Dagblaðið Vísir - DV - 13.06.2008, Qupperneq 35

Bensínið úr Botni „Tómas trúir engu fyrr en hann
tekur á“ er gjarnan sagt um fólk sem
efast um alla skapaða hluti og vill
sannreyna allt sjálft; þetta eru þver-
skallaðir efahyggjumenn sem láta
ekki telja sér trú um einhverja bölv-
aða vitleysu, einhverja ótrúlega og
ævintýralega hluti sem ekki er hægt
að sanna með kenningum og raunar
finnst þeim alveg nauðsynlegt að geta
snert hið ósnertanlega til að efatjöld-
in falli og þeir trúi eigin augum.
Það eru margir svona gerðir en
hinir eru trúlega fleiri sem í grunleysi
sínu trúa svona flestu sem þeir sjá og
heyra og við þá er sagt. Ég hef lengst
af verið ein af þeim en hef þó með ár-
unum mjakast mjög til efans og Tóm-
asar.
Einu sinni, sennilega fyrir svo
mörgum árum að ég get ekki lengur
talið þau, var mér sagt að það hefði
fæðst barn í Ameríku sem hefði verið
alveg kolsvart öðrumegin. Ég trúði því
einsog nýju neti og þótti stórmerki-
legt – ég áttaði mig alls ekki á að þetta
var brandari og ég átti að spyrja – og
hvernig var barnið hinumegin?
Ég spurði heldur ekki en sá fyrir mér
röndótt barn og varð svo bara asnaleg
þegar mér var bent á hvað væri stutt-
ur í mér fattarinn; ég ætti ekki að trúa
öllu sem mér væri sagt, betra væri að
efast einsog Tómas gerði til dæmis
þegar hann var kallaður í síma í fyrsta
skipti; hann hafði aldrei talað í síma
og engan slíkan séð en hann tók samt
um tólið og bar það að eyranu þótt
tregur væri og heyrði þá rödd dóttur
sinnar. En þar sem hann sá hana ekki
trúði hann ekki sínum eigin eyrum og
þóttu blekkingarnar andstyggilegar.
Þetta var þegar síminn var lyginni lík-
astur og þegar maður var svo grænn
að halda að allt gæti gerst í Ameríku,
því stóra og mikla landi tækifæranna.
Hvers vegna átti maður líka að efast
um að röndótt barn væri til í landi þar
sem fátæk manneskja gat orðið millj-
óner á einni nóttu og látið ameríska
drauminn rætast.
Nema hvað, í dag þýddi sem sé
ekkert að troða upp á mig neinni vit-
leysu og þess vegna hlaut ég að ef-
ast innilega þegar ég las fréttirnar
um ólétta manninn í Ameríku – hvað
var þessi óléttungur líka að herma
eftir Þórbergi Þórðarsyni sem fyrir
löngu var búinn að finna upp þenn-
an brandara? En þarna hefði ég
ekki átt að efast því nú hefur
það gerst að karlmaður get-
ur gengið með barn og er
svo prýðilega til þess fall-
inn að hann fær ekki einu
sinni verki í bakið á með-
göngunni. Málið er reglu-
lega einfalt; fyrst var karlinn
kona sem lét breyta sér í karl
sem lét ekki taka úr sér leg og
eggjastokka því hann ákvað að
ganga með barn þeirra hjóna, en
konan hans var ófrjó.
Og þótt ég hafi ekki, einsog Tóm-
as hefði viljað, getað snert fréttina þá
sá ég myndirnar og það var ekki um
að villast.
Þetta eru mikil gleðitíðindi
fyrir heiminn og trúlega mun
Tommunum sem efast
um alla skapaða hluti
fara fækkandi. Ver-
öldin er nefnilega
orðin svo ótrú-
lega röndótt.
Þess má
geta að kon-
an sem varð
maður
sem varð
óléttur
heitir
Tómas.
Sandkassinn
útlönd eru ofmetin.Þau eru bara
alls ekkert spes. Ég fer líklega ekki
til útlanda á þessu ári, enda lang-
ar mig ekkert til þessara asnalegu
landa. Mig lang-
ar ekkert til þess
að baða mig í
sólinni á strönd-
um Spánar eða
skoða Eiffel-
turninn í París.
Mig langar ekki
vitund í siglingu
um Miðjarð-
arhafið eða í
fjallaferð um Alpafjöllin. Allra síst
langar mig að eyða tíma og pen-
ingum í það að kynnast framandi
menningu, mat og siðum.
Mig langar ekki til Asíu, ekki til
Ameríku, ekki til Afríku og alls
ekki til Ástralíu þar sem hægt væri
að skoða kengúrur og kóalabirni í
þeirra náttúru-
lega umhverfi.
Ég vil bara vera
heima enda
hef ég ekkert
erindi í burtu.
Ég hef reyndar
stundum heyrt
góðar sögur
af útlönd-
um. Þær eru flestar uppspuni frá
rótum og allar ýktar. Er virkilega
ætlast til þess að ég trúi því að í
Portúgal sé meira en 20 gráðu hiti
alla daga sumarsins?
Það væri reyndar ekkert afleitt að
vera í sól og 20 gráðu hita í nokkra
daga. Ekki gerist það á Íslandi. Þá
gæti ég kannski prófað sundskýl-
una mína og viðrað stuttermabol-
ina. Ég gæti smakkað þetta Pina
Colada og hrakið þær sögusagnir
að sandur í Evrópu geti verið gul-
ur. Ég gæti prófað að synda í sjón-
um án þess að vera í þurrbúningi.
Þá gæti ég tekið léttan kúrs í er-
lendum tungumálum og stundað
framandi veitingastaði.
Það væri kannski reyndar ekkert
afleitt að vera í sól og 20 gráðu
hita í nokkra daga. Ekki gerist það
á Íslandi. Þá gæti ég kannski próf-
að sundskýluna mína og viðrað
stuttermabolina. Ég gæti smakkað
þetta Pina Colada og hrakið þær
sögusagnir að sandur í Evrópu
geti verið gulur. Ég gæti prófað að
synda í sjónum án þess að vera í
þurrbúningi. Þá gæti ég tekið létt-
an kúrs í erlendum tungumálum
og stundað framandi veitinga-
staði.
BALDUR GUÐMUNDSSON SkRifAR
Ótrúlega röndótt líf
DV Umræða föstudagur 13. júní 2008 35
Hvíldarstaður meistarans grafreitur skáksnillingsins Bobbys fischer í Laugardælum í nágrenni selfoss stóð heill eftir suðurlandsskjálftann. Bobby
hefur því fengið að hvíla í friði eins og ætlast var til. DV-MYND Sigtryggurmyndin
P
lús
eð
a m
ínu
s
Spurningin
„Bíddu, segðu þetta einu sinni enn.
Hmmm. Það er 1.286,“ segir Höskuldur
Pétur Halldórsson, sem útskrifaðist með
Bs-próf í stærðfræði frá Háskóla íslands í
síðustu viku. Hann fékk 10 í öllum
fögum nema einu. til gamans má geta
að svar hans við spurningunni er
laukrétt, enda ekki við öðru að búast.
Hvað er 395+891?
Kvennalið Vals í fótbolta fær
plúsinn en stúlkurnar sigruðu
KR í æsispennandi leik í
Landsbankadeildinni á
miðvikudag. Báðum liðum er spáð
mikilli velgengni í deildinni og
sigurinn því mikilvægt skref í átt að
Íslandsmeistaratitlinum.
viGDíS
GRíMSDóttiR
rithöfundur skrifar
„Ég spurði heldur ekki
en sá fyrir mér röndótt
barn og varð svo bara
asnaleg þegar mér var
bent á hvað væri stuttur
í mér fattarinn.“
-hvað er að frétta?