Skólavarðan - 01.05.2004, Blaðsíða 22

22
KJARAMÁL FRAMHALDSSKÓLI
SKÓLAVARÐAN 5.TBL. 4. ÁRG. 2004
Aðalheiður Steingrímsdóttir varafor-
maður Félags framhaldsskólakennara
var einn frummælenda á sameiginlegri
ráðstefnu BHM, BSRB og KÍ um stefnu-
mörkun og þróun í kjarasamningum
opinberra starfsmanna sem haldin var
á Hótel Sögu 15. apríl 2004. Erindi henn-
ar fjallaði um tvær meginspurningar:
„Hvernig kjarasamningar og hvernig
starfsumhverfi hæfir framhaldsskólum
sem opinberum stofnunum? Hvert skal
stefna í komandi kjarasamningum FF?“
Að mati Aðalheiðar er mikilvægasta
verkefnið í næstu kjarasamningum fram-
haldsskólakennara að hækka grunnlaun
þeirra verulega, enda sýni nýlegar launa-
kannanir að á sama tíma og laun ýmissa
annarra sambærilegra hópa háskóla-
manna hafi hækkað vegna launaskriðs
standi laun framhaldsskólakennara í stað.
Aðalheiður segir að annað meginvið-
fangsefni í næstu kjarasamningum sé að
ákveða örlög hins dreifstýrða hluta kjara-
samningsins, þ.e. stofnanasamninganna.
Félag framhaldsskólakennara hefur
með tvennum hætti reynt að nálgast skoð-
anir félagsmanna á stofnanasamningum.
Annars vegar með SVÓT-greiningu (grein-
ingu á styrkleikum, veikleikum, ógnunum
og tækifærum), sem samstarfsnefndir í
framhaldsskólum gerðu haustið 2003, og
hins vegar með viðhorfskönnun meðal
félagsmanna á svipuðum tíma.
SVÓT-greiningin leiðir í ljós ýmsa kosti og
galla á stofnanahluta kjarasamnings fram-
haldsskólakennara.
Helstu kostir eru:
• Stofnun samstarfsnefnda hefur með
ýmsum hætti haft jákvæð áhrif á skoðana-
skipti stjórnenda og starfsfólks og á stefnu-
mörkun skóla.
• Störf, samhliða kennslu, hafa orðið fjöl-
breyttari og meira sniðin að þörfum hverrar
stofnunar.
• Sjálfstæði skóla hefur aukist og meiri
sveigjanleika gætir í starfi þeirra.
• Dreifstýrður kjarasamningur gefur tæki-
færi til launaumbununar, umfram miðlæg
ákvæði, sem eflir getu skóla til að halda í
og ná til sín vel menntuðu fólki.
Helstu ókostir eru:
• Óljóst starfsvið samstarfsnefnda.
• Einhvern vantar til að skera úr um
ágreining.
• Erfitt er að meta umfang verkefna og
frammistöðu starfsfólks.
•Tortryggni gætir gagnvart starfi
nefnda.
• Starfsfólk á erfitt með að fóta sig í
þessu nýja umhverfi.
• Störf samhliða kennslu eru illa launuð.
• Sumir stjórnendur koma sér hjá því að
nota fjármagn til samninga um störf, laun
og starfskjör.
• Umbúnaður um fjármagn til stofnana-
samninga er ekki nægilega tryggur.
• Hallarekstur skóla og stærð þeirra hef-
ur áhrif á getu þeirra til stofnanasamninga.
• Fjárskortur hamlar framkvæmd stofn-
anasamninga.
Í viðhorfskönnun meðal félagsmanna FF
kemur fram miklu afdráttarlausari og nei-
kvæðari afstaða til stofnanasamninga en
SVÓT-greiningin gefur til kynna.
Kennarar eru almennt ekki sáttir við
þennan hluta kjarasamninganna og meiri-
hluti þeirra er andvígur því að stigin verði
fleiri skref í átt til dreifstýrðra kjarasamn-
inga. Þeir gefa vinnustöðum sínum „fall-
einkunn í gerð og framkvæmd stofnana-
samninga“, eins og Aðalheiður kemst að
orði.
Hún segir að skólarnir hafi verið illa
undir þessa kerfisbreytingu búnir og marg-
ir þeirra alls ekki færir um að axla hana.
Ástandið hafi lítið batnað á samningstím-
anum, m.a. vegna ónógs stuðnings frá
menntamálaráðuneyti og fjármálaráðu-
neyti svo og vegna fjárskorts.
Um þetta sagði Aðalheiður í erindi sínu:
„Samstarfsnefndir eru að sýsla með alltof
litla fjármuni til samningagerðar í skólum
sem hrökkva engan veginn til. Reiknilíkan
menntamálaráðuneytis, sem skammtar
skólum fjármagn, hefur ennfremur mikil
miðstýringaráhrif á innri starfsemi þeirra.
Einstakir skólar njóta ekki þess árangurs
sem þeir hafa skapað í rekstri sínum, þrátt
fyrir opinber markmið þar um, og skólar
Mikilvægasta verkefnið í næstu kjarasamningum
framhaldsskólakennara er að hækka grunnlaun
þeirra verulega.
Meginverkefnið snýst ekki um tískubólur
í samningagerð heldur að bæta kjörin
Aðalheiður Steingrímsdóttir