Skólavarðan - 01.11.2001, Blaðsíða 4

Eru foreldrar velkomnir?
Ég var ánægð að sjá í einu tölublaði Skólavörðunnar að meðal þess,
sem talið er hafa tekist vel í þróun skólastarfs að undanförnu, sé
efling á samstarfi foreldra og skóla.
Það er rétt að foreldrastarf er að verða markvissara í flestum
skólum, ekki síst eftir að lögboðin foreldraráð tóku til starfa. Enn
er þó heilmikil vinna eftir til að öllum foreldrum finnist eðlilegt að
taka þátt í skólastarfi barna sinna.
Sem stjórnarmaður í SAMFOK - sambandi foreldrafélaga og
foreldraráða í grunnskólum Reykjavíkur - til nokkurra ára hef ég
fengið innsýn í hvernig foreldrar taka þátt í skólastarfi í ýmsum
skólum í Reykjavík og er skemmst frá að segja að það er afar mis-
jafnt.
Sums staðar - til dæmis í Engjaskóla -
þykir svo sjálfsagt og eðlilegt að foreldrar
taki virkan þátt að fulltrúi þeirra hefur í
mörg ár haft lykil að skólanum svo að þeir
geti sinnt þessu starfi óhindrað. Í öðrum
skólum heyrum við að foreldrum finnist
þvingandi að koma í skólann; eins og eng-
inn sé ánægður að sjá þá, hvað þá að þeim
sé búin þægileg aðstaða til að sinna foreldrastarfi.
En eiga foreldrar eitthvert erindi inn í skólann?
Mörgum foreldrum finnst það og miðað við upphafsorð mín hér
virðist ríkja almenn ánægja meðal kennara með aukið samstarf við
foreldra.
Við höfum heyrt að margir foreldrar vilji gjarnan finna að þeir
séu virkilega velkomnir í skólann á skólatíma. Þannig geti þeir
kynnst starfsfólki skólans, séð það mikla starf sem þar fer fram -
sem væntanlega eykur skilning - séð hvernig barninu gengur að til-
einka sér það sem fram fer í kennslustundum, hvernig því virðist
líða í skólanum, hvernig því lyndir við skólafélaga sína og hvernig
þeir eru. Barn getur hegðað sér gerólíkt heima hjá sér og í skólan-
um og engin leið fyrir foreldra að kynnast þeirri hlið nema af eigin
raun. Ýmis dæmi eru um að foreldrar hafi fengið kvartanir frá
skóla yfir hegðun barnsins þar - sem þeir hafa aldrei séð heima við
og eiga því erfitt með að bregðast við. Með því að foreldrar kynnist
umhverfinu sem kallar fram þessa ,,óþekktu“ hegðun hjá barninu
eru meiri líkur á að þeir og skólinn geti tekið höndum saman um
úrbætur sem virka.
Gaman að koma í skólann
Einnig má nefna að mörgum foreldrum finnst gaman að koma í
skólann endrum og sinnum - ekki síst ef þeir fá að hjálpa eitthvað
til. Sjálf þáði ég heimboð skólastjórans í Melaskóla og mætti á sér-
staka heimsóknardaga fyrir foreldra í október.
Dóttir mín var þá í handavinnutímum og kennar-
inn var ánægður með að fá hjálp við að þræða nálar
og fleira. Í frímínútum fylgdist ég með börnunum í
leik og gat þar huggað stelpu sem datt og meiddi
sig lítillega. Það fer auðvitað eftir kennurum og
foreldrum hvort betra er að foreldrar fylgist
aðgerðalausir með eða taki þátt á einhvern hátt. En
á það má benda að foreldrar geta verið hafsjór af
fróðleik og þekkingu sem vel má nýta þegar færi
gefst.
Reynslan hefur sýnt að börnum vegnar betur
þegar foreldrar sýna skóla þeirra og námi virkan
áhuga. Þetta hefur til dæmis komið í ljós þar sem
bekkjarfulltrúar hafa lagt áherslu á að skipuleggja
fjölbreytt og skemmtilegt bekkjarstarf, í góðu sam-
starfi við bekkjarkennarann, og þar hefur yfirleitt
náðst að mynda góð vinatengsl milli barnanna í
bekknum. Slíkt stuðlar að vellíðan þeirra allra - en
sagt hefur verið að barn sem líður illa geti ekki lært
eftir bestu getu.
Nú kynnu einhverjir að spyrja hvort ég eigi við
að skólastarfið geti ekki gengið vel nema foreldrar
séu stöðugt í skólanum. Að sjálfsögðu á ég ekki við
það, enda foreldrar nær allir útivinnandi og geta
sjaldan tekið sér frí til að koma í skólann. En ef kennarar telja það
framfaraskref að samstarf foreldra og skóla hefur eflst hljóta þeir
að vilja að það vaxi og dafni enn frekar - öllu skólastarfi til fram-
dráttar.
Því endurtek ég að vinna þarf að því að öllum foreldrum, sem
langar að taka meiri þátt í skólastarfinu, finnist þeir raunverulega
velkomnir í skóla barns síns. Kurteislegt heimboð virkar nefnilega
ekki nema vel sé tekið á móti gestinum - og langbest er að foreldr-
um hætti að finnast þeir vera gestir og líti þess í stað á sig sem kær-
komna heimilisvini.
Bryndís Kristjánsdóttir
Höfundur er móðir þriggja barna og situr í stjórn SAMFOK.
Ges
task
r i f
Vinna þarf að því að öllum foreldrum, sem langar að
taka meiri þátt í skólastarfinu, finnist þeir raunverulega
velkomnir í skóla barns síns. Kurteislegt heimboð virkar
nefnilega ekki nema vel sé tekið á móti gestinum - og
langbest er að foreldrum hætti að finnast þeir vera gestir
og líti þess í stað á sig sem kærkomna heimilisvini.
5