Tímarit Máls og menningar - 01.03.1981, Qupperneq 77

Gleymdar ratur
hefur orðið sú að þessu örlagaríka stórmáli hefur verið stjakað út fyrirverk-
efnaskrá í dægurmálaþrefi því sem eitt er talið skipta máli. Nú síðustu árin hafa
hernámsandstæðingar svonefndir getað setið í hernámsstjórn og þóst hreyknir
af iðju sinni.
Snorri Hjartarson orti forðum:
Land, þjðð og tunga, þrenning sönn og ein,
þe'r var e'g geftnn bam á mððurkne';
e'g le'k hjá þe'r við lcek og blóm og stein,
þú leiddir mig t orðs þíns háu vé.
A dimmum vegi dýrð þín um mig skein,
í dögun þeirri er líkn og stormahlé
og sókn og vaka: eining hórð og hrein,
þú heimtar trúnað, sþyr hver efnd mtn sé.
Þú átt mig, ég er aðeins til íþér.
Orlagastundin nálgast grimm og köld:
hiki ég þá og bregðist bý ég mér
bann þitt og útlegð fram á hinsta kvöld.
Island, í lyftum heitum hóndum ver
ég heiður þinn og líf gegn trylltri öld.
Fulltrúar Norðurlandaráðs töldu í ár rödd Snorra Hjartarsonar í hópi þeirra sem
skírast hljóma á Norðurlöndum um þessar mundir. í því felst einnig mat á þeim
sem hika og bregðast.
Janúar 1981.
63