Iðjuþjálfinn - 01.05.2003, Blaðsíða 38

38 - IÐJUÞJÁLFINN 1 / 2003
Jóna Kristófersdóttir fyrsti íslenski iðjuþjálfinn féll frá í septem-ber síðastliðnum og þykir okkur ástæða til að minnast hennarmeð fáeinum orðum. Jóna fæddist á Blönduósi 20. apríl 1918.
Hún stundaði nám í Kvennaskólanum á Blöndósi 1936-37 og stun-
daði framhaldsnám í vefnaði á sama stað. Jóna fór til náms í
iðjuþjálfun til Danmerkur 1939 og kom heim til Íslands fullnuma í
iðjuþjálfun 1946.
Helgi Tómasson þáverandi yfirlæknir á Kleppsspítala réði Jónu
til starfa strax við heimkomu og þar starfaði hún nær samfellt til
ársins 1986, eða í 40 ár. Við tókum Tómas Helgason geðlækni og
fyrrverandi samstarfsmann Jónu tali. „Jóna var einstaklega dugleg
og helgaði sig starfi í þágu geðsjúkra. Fyrstu árin fór iðjuþjálfunin
að mestu fram í matsölum sjúkradeildanna og því var Jóna á
stöðugum farandsfæti með allt það sem fylgdi handverkinu. Allan
dagtíma notaði hún til að sinna sjúklingum en kvöld og helgar var
hún að undirbúa störfin og laga ýmislegt handverk fyrir sjúklinga.
Jóna var kröfuhörð við samstarfsfólk en þó ekki hálft á við þær krö-
fur sem hún gerði til sjálfrar sín. Lengi vel var hún eini lærði
iðjuþjálfinn en hafði margar flinkar konur sem kunnu til verka og
gátu annast sjúklinga undir hennar leiðsögn. Starfsemin jókst jafnt
og þétt undir styrkri handleiðslu Jónu og var iðjuþjálfunin í mik-
lum blóma þegar hún lét af störfum.“
Jóna var mikill frumkvöðull ekki einungis á sviði iðjuþjálfunar
geðsjúkra á Íslandi heldur iðjuþjálfunar almennt. Nýliðun í stéttin-
ni gekk hægt og þegar iðjuþjálfafélag Íslands var stofnað árið 1976
voru meðlimir þess einungis 10 talsins. Jóna hafði þá starfað í yfir
30 ár en nú tæpum 30 árum síðar eru þeir komnir á
annað hundrað. Með bættri menntun og fjölgun iðjuþjálfa verður
brautryðjandans Jónu Kristófersdóttur best minnst. Hún var elsku-
leg og kurteis kona sem barðist fyrir hugsjónum sínum af miklum
eldmóð“.
KRV/SG
Minning:
Jóna Sigríður
Kristófersdóttir
- Rætt við Tómas Helgason geðlækni