Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.03.1965, Blaðsíða 101

er tíðni þar áætluð í samræmi við greiningu eftir Raunkiærs aðferð.
Af þeirri sök eru ekki reiknuð hlutföll tegundaflokka og lífmynda.
XIV. 8 er frá Hestskarði í Héðinsfirði, í um 180 m hæð. Þar í hlíð-
inni er finnungs sveitin útbreidd í grunnum dældum, og hvarvetna er
þar mjög snjóþungt. Um neðanverða hlíðina hafa finnungsbollarnir
verið slegnir að staðaldri áður fyrr, og má svo heita, að naumast sjáist
önnur planta en finnungurinn á þeim stöðum. Annars ber þar víðast
Iivar mjög mikið á hálíngresi (A. tenuis), svo að sums staðar liggur við,
að linnungs hverfið hverfi yfir í língresis-ilmreyrs hverfi. Þar sem at-
hugunin var gerð, var finnungurinn drottnandi bæði í svip og fleti.
En ýmissa annarra tegunda gætti þar mikið. Klófífa (Eriophorum
angustifolium) er þar tíð, en alls staðar ófrjó og lítils vaxtar. Umreyr
(A. odoratum) er þarna minni en venjulega í þessu hverfi. Jarðvegur
er svo blautur, að hann nálgast mýri. Utan með finnungsbollunum
eru víða stórir skúfar af þúsundblaðarós (Athyrium alpestre), og er
þar komið í sérstakt gróðurhverfi snjódældanna. Skollakambur (Blec-
hnum spicant) og fleiri burknar finnast þar einnig. Finnungs hverfið
hverlur með öllu í nálægt 200 m hæð. Þá tekur grasvíðir (Salix her-
bacea) að verða ríkjandi í snjódældunnm. Ekkert skal fullyrt um, hvort
blettur sá, er athugaður var, sé í slægjulandi, en ég hygg síður að svo sé.
47. Finnungs-hálingresis hverfi (Nardus stricta-Agrostis tenuis soc.)
(Tab. XIV. 9-11)/
Þrjár athuganir eru fyrir hendi úr hverfi þessu, en hvergi regluleg
gróðurtalning eins og fyrr er sagt. Munur þessara tveggja finnungs
hverfa er sáralítill, aðallega sá, að í þetta hverfi vantar ilmreyr (A. odor-
atum) að mestn. Hálíngresi (A. tenuis) ríkir hér við hlið finnungsins
(N. stricta), svo að víða er vafasamt, hvorrar flötur er stærri. Við það
fær gróðurhverfið annan svipblæ en títt er um finnungs hverfin. Gróð-
urinn er fagurgrænni tilsýndar og grasþýðari, svörðurinn ekki eins
þéttur eða gegnofinn rótaflækju. Annars ern tegundirnar flestar hinar
sömu og í 46. hverfi. Svo er að sjá, sem hér sé snjólagið öllu dýpra og
jafnraklendara en í undanfarandi hverfi, samt er hvergi jafnraklent
og lýst er í XIV. 8. Um athuganirnar skal þetta tekið fram:
XIV. 9 er frá Skútudal í Siglufirði í um 200 m hæð. Gróðurlag er
mjög líkt og í XIV. 8 en þurrara. Klófífuna vantar hér með öllu. Finn-
ungsblettirnir eru ekki slegnir á þessum slóðum, ná jDeir upp undir
300 m hæð, en ]rá taka grasvíðidældirnar við.
7 TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 97