Norðurslóð - 27.03.1996, Qupperneq 5

NORÐURSLÓÐ - 5
Það er orðið langt um liðið og
ég lít svo á að gróið hafi um heilt
en ör kunna að leynast hér og þar
enn.
Ef svona mál kæmi upp í dag er
ekki nokkur vafi á að kastljós fjöl-
miðlanna myndi beinast að því frá
upphafi og þar af leiðandi mundi
það sjálfsagt þróast á annan veg.
Þetta mál allt hafði sjálfsagt meiri
áhrif á okkur öll en við gerðum
okkur grein fyrir.
Blaðamennska
Atli byrjaði 1976 að vinna á Al-
þýðublaðinu en eftir kosningasigur
A-flokkanna 1978 var ritstjóminni
sagt upp að undirlagi Vilmundar
heitins Gylfasonar. Þá fór hann í
iðnskólann að læra til prentara.
Hann lauk við fyrri helming þess
náms en fékk þá inni á Dagblaðinu
við að skrifa fréttir. 1981-84 stund-
aði hann nám við blaðamannahá-
skólann í Osló. Meðfram náminu
var hann fréttaritari Ríkisútvarps-
ins á Norðurlöndum og hófst þar
langur starfsferill hans fyrir þá
stofnun sem stóð allt til ársins
1995. En hvað er minnisstæðast af
tímanum á Ríkisútvarpinu.
- Það er náttúrulega svo margt
eins og t.d. kosningafundir vítt og
breitt um landið. Eg fór með Stein-
grími Hermannssyni í opinberar
heimsóknir og komst inn á kontór
bæði hjá Gorbatsjov í Moskvu og
Deng Sjá Ping í Peking. Deng
ávarpaði mig sérstaklega og lýsti
ánægju sinni með að íslenska rík-
isútvarpið skyldi senda fréttamann
til fundarins. Eg var mjög ánægður
með það.
Hér á ámm áður þótti Atli jafn-
an róttækur í skoðunum og fór
ekki dult með afstöðu sína til
stjórnmálamanna og hins íslenska
þjóðskipulags. Þá starfaði hann í
skipulagðri hreyfingu róttæklinga
sem hallir voru undir stjómmála-
hugmyndir Mao Tse Tung og boð-
uðu byltingu öreiganna. Eitthvað
hljóta skoðanir hans á íslenskum
stjómmálamönnum að hafa breyst
frá þeim tíma.
- Eg hef náttúmlega öðlast
meiri pólitíska víðsýni. Hlutimir
eru fjarri því eins einfaldir og
maður vildi vera láta í eina tíð.
Hins vegar hef ég ekki notað kosn-
ingarétt minn frá því ég byrjaði að
starfa við Ríkisútvarpið nema í eitt
skipti. Þá greiddi ég atkvæði mitt
gegn hundahaldi í Reykjavík.
Hvers vegna ekki.?
- Það er af prinsipástæðum. Ég
tel ekki rétt að maður sem starfar
við að miðla alþjóð fréttum af vett-
vangi stjómmálanna og hrærist í
þessari umræðu alla daga taki póli-
tíska afstöðu sjálfur.
Raunar hætti ég fljótt að líta á
flokkana sem einhverja valkosti
því ég fann eitthvað gott og eitt-
hvað slæmt hjá þeim öllum og
hefði örugglega lent í mesta basli
með að gera upp á milli þeirra í
kjörklefanum. Innan allra flokka er
margt gott fólk og duglegt sem
gegnir starfi sínu af mikilli sam-
viskusemi. Ég tel það fjarri að ís-
lenskir stjómmálamenn séu spillt-
ir. Þeir eiga það til að skandalísera
eins og aðrir en staðreyndin er sú
að þeir vinna afar vanþakklátt
starf, vinna mikið og eru illa borg-
aðir. Ég skil ekki að menn skuli
láta hafa sig út í þetta.
Eru einhver pólitísk umhrot
minnisstœð á þesswn tíma?
- Já einhver minnisstæðasti
tíminn var þegar ríkisstjóm Þor-
steins Pálssonar sprakk 1988. Þá
gekk ýmislegt á á bak við tjöldin
og á opinberum vettvagi. Afsögn
Alberts Guðmundssonar með til-
heyrandi hasar, kjaftshöggum og
fleira í þeim dúr líður manni seint
úr minni.
Af minnisstæðum stjómmála-
mönnum verð ég að nefna Jón
Baldvin Hannibalsson. Hann tel ég
að mörgu leyti okkar mikilhæfasta
stjórnmálamann. Hann er bæði
greindur og harðduglegur og það
er aldrei lognmolla í kring um
Atli Rúnar Halldórsson ásamt samstarfsmönnum sínum í Athygli, frá vinstri: Valþór Hlöðversson, Ómar Valdimars-
son, Guðjón Arngrímsson og Atli.
hann. Það er gaman að vera blaða-
maður þar sem hann fer um því
hann er stöðugt að búa til fyrir-
sagnir.
Einkarekstur
En hvað réði því að þú sagðir upp
hjá Ríkisún’arpinu?
- Það gerðist eiginlega allt í
einu eftir alþingiskosningamar s.l.
vor að ég fann þessa þrúgandi til-
finningu að allar fréttir sem ég
væri að skrifa hefði ég morgoft áð-
ur flutt. Ég var einfaldlega búinn
að fá nóg og þar af leiðandi kom-
inn tími til að ég segði upp. Þá var
engin önnur atvinna í myndinni en
þegar mér bauðst að kaupa mig inn
í fjölmiðlafyrirtækið Athygli þá
sló ég til.
Athygli er fyrirtæki sem sér-
hæfir sig í ýmisskonar útgáfustarf-
semi, hjálpar félögum, einstakling-
um og fyrirtækjum að koma sér á
framfæri hvort heldur er við fjöl-
miðla, stjómmálamenn eða al-
menning en slfkt ku heita al-
mannatengsl á nútímamáli.
- Ef einhver ætlar sér að gera
stóra hluti þá erum við til þjónustu
reiðubúnir við að ná augum og
eyrum almennings. Þetta er ekki
auglýsingastofa en við erum fyrst
og fremst að selja reynslu og þekk-
ingu sem við búum yfir gegnum
starf okkar í blaðamennsku. Ef
einhver þarf að ná athygli stjóm-
málamanna svo dæmi sé tekið þá
tel ég mig þekkja nokkuð vel inn-
viði stjórnkerfisins og þær boð-
leiðir sem vænlegar eru til árang-
urs og get vel leiðbeint mönnum
um þær. Ég kann afskaplega vel
við mig í þessu starfi. Það voru
vissulega mikil umskipti að gerast
sjálfs sín herra. Ég keypti tjórð-
ungshlut í fyrirtækinu og steig
með því skrefið yfir í stétt smá-
kapítalista. Ég lít svo á að ég fylgi
línu Deng Sjá Pings um einka-
rekstur í smáum stíl að þessu leyti.
Fólk gerir sér líklega ekki grein
fyrir því að á tilteknum svæðum í
Kína ríkir villtari og skefjalausari
kapítalismi en þekkist á vestur-
löndum. Mér dettur ekki til hugar
að sverja af mér mínar gömlu póli-
tísku skoðanir þrátt fyrir þessi um-
skipti í lífi mínu.
Gott samband norður
Hér í Svarfaðardal eru margir
þeirrar skoðunar að furðanlega vel
hafi ræst úr frumburði þeirra Imbu
og Dúdda á Jarðbrú svo ódæll sem
hann var í æsku. Nú er nýtt fólk
komið í Jarðbrú þó enn sé Atli og
öll hans fjölskylda kennd við stað-
inn. Fjölskyldan heldur tryggð við
heimahagana og Atli er hér alltíður
gestur.
- Ég held alltaf góðu sambandi
norður, les náttúrulega bæði Dag
og Norðurslóð af samviskusemi og
hringi við og við í kunningjana til
að fá kjaftasögurnar.
Ég á mér þann draum að sjá
Svarfaðardalshrepp og Dalvík í
sameinuðu sveitafélagi. Sá draum-
ur er raunar til kominn fyrir áhrif
pabba. Hann ól með sér þennan
draum sem mótaðist af reynslu
hans í oddvitastóli til margra ára.
Það er engin tilviljun heldur hefur
ákveðna pólitíska skírskotun að
hann hvílir í Dalvfkurkirkjugarði.
hjhj
Sjávarútvegsdeildin
Gagnger endurskipulagning og
aukin tengsl við atvinnulífið
Endurskipulagning á sér nú
stað á Sjávarútvegsdeildinni á
Dalvík. Nokkur óvissa hefur
ríkt um stöðu deildarinnar í
menntakerfinu undanfarin ár
og auk þess hefur nemendum
fækkað verulega, einkum á
fiskvinnslubraut. Var ljóst að
grípa þurfti til björgunarað-
gerða ef starfrækja ætti deild-
ina hér áfram.
S.l. haust var sem kunnugt er
keyptur siglingahermir - mikið
og öflugt tæki - sem að sögn
Hermínu Gunnþórsdóttur deildar-
stjóra var algert frumskilyrði þess
að hér yrði rekin skipstjórnarbraut
áfram. I kjölfarið hafa menn í
skólanum orðið varir við meiri
áhuga á skipstjórnarnáminu og
vænta þess að sá áhugi skili sér í
fleiri umsóknum.
Hermína segir nauðsynlegt að
taka skipulag bæði skipstjómar-
brautar og fiskvinnslubrautar til
gagngerrar endurskoðunar. Þró-
unin í þessum atvinnugreinum sé
mjög ör og þar hafi miklar breyt-
ingar átt sér stað frá því deildin
var sett á laggimar. Nauðsynlegt
sé að tengja enn betur en nú er
gert skólann og atvinnulífið og
hefur í því skyni verið stofnaður
sérstakur stuðningshópur aðila úr
atvinnulífinu sem mun láta skipu-
lag fiskvinnslubrautar til sín taka.
Þá hefur Skipstjóra- og stýri-
mannafélag Norðurlands upp á
sitt eindæmi stofnað nefnd innan
sinna vébanda sem virka á sem
tengiliður samtakanna við skól-
ann. Er mikill áhugi þar á bæ um
að skipstjómarmenn geti tileinkað
sér það nýjasta í greininni í skól-
anum, ekki eingöngu á meðan
þeir eru í námi heldur einnig í
gegnum námskeið fyrir starfandi
skipstjómendur.
Hermína segir að að vissu leyti
Siglingahermirinn hefur gerbreytt
aðstöðu til stýrimannafræðslu á
Dalvík.
A minni myndinni er Hermína
Gunnþórsdóttir deildarstjóri.
megi segja að eftir endurskipu-
lagningu standi deildin aftur á
byrjunarreit en vonandi takist að
koma henni í það horf að nem-
endur sækist þar eftir námi. Þar sé
gott samstarf og samhæfing við
atvinnulífíð frumskilyrði.
Bjöm Bjamason menntamála-
ráðherra sagði í samtali við blaðið
á dögunum að í menntamálaráðu-
neytinu væri mikill vilji fyrir því
að styrkja hverskyns sérhæfða
verknámsskóla innan ramma fram-
haldsskólanna. Hann teldi eðlilegt
að slíkar deildir yrðu starfræktar í nám e.t.v. betur heima á stöðum
sem nánustum tengslum við at- eins og Dalvík en t.d. í Stýri-
vinnulífið og því ætti stýrimanna- mannaskólanum í Reykjavík.