Glóðafeykir - 01.04.1984, Blaðsíða 45

GLÓÐAFEYKIR
45
ævintýrabrautinni. En það er seigt í þeim sem glímt hafa við klettana í
Glóðafeyki og á Dalsdal, og Stefáni varð ekki í hel komið. Hann
hjarnaði við. Fékkst hann þá fyrst við vegaeftirlit um skeið. Síðar lærði
hann hárskurð og mun lengst af eftir það hafa stundað þá iðn svo og
veitingahúsarekstur.” (M.H.G.).
Stefán kunni að vísu vel við sig vestra. En - „ég var alltaf gestur,
að vísu á góðu heimili, en ræturnar voru allar eftir heima. Eg þráði
alltaf ísland, . . . Skagafjörðinn, Blönduhlíðina, bernskuheimilið
Djúpadal. Gagnvart því bliknuðu öll ríki veraldar og þeirra dýrð. Og
eftir því sem á ævina leið gerðist þetta ákall æ sterkara.” „Og heim kom
hann fyrir fullt og allt árið 1957.” (Úr viðtali er M.H.G. átt við St.
Eir.).
Eftir það var hann heima í Djúpadal og kom sér upp nokkrum
fjárstofni. Veiktist hastarlega árið 1972, fór á sjúkrahús í Reykjavík,
fékk hjartaáfall og lamaðist annars vegar, lá þar misseristíma, hresstist
nokkuð, fór norður hingað á Héraðssjúkrahús Skagfirðinga og
dvaldist þar uns yfír lauk, bundinn við hjólastól; skrapp þó heim í
Djúpadal hvenær sem mátti því við koma og var jafnan ljúfur og hress
í máli.
Stefán í Djúpadal var gildur meðalmaður á vöxt, mikill
fríðleiksmaður. Hann var einstakt prúðmenni, búinn flestum kostum
rakins drengskaparmanns. „Stefán átti óvenju auðvelt með að laða
að sér fólk. Menn hrifust af einlægni hans, hjartagróinni hlýju,
glaðværð hans og glettni, karlmannlegu æðruleysi. Stefán var
einstakur frásagnameistari. Jafnvel lýsing hans á einföldustu
atburðum var gædd töfrablæ þeirra ævintýra, sem reynst höfðu
sjálfum honum svo ör til kynna.” (M.H.G.). Greiðasemi oggjafmildi
var honum í blóð borin. Svo var sagt um Stefán Eiríksson, að ,,úr
homim hefði mátt gera marga menn og alla góða” - og mun sú umsögn
eigi vera fjarri réttu.
Stefán kvæntist ekki, en eignaðist dóttur, Maríu, er dó í fyrstu
bernsku.
Kristjana Júlíusdóttir, verkakona á Sauðárkróki, fv. húsfreyja á
Sæunnarstöðum í Hallárdal o.v., lést 2. febrúar 1975.
Hún var fædd í Málmey 10. desember 1894, dóttir Júlíusar bónda
þar Kristjánssonar og áður á Mannskaðahóli, Þorsteinssonar,
Sigurðssonar, og Soffíu Jónsdóttur bónda á Vestara-Hóli í Flókadal.