Þjóðlíf - 01.03.1988, Blaðsíða 47

Þjóðlíf - 01.03.1988, Blaðsíða 47
MENNING möguleika að það sé enginn tjakkur á bæn- um og þó svo að tjakkurinn væri til væri eiginlega eins víst að bóndinn vildi ekki lána hann. Hann varð æ sannfærðari um þetta eftir því sem hann nálgaðist bæinn og var orðinn svekktur. Og þegar hann kemur að bænum er hann orðinn hamslaus af bræði og öskrar á bónda um leið og hann kemur til dyra: Eigðu sjálfur þinn helvítis tjakk! Pað er farið lengra aftur í þróunarferli mannsins í Alafossúlpunni. Hann er haldinn svona neikvæðri lífssýn og hefur gengið í gegnum höfnun af einhverju tagi. Pað endar svo með því að drengurinn hittir þessa stúlku í strætisvagninum sem segist hafa ódauðlega sál. En hann vill vera fyrri til og segir: „ekk- ert mál, bara eigðu þig & vertu svo ekki með þetta djöfulsins píp"! I næsta erindi á undan er reyndar ýjað að því að allar þessar konur sem búið er að segja frá séu hugarburður drengsins því stúlkan þar segist „vera til“. En það misskilur hann.“ Meiri alvara er á ferðinni í laginu Aðeins eina nótt sem lýkur á því að karlmaðurinn sker unnustu sína á háls. Ég spyr hvernig þetta lag hafi orðið til. Skylmingaþrœlar „Það þróaðist algjörlega eftir eigin lög- málum. Ég samdi það við þennan ákveðna titil. Ég hafði heyrt lag sem heitir „One Night Only“ einu sinni og reyndi að stæla það en mundi óljóst eftir því. Svo fór undir- meðvitundarfabrikkan bara að vinna og tók af mér ráðin. Þetta er alveg önnur útgáfa af ástarsögumótífinu, bæði í byggingu og líka efnislega. Mér fannst flott að lýsa ástarsam- bandi eins og tveimur skylmingaþrælum: við héldum að við kæmumst hjá því að fara inná hringleikasviðið en við vorum bara skylmingaþrælar & þessvegna engin lífsvon við leiddumst inní ljós sem var myrkur & lygin hún var okkar eini styrkur en dauðavonin hún dró okkur á tálar Ég lagði mig í líma við að semja fallegt iag. Ég er að reyna að gera þrunginn tilfinninga- legan texta sem verður svolítið sjúklegur. Ef maður tekur textann út úr laginu og breytir þessu í veruleika þá verður það dálítið sjúk- legur veruleiki. Maður getur skoðað þetta á marga vegu, t.d. er hægt að ímynda sér að þessi maður sitji í fangelsi eftir morðið og rifji upp. Það eru til morðballöður þar sem glæpamaðurinn er handsamaður og fær mak- leg málagjöld. Hér er ekkert minnst á hegn- ingu, enda óþarfi. Mér finnst hitt meira sjarmerandi, að fjalla um morðið eitt og sér. Refsingin finnst mér ekki skipta svo miklu máli.“ Frá ástríðuglæpum til útilegumanna. Lag- ið í Öskjuhlíd fjallar um mann sem gerir sér byrgi uppi í Öskjuhlíð til að geta verið í friði fyrir heiminum. „Þessi texti fjallar um góðan vin minn sem af ýmsum ástæðum var búinn að tapa áttum í miðbænum og gerði sér byrgi í Óskjuhlíð- inni- sem varð líklega til þess að þessi gömlu skotbyrgi þar voru rifin. En það er frekar létt yfir þessu lagi, þetta verður hálfgerður halle- lújasöngur. Þrátt fyrir illsku heimsins eigum við okkur griðastað í Öskjuhlíð, ef ekki á himnum. Og þarna segir: „allt er með svo annarlegum blæ“. Heimurinn er annarlegur. En þarna er verið að prísa frelsun. Hinn illi heimur hefur ekki á mér tök. Samt er í þessu eitthvert óþol, enda lagið dæmigert fyrir þessa undirvitundarframleiðslu sem hlítir ekki nema vissri frumlógik. Við erum með Hjálpræðishersfíling í þessu lagi, þar skín í gegn barnsleg ánægja yfir að gera eitthvað óvænt, bara þar sem mann langar til. Það ríkti enginn lífsleiði við gerð þessara laga.“ Höfuðlausnir koma út 7. apríl, á afmælis- degi Megasar. Árni Óskarsson EGO SNÓT EGO tölvur Garðatorg 5 (erfi hæð pósthússins) Sími 656510 KYNNINGARVERÐ: 49.870 krónur ★ Staðgreiðsluverð, m.v. gengi dags. 21.3.88. Nýjasti meðlimur EGO fjölskyldunnar! Fyrirferðalítil en afkastamikil, PC-samhæfð tölva. Fyrir skrifstofuna, heimilið, skólann, leikina, eða sem útstöð frá stærri tölvum. EGO SNÓT er fullkomin PC tölva: 640 kb minni, 2 disklirigadrif, 720 kb hvert, samhliða og raðtengi,10 MHz hraði, rauntímaklukka, tengi bæði fyrir einlita og litaskjái. Vandaður skjár og lyklaborð. Ritvinnsla og forritið „letingi“ fylgja. 47
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Þjóðlíf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.