Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.03.1965, Síða 21

hverri 100 m hæðarlínu. Einnig voru teknar með plöntur, sem fund-
ust 10—20 m neðan eða ofan hæðarlínunnar, svo framarlega sem þær
höfðu ekki ntörk á því bili. Stundum voru einnig gerðar uppskriftir
á 50 m hæðarlínunum og þá fylgt sömu reglu. í innsveitunum byrjuð-
um við skráninguna, oftast í 500 m h., en í útsveitunum var oftast
byrjað við sjávarmál. Sjálf mörkin skráðum við hvar sem við þóttumst
verða þeirra varir, eins nákvæmlega og okkur var unnt. Yfirleitt voru
neðri mörk fjallaplantnanna skráð þar sem við urðum þeirra fyrst var-
ir á uppleiðinni, en efri mörkin mest á leiðinni niður. Samanburðar-
athuganir voru þó oft gerðar í báðum leiðum.
Allar hæðarmælingar voru gerðar með loftvogar-hæðarmæli, sem
merktur er fyrir 20 m hæðarbil. Vel mátti þó lesa af honum með um
5 m nákvæmni. Mælirinn var stilltur á sjávarmáli, að morgni þegar
farið var á fjöllin, og stillingin athuguð að kveldi þegar heim kom. Ef
um verulega breytingu var að ræða voru hæðartölur leiðréttar í sam-
ræmi við það. Á útmældum fjallstoppum gerðum við einnig leiðrétt-
ingar til samræmis við kortið, en yfirleitt reyndist mælirinn sýna of
liátt þegar kom upp fyrir 1000 m h.
Yfirleitt var gengið á fjöllin að austan eða vestan. Þó gerðum við
á stöku stað athuganir á lágmörkum norðan í hlíðum og á hámörk-
um sunnan í.
Við rannsóknirnar á sumrinu 1963, skiptum við með okkur verk-
um, þannig að Hörður skráði einkum háplönturnar og flétturnar, en
Helgi mosa og sveppi. Hin sumurin voru það hins vegar nær eingöngu
háplöntur, sem skráðar voru.
Allar skráningar í hverri ferð voru síðan færðar inn á hæðarmarka-
lista, þar sem krossað er við plöntuna í þeim hæðum sem hún var
skráð, og auk þess gefin til kynna hæðarmörk hennar í tölum. Listar
þessir voru gerðir í tvíriti og er annað eintakið geymt í Náttúrugripa-
safninu á Akureyri og verður framvegis heimilt til athugunar þeim,
sem vilja kynna sér þessar rannsóknir nánar.
Þar sem litlu hefur verið safnað af plöntum á háfjöllum, gerðum
við okkur far um að safna sem mestu ofan við 500 m h. Þetta grasasafn,
sem við kölluðum Herbarium alpinum, gáfum við Náttúrugripasafn-
inu á Akureyri, og verður það framvegis varðveitt þar, sem sérstök
safneind.
Til rannsóknanna fengum við styrk úr Vísindasjóði, sem hér með
þakkast.
9
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓm 17