Fréttir - Eyjafréttir - 23.06.2011, Blaðsíða 8

8
Fréttir / Fimmtudagur 23. júní 2011
VIÐ KUNNUM líka að skemmta okkur. Grímur, Gísli og Þorsteinn bregða á leik á Skansinum ,
Samkeppni
í öllum til-
vikum
verið til
góðs
í gegnum tíðina hafa Fréttir fengið
samkeppni í blaðaútgáfu en þau
blöð hafa öll hætt eftir mislangan
tíma og í dag eru Fréttir eina
blaðið sem reglulega er gefið er út
í Vestmannaeyjum.
„Jú, við höfum fengið sam-
keppni," segir Ómar. En það
merkilega er að þegar maður lítur
til baka, þá hefur sú samkeppni,
sem Fréttir hafa fengið, í öllum
tilvikum verið til góðs fyrir blaðið.
Haldið okkur á tánum ef svo má
segja.
Þau eru orðin mörg blöðin sem
gefin hafa verið út í þeirri sam-
keppni. Dagskrá Hermanns
Einarssonar var reyndar fyrir á
markaðnum áður en Fréttir hófu
göngu sína en við litum eiginlega
aldrei á Dagskrá sem harðan
samkeppnisaðila, það blað var ein-
hvern veginn af öðrum meiði að
okkur fannst. Hermann hafði sinn
stfl og vissulega var Dagskrá val-
kostur fyrir þá sem ekki vildu
skipta við okkur. Hermanni fannst
ÞEIR HAFA allir komið við sögu á Fréttum. Sigurgeir Jónsson, Sigmundur Andrésson, bakari sem skrif-
aði skákpistia í biaðið, Gísli Valtýsson, Grímur Gísiason, Ómar Garðarsson og Þorsteinn Gunnarsson.
ekki mikið til mín koma þegar ég
var að byrja en seinna urðum við
góðir félagar og erum það enn.“
Þeir Snorri Jóns og Asmundur
Friðriks fóru af stað með blað sem
þeir nefndu Karató, síðan gáfu
Óskar Ólafs og Vilhjálmur Garðars
út ágætt blað, en hvorugt þessara
blaða varð langlíft. „En þegar
Þorsteinn Gunnarsson kom úr
fjölmiðlanámi hóf hann útgáfu á
blaði sem hét TV og var held ég
skammstöfun fyrir Tíðindi úr
Vestmannaeyjum. Hann byrjaði af
mikilli grimmd og beindi spjótum
sínum ekki síst að Fréttum. En
blaðaútgáfa er ekki spretthlaup, þar
reynir meira á þol, rétt eins og í
langhlaupum. Og TV biðu sömu
örlög og fyrirrennara þeirra, Þor-
steinn gafst upp á útgáfunni. En
hann hafði verið að gera góða hluti
og ég sá að til þess að gera Fréttir
að betra blaði, þá ættum við að
ráða hann til okkar. Sú varð líka
raunin. Þorsteinn var mjög öflugur
blaðamaður og hann á sinn þátt í
því hvað Fréttir eru í dag.
Svo kom Jóhann Ingi Amason
fram með Vaktina. Jóhann Ingi var
flínkur blaðamaður og Vaktin var
fallegt blað. Meðal þess sem hann
sýndi okkur fram á, var að við
höfðum fram til þessa verið að
leita að auglýsingum á of þröngum
markaði. Jóhann Ingi opnaði augu
okkar fyrir fleiri möguleikum.
Jóhann Ingi náði geysigóðum
árangri með Vaktina. En það var
með hann eins og aðra, þetta var
spuming um úthald. Og það end-
aði með því að Eyjasýn keypti
útgáfuna sem rann síðan inn í
Fréttir. En Vaktin, rétt eins og
önnur samkeppni sem Fréttir hafa
fengið, þetta var bara af því góða.“
Fjölmörg landsmálablöð eru gefin
út á íslandi, svipaðs eðlis og
Fréttir. Ómar segir að Fréttir komi
vel út í þeim samanburði. „Að
mínum dómi eru þau blöð sem
standa upp úr í landsmála-
blöðunum í dag Fréttir, Skessuhom
sem gefið er út á Akranesi og í
Borgarfirði, Bæjarins besta á
fsafirði og Víkurfréttir í Reykja-
nesbæ. Svo em önnur blöð sem
eru miklu minni en geta lflca verið
prýðileg."
hátt að hún skilst. Reksturinn hefur
að mestu hvflt á hans herðum og
auðvitað hafa skipst á skin og
skúrir í því, það voru ekki alltaf
háar upphæðir inni á tékkheftinu á
þessum árum. En Gísli er keppnis-
maður að eðlisfari og fjarri hans
hugsunarhætti að gefast upp þótt á
móti blási. Þegar hlaupareikning-
urinn í Sparisjóðum var kominn
niður fyrir frostmark settum við
bara í axlirnar og héldum áfram.
Þorsteinn Gunnarsson var kapps-
fullur eins og ungir menn eiga að
vera. Hann hafði byrjað á Fréttum
nokkrum vikum á undan mér og
fannst ég ekki eiga að vera með
einhvem derring, hann væri reynd-
ari en ég. Og ég lærði margt af
Þorsteini, hafði vit á að horfa yfir
öxlina á honum og sjá hvernig átti
að gera hlutina.
Síðar kom svo Grímur Gíslason til
starfa á Fréttum, hörkuduglegur og
flínkur blaðamaður og ljósmyndari.
Grímur lætur stundum gamminn
geisa en það var mjög gott að vinna
með honum.
Svo kom Benedikt Gestsson eins
og stormsveipur inn á Fréttir og í
þetta samfélag. Góður textasmiður
með óþrjótandi áhuga á listum og
menningu. Þann tíma sem hann
var hérna stóð hann m.a. fyrir list-
sýningum í samstarfi við Islands-
banka, sýningum sem vöktu veru-
lega athygli, ekki aðeins hér heldur
á landsvísu. Vera hans hér gerði
bæjarfélaginu mjög gott. Eg sakn-
aði hans virkilega þegar hann fór
og held að samfélagið í Eyjum
hefði haft gott af að hafa hann svo
sem fimm ár til viðbótar.“
Heppnir með fólk
Ómar segir að Fréttir hafi líka verið
einstaklega heppnar með þá aðila
sem sjá um tæknivinnuna, umbrot
og annað því tengt. „Guðmundur
Eyjólfsson kom til okkar frá
Eyrúnu og Guðmundur Asmunds-
son, sem var kvæntur séra Báru,
vann einnig hjá okkur um tíma.
Báðir grafískir hönnuðir og frá-
bærir í sinni grein. Hið sama má
segja um Sæþór Vídó, sem sér um
þessa hluti núna. Þórhallur Einis-
son, núverandi kerfisfræðingur,
kom til okkar komungur maður
þegar við vorum að fara út í það
nýmæli að brjóta blaðið um í tölvu.
Við vorum búnir að kvíða því
nokkuð því í raun er það alger bylt-
ing á vinnubrögðum. En Þórhallur
var þar réttur maður á réttum stað,
alveg eldklár og þetta tók mun
styttri tíma en við höfðum átt von
á, þökk sé honum. Þetta eru allt
hæfileikamenn sem gott hefur verið
að vinna með, léttir í lund og þægi-
legir í viðmóti, sem reyndar hefur
einkennt flesta ef ekki alla þá sem
hafa unnið með mér,“ segir Ómar.
Júlíus Ingason er búinn að vera á
Fréttum í nokkur ár og í nokkur ár
var Sigursveinn Þórðarson blaða-
maður, áður en hann sneri sér að
fyrirtæki fjölskyldunnar. „Þeir eru
báðir prýðispiltar og ég vona að ég
hafi getað kennt þeim eitthvað.
En líklega var það eitt mesta
gæfuspor okkar á Fréttum að fá
Guðbjörgu Sigurgeirsdóttur til
okkar fyrir um það bil tíu árum.
Góð vinkona mín, Sigrún Stefáns-
dóttir, dagskrárstjóri hjá RÚV,
heimsótti okkur nokkrum sinnum á
Fréttum með nemendur sína, þegar
hún sá um fjölmiðladeildina hjá
Háskólanum. Og einu sinni sagði
hún við mig: „Ykkur vantar konu á
Fréttir."
Eg hugsaði talsvert um þessi orð
og þegar okkur vantaði blaðamann
færði ég þetta í tal við Helgu Hall-
bergsdóttur sem benti mér á að
ræða við Guðbjörgu Sigurgeirs-
dóttur, en þær voru þá saman í
íslenskunámi.
Svo ræddum við Guðbjörg saman
og niðurstaðan var sú að hún ákvað
að slá til. Hún er hér enn og
vonandi ekkert fararsnið á henni.
Það var virkilega gott að fá hana til
starfa og ég held því fram að hún
sé í hópi bestu blaðamanna á
íslandi í dag.
Konur nálgast viðfangsefnin
stundum út frá öðrum vinklum en
karlar og stundum er betra að kona
geti rætt við konu. Svo er Guð-
björg mjög ákveðin og heldur rit-
stjóranum við efnið sem stundum
veitir nú ekki af.“
Og Ómar segir ekki hægt að fjalla
um samstarfsmennina öðru vísi en
að minnast á „skrifarann“ sem hann
kallar svo, Sigurgeir frá Þorlaugar-
gerði. „Hann byrjaði að skrifa
pistla af bryggjunum, ásamt pistl-
um um bæjarlífið og tilveruna. Var
um nokkurra ára skeið blaðamaður
á sumrin en hefur hin síðari ár
verið prófarkalesari blaðsins ásamt
því að leysa af ef einhver þarf að
fara í frí. Það sem fjölmiðill þarf
er traust lesenda og Sigurgeir, eða
þú, hefur átt þinn þátt í að byggja
það upp á Fréttum. Ekki má
gleyma Óskari Pétri, þeim ágæta og
eljusama ljósmyndara sem alltaf er
tilbúinn.
Og allt á þetta fólk það sameigin-
legt að hafa metnað fyrir sínu starfi
sem hefur skilað lesendum góðu
blaði.-Fyrir það hlýt ég að vera
þakklátur. Það er líka eins og þau
öll hafi verið rétta fólkið á réttum
tíma fyrir Fréttir.“
Ekki róttækt blað og
ekki heldur hlutlaust
Ómar tók við sem ritstjóri 1991 eða
1992. Fram að því hafði Gísli
verið ritstjóri en með auknum
umsvifum varð verkaskiptingin sú
að Ómar sá um blaðið sjálft en
Gísli um prentun, bókhald, fjármál
og þess háttar. „Þetta var góð
skipting," segir Ómar.
Eyjasýn, sem rekur Fréttir, er í
eigu margra hluthafa. Nú er það
þekkt, m.a. hjá stóru prentfjölmiðl-
unum, að eigendur hafa viljað hafa
áhrif á það sem birtist í þeim
blöðum. Hefur það komið fyrir að
eigendur Frétta hafa viljað skipta
v sér af skrifum ritstjórans?
„Aldrei," segir Ómar og kveður
fast að orði. „Eg veit að margir
trúa því ekki en svona er það nú
samt. Aftur á móti eru þeir margir
í hópi eigenda Frétta sem hafa sam-
band og láta vita af fréttnæmu efni.
Slíkt fólk er hverjum fjölmiðli
nauðsynlegt og við eigum marga
góða hauka í homi á hinum ýmsu
sviðum sem láta okkur vita. En að
eigendur hafi haft samband út af
einhverju sem ég hef tekið ákvörð-
un um sem ritstjóri, það hefur
alclrei gerst.“
I framhaldi af þessu er ekki úr
vegi að minnast á þá pólitísku
slagsíðu sem sumir hafa talið vera á
Fréttum. Ómar segist oftar en einu
sinni hafa fengið að heyra það að
blaðið væri hallt undir Sjálfstæðis-
flokkinn. „I raun er ekkert til sem
heitir óháður fjölmiðill. Það eru
persónur bak við alla fjölmiðla og
fólkið sem skrifar fréttimar hefur
ólíkar skoðanir og bakgrunn. Hver
blaðamaður setur sitt mark á
blöðin. Fréttir eru ekki róttækt
blað. En hvorki Sjálfstæðisflokkur,
Framsóknarflokkur, Samfylking né
Vinstri grænir hafa áhrif á hvað við
birtum og hvað ekki. Okkar skylda
er við lesendur og blaðið stendur
og fellur með viðtökum lesenda.
Það verðum við að hafa að
leiðarljósi. Ef enginn læsi blaðið
þá yrði fljótt viðsnúningur á
hlaupareikningnum. Til dæmis
höfum við reynt fyrir kosningar að
gefa framboðunum jafnt rými í
blaðinu og Fréttir era öllum opnar