Lögmannablaðið - 01.06.2002, Blaðsíða 20

20 2 / 2 0 0 2
samfélagsins og leysa þyngri refsingar einhvern
vanda?
Hagsmunir samfélagsins sem verið er að verja
með refsingum er að varna því að framin séu af-
brot og koma í veg fyrir að sá sem einu sinni hefur
framið afbrot geri það aftur, þ.e.a.s. að afbrota-
maðurinn verði betri eftir refsivistina. Næst þessi
tilgangur með þyngri refsingum en nú er? Þessari
spurningu svara ég neitandi vegna þess að ég hef
ekki fundið haldgóð rök fyrir því. Reynsla ann-
arra, t.d. Bandaríkjamanna, gefur okkur ekki
ástæðu til að þyngja refsingar í þeim tilgangi að
minnka afbrot. Ýmsir hafa bent á að þyngri refs-
ingar geri glæpaumhverfið harðsvíraðra og gróf-
ara enda meira undir þegar þung viðurlög eru við
brotum.
Það má ekki skilja orð mín svo að ekki eigi að
refsa fyrir afbrot. Það er að mínu mati nauðsyn-
legt að brotamaður finni til ábyrgðar auk þess sem
þær eru nauðsynlegar út frá varnaðarsjónar-
miðum. Refsingar þurfa hins vegar ekki alltaf að
felast í langri fangelsisvist til að varnaðaráhrifum
þeirra sé náð. Umræðan um refsingar má ekki
stjórnast af hefndinni því þá er hætt við að hatrið
magnist upp og öfgarnar verði áberandi. Þyngjum
því ekki refsingar nema að vel athuguðu máli og
látum þær ekki ráðast af dægurumræðunni hverju
sinni. Við ættum frekar að einbeita okkur að því
að gera refsivistina árangursríkari.
Þótt þessi stutta grein mín fjalli um refsingar
eru áhyggjur mínar ekki mestar yfir því hvort þær
séu almennt of þungar eða of vægar. Áhyggjur
mínar beinast meira að sönnun og sönnunarmati í
opinberum málum. Það er ljóst að barátta ýmissa
þrýstihópa fyrir því að slakað verði á sönnunar-
kröfum í kynferðisbrotamálum hefur borið ár-
angur og margt sem bendir til þess að vafinn á
sekt sé ekki skýrður ákærða í hag. Sú þróun mun
óhjákvæmilega verða til þess að saklausir einstak-
lingar munu í framtíðinni sæta refsivist ef það
hefur ekki þegar gerst. Þessi umfjöllun er efni í
aðra grein og fræðilegri.
Kven/karlsmannslaus í kulda
og trekki...
Sæl. Alveg datt mér í hug ofangreint kvæð-
isbrot, sem helst er sungið af gorgeir
nokkrum í lopapeysustemmningu af sitthvoru
kyninu með sitthvorum textanum, þarna á
árshátíðinni þegar veislustjóri fór að spæla
okkur. Svakalega getur mannskapurinn ann-
ars orðið vanstilltur af litlu, og hallaði þar
varla á!
Kveðja, Gróa.
Nagaðir bílar.
Blessuð. Fannst þér annars ekki heiðurs-
gesturinn Eldjárn ekki góður? Svo var það
líka bráðkostulegt við hrossa-nagerís-jeppa-
söguna að hann skyldi detta svona niður á
veruleikann eins og hann birtist kollega okkar
honum Jóhannesi Bjarna hérna um árið. Hann
efndi víst til málaferla um sinn bíl.
Kveðja, Gróa.
Séntilmenn.
Sæl enn, ég er enn að hugsa um árshátíð-
ina. Mikið var gaman að sjá virðulegan mið-
aldra hæstaréttarlögmanninn yngjast um
mörg ár og sörvera guðaveigarnar til einnar af
yngri meðlimum félagsins. Gott að vita að
séntilmenn finnast enn í þessum kallaklúbbi!
Bæ, Gróa.
Meiri/minni félagar.
Hvernig er þetta með sumt fólk? Ég var að
heyra að lögmannsfulltrúar séu eitthvað for-
nem yfir því að að vera gert lægra undir höfði
í símaskrá félagsins á hjemmesiden. Þeim
finnst það eitthvað skrítið að einungis sé hægt
að finna nöfn þeirra djúpt í undirdjúpum síð-
unnar. Furðulegt nokk, þeir eru greinilega
ekki nógu vel lesnir í Orwell.
Ble, Gróa.
Groa@leiti.is
TIL LEIGU / SÖLU
Lögmenn Borgartúni 33 hafa beðið blaðið að
koma á framfæri að þar sem tveir lögmanna þar
eru að draga sig út úr lögmennsku, annar vegna
aldurs og hinn hyggst snúa sér að öðru starfi,
þá losnar og verður til ráðstöfunar góð aðstaða
fyrir tvo lögmenn. Áhugasamir snúi sér til Lög-
manna Borgartúni 33, Guðmundar Jónssonar
eða Ásgeirs Björnssonar, sími 562 9888.