SunnudagsMogginn - 27.11.2011, Blaðsíða 15

27. nóvember 2011 15
halda áfram að sækja tónleika og gæti vel
hugsað mér að syngja í kór. Ég var í Skóla-
kór Kársness, þegar ég var í grunnskóla,
og það var æðislega gaman. Við fórum
meðal annars þrisvar sinnum í tónleika-
ferðir til útlanda.“
Einhverjum þætti líklega bóknám, tón-
listarnám og ritstörf nóg – ekki Hörpu Dís.
Í sjö ár hefur hún líka lagt stund á ballett.
„Ég hef að vísu verið í pásu frá ballettinum
í haust og ætla að sjá til eftir áramót. Ég hef
mjög gaman af dansinum en eitthvað
verður undan að láta.“
Mamma var stór persónuleiki
Árið hefur verið erfitt hjá Hörpu Dís, hún
missti móður sína í ágúst síðastliðnum eft-
ir erfiða baráttu við veikindi. „Mamma
greindist með krabbamein fyrir þremur
árum og lengi vel vonuðum við að hún
myndi ná sér. Fyrir um ári fór henni hins
vegar að hraka og fljótt varð ljóst í hvað
stefndi. Ég sakna mömmu mjög mikið, við
vorum nánar og hún óþreytandi að hvetja
mig áfram í öllu sem ég tók mér fyrir
hendur. Mamma var stór persónuleiki og
skilur eftir sig mikið skarð. Þó hún sé farin
verður hún áfram hluti af mínu lífi. Ég
velti því til dæmis oft fyrir mér hvað henni
finnist um þetta og hitt – og yfirleitt veit
ég nákvæmlega hvað hún myndi segja.“
Unnur kom víða við á sínum starfsferli,
var meðal annars frumkvöðull að Heilsu-
stefnu í leikskólum á Íslandi og síðustu ár
ævinnar starfaði hún sem fram-
kvæmdastjóri Heilsustefnunnar hjá Skól-
um ehf.
Síðustu mánuðir hafa að vonum verið
erfiðir hjá Hörpu Dís en hún hefur fengið
góðan stuðning frá sínum nánustu. Eins
hefur hún sótt námskeið hjá Ljósinu fyrir
ungmenni sem eiga skyldmenni sem berj-
ast við krabbamein og segir það hafa
hjálpað sér mikið. „Það er frábært starf
unnið hjá Ljósinu.“
Handritið að Föngunum í trénu var
nánast tilbúið áður en Unnur lést og veitti
það Hörpu Dís mikla fróun að mamma
hennar skyldi ná að lesa það yfir. „Ég var
strax ákveðin í að tileinka mömmu bók-
ina. Hún hafði mjög gaman af þessum sög-
um og skildi þörf mína fyrir að skrifa enda
þótt hún skildi ekki alltaf hvernig mér datt
sumt sem fram kemur í bókunum í hug.
Hún var ekki eins mikið í þessum æv-
intýraheimum og ég,“ segir Harpa Dís og
brosir.
Hjálp pabba ómetanleg
Helsti ráðgjafi Hörpu Dísar við skrifin er
faðir hennar. Hákon les allt vandlega yfir
og gefur góð ráð og ábendingar. „Hjálp
hans hefur verið ómetanleg og pabbi á til
dæmis heiðurinn af titli nýju bókarinnar.“
Hákon er fyrrverandi framkvæmda-
stjóri Stéttarsambands bænda og skrif-
stofustjóri í landbúnaðarráðuneytinu, auk
þess sem hann hefur lengi starfað að tón-
listarmálum í landinu.
Eins og margir eflaust muna gaf hann út
endurminningar sínar í fyrra, Svo þú ert
þessi Hákon. Harpa Dís hlær dátt þegar
hún er spurð hvort hún hafi haldið sig til
hlés í bókaútgáfu þá til að skyggja ekki á
föður sinn.
Annar ráðunautur er Grímur Há-
konarson bróðir Hörpu Dísar sem ætti að
vita hvað hann syngur enda kvikmynda-
leikstjóri að atvinnu. „Grímur hefur verið
mjög hjálplegur. Hann hefur lesið yfir fyrir
mig og komið með góðar ábendingar.“
Ekki er amalegt að eiga slíka menn í
sínu baklandi.
Spurð hvort hafnar séu viðræður milli
systkinanna um gerð kvikmyndar upp úr
sögunum skellir Harpa Dís upp úr. „Nei,
við höfum ekki rætt þann möguleika.
Kannski gerum við það síðar? Það væri alla
vega spennandi að sjá persónurnar sínar á
hvíta tjaldinu.“
Harpa Dís á annan bróður, Finn Há-
konarson, sem einnig starfar í menning-
argeiranum, er hljóðtæknimaður. Vinnur
meðal annars fyrir Exton og í Hörpunni.
Kærasta Finns er Rósa Birgitta Ísfeld söng-
kona í Feldberg og Sometime, þannig að
tónlistin ræður ríkjum á því heimilinu.
Kærasta Gríms, Halla Björk Kristjáns-
dóttir, er líka menningartengd, grafískur
hönnuður. „Það eru eintómir listamenn í
kringum mig og jólagjafirnar iðulega fjöl-
skylduframleiðsla,“ segir Harpa Dís með
bros á vör.
Ísland leynir á sér
Flestar vökustundir Hörpu Dísar eru bók-
aðar en spurð hvort hún eigi önnur
áhugamál en þau sem þegar hafa verið tal-
in upp nefnir hún ferðalög. „Mér finnst
mjög gaman að ferðast, innanlands sem
utan. Ég hef farið hringinn tvisvar og
finnst að Íslendingar mættu vera duglegri
að skoða landið sitt. Ísland leynir á sér.
Fjölskyldan mín á hús í Flóanum, þaðan
sem mamma og pabbi eru ættuð, og þar er
afskaplega nærandi að vera. Ég hef skrifað
mikið í Flóanum, nýja sagan er til dæmis
sprottin úr því umhverfi. Það er ómet-
anlegt að geta skipt annað slagið um um-
hverfi þegar maður er að skrifa.“
Það mætti segja manni að Harpa Dís
yrði með annan fótinn í Flóanum á næstu
misserum. Rithöfundarferillinn er jú rétt
að byrja!
Harpa Dís Hákonardóttir hefur mörg járn í
eldinum, nám, ritstörf, píanónám og ballett.
Harpa Dís Hákonardóttir ásamt móður sinni, Unni Stefánsdóttur, eftir Reykjavíkurmaraþon
2010. Þær fóru alltaf saman í skemmtiskokkið og Kvennahlaup.