp á nytja- og Iistmuni úr tré. Allir
hlutirnir voru gríðarlega vel gerðir.
Fjölbreytni í gerð muna var mikil og
vöruúrvalið ótrúlegt. Athygli vakti að
konur voru í algjörum meirihluta þeirra
sem þarna voru að selja vörur sínar, en í
viðræðum við fólk kom fram að yfirleitt
selur hver sínar vörur sjálfur.
Handverk hvers konar hefur notið
Hvað getum við gert?
Markaðssetning handverks er síður en
svo leikur einn. Stuttur ferðamannatími gerir
verkið erfitt fyrir íslenska handverksmenn,
en Netið ætti að auðvelda mörgum að selja
framleiðslu sína. Handverksmenn eru hvattir
til að líta á www.landbunadur.is en þar er
verið að gera tilraun til að hjálpa fólki til að
koma sér og sinni framleiðslu á framfæri.
„Það er Ijóst að Hlíðarrétt er mikið mannvirki sem við ættum að verja
fyrir frekari áföllum, nota hana og geyma í senn en hana sárvantar
viðhald," segir í greinargerð sem Sigríður Sigurðardóttir safnstjóri
Byggðasafns Skagfirðinga á Glaumbæ hefur sent Landbúnaðarnefnd
Skagafjarðar. Hlíðarrétt er í Vesturdal í Skagafirði. Hún var byggð árið
1913 í landi jarðarinnar Bjarnastaðahlíðar. Réttin stendur á jökulsáreyrum
og er öll hlaðin úr grjóti, sem nóg er af á staðnum. Aðeins hurðir og
dyrakarmar eru úr timbri. Almenningur er hringlaga, 34 metrar að ummáli
og veggir 120-90 cm að þykkt. Umhverfis almenninginn eru 11 dilkar sem
ekki eru allir nothæfir lengur þar sem nokkuð hefur hrunið úr veggjum á
stöku stað. í greinargerð sinni leggur Sigríður til að veggir verði að
jafnaði hækkaðir um 35 cm og lagfærðar skemmdir á veggjum, en
undirstöður þeirra eru þó góðar.
„Það var komið að verulegu viðhaldi á réttinni fyrir nokkrum árum og nú
leyfir ekki af því að hún sé fjárheld. Ég held að fiestir séu sammála um að
halda réttinni við því hún er sérstök, en það þarf að gera verulegt átak í
þessu þannig að réttin haldi sínum stíl og lögun. Ekki þannig að einhver
sé að gera við einn vegg í ár og annan á næsta ári. Vonandi verður ráðist
f framkvæmdir á næsta ári," sagði Leifur Hreggviðsson réttarstjóri í
samtali við fréttamann. Hann sagði að Hlfðarrétt væri notuð einu sinni á
ári, en þá er réttað þar fé sem kemur af Hofsafrétt og talið er að þar hafi
komið í haust tvö til þrjúþúsund fjár. Bændablaðið/ÖÞ
Mælt af
munni fram
Jón Ingvar Jónsson sagðist vona
að hann gengi ekki fram af neinum
þegar hann orti þessa vísu um það
bil sem árásir Bandaríkjamanna á
Afganistan hófust í fyrra:
Eftir tár og ekkasog,
eymd og harm og trega
heldur Bush um heiminn og
hefnir kristilega.
Tvíburabræðurnir
Prestamir Brynjólfur á Ólafsvöllum
og Pétur á Kálfafellsstað voru
eineggja tvíburar og því eðlilega
mjög líkir. Eftir stúdentspróf fór
Brynjólfur strax um vorið til náms í
Kaupmannahöfn en Pétur fór ekki
fyrr en um haustið. Þá hafði
Brynjólfur þegar komið sér fyrir hjá
ekkju sem rak gistiheimili og seldi
mönnum fæði. Þegar Pétur kom til
Kaupmannahafnar fór hann
beinustu leið á gistiheimilið og
spurði eftir Brynjólfi. Þá var
ekkjunni allri lokið, sló sér á lær og
sagði: ,,Nu er han blevet helt gal,
nu spör han efter sig selv." (Nú er
hann orðinn alveg galinn, að spyrja
eftir sjálfum sór!)
Samþykki allt
Ekki þekki ég höfund þessarar
vísu, en hún var ort á BSRB þingi:
Mitt er gengi mikið valt
miskunn svo ég hljóti.
Sit ég hér og samþykki allt
sem ég er á móti.
Milli kviðar og nára
í hremmingum kirkjunnar,
biskupsins og prestanna árið 1996
var farið að tala um að halda
veglega upp á þúsund ára afmæli
kristinnar trúar í landinu. Hákoni
Aðalsteinssyni þótti sú umræða
hefjast á heldur óheppilegum tíma
og fór aö hugsa um hvar trú okkar
væri stödd og orti þá:
Árangur þúsund ára
uppskera gleði og tára,
en hvar er hún nú
vor heilaga trú?
Klemmd milli kviðar og nára.
Helvískur kjaptur
Á meðan Halldór Blöndal, forseti
Alþingis, var óbreyttur þingmaður í
stjómarandstöðu talaði hann oftar,
hærra og meira á Alþingi en aðrir
þingmenn. Eftir eina góða hrinu
orti Sighvatur Björgvinsson:
Halldór er helvískur kjaptur
hann er þann veginn skaptur
að þegar hann þagnar
og þingheimur fagnar
þá opnar hann kjaftinn aptur.
Var það kannski hinn?
Maður nokkur kom eitt sinn að máli
við séra Bjama Guöjónsson á
Valþjófsstað, austur á Héraði, og
sagði sínar farir ekki slóttar.
Kvartaði maöurinn sáran yfir því að
hey hans hefði fokið og kenndi
sjálfum Kölska um verknaðinn.
„Nei, heldurðu að sá í neðra hafi
staðið á bak við ósköpin?" spurði
prestur sakleysislega. Leit þá
maðurinn á séra Bjama og
hvíslaði: „Heldurðu kannski að
það hafi verið hinn?"
Fimmtán veislur
Hinn kunni hagyrðingur Baldur á
Ófeigsstöðum sat um skeið á
Búnaðarþingi. Um þingið orti hann:
Landbúnaöar lyftum skál
landið þarf að rækta og þyggja.
Fimmtán veislur, fjórtán mál
fyrir voru þingi liggja.
Umsjón Sigurdór Sigurdórsson.
Netfang: ss@bondi.ls