Fram - 20.03.1920, Page 3

Nr. 12
FRAM
45
Safnaðarfundur
fyrir Hvanneyrarsókn verður haldinn annan Páskadag næstkomandi, í
kirkjunni og hefst strax að afstaðinni guðsþjónustunni.
Verður þar fyrirtekið:
1. Framlagðir reikningar kirkjunnar fyrir árið 1919.
2. Rætt um fjárhag kirkjunnar og væntanl. hækkun kirkjugj.
3. Kosinn einn maður í sóknarnefnd í stað þess er úr gengur
og ennfremur tveir til viðbótar í nefndina samkvæmt 4. gr.
laga 16. nóv. 1907, allir til 6 ára.
4. Rædd önnur þau safnaðarmál er fram kunna að verða borin,
svo sem um bygging nýrrar kirkju o. fl.
Siglufirði 18. mars 1920.
Sóknarnefndin.
Piltur & stúlka
geta fengið atvinnu við verslun hér í bænum. Purfa að kunna reikning
og dönsku. Umsóknir merkt.: verslun P. h. 72 leggist inn á Pósthúsið
fyrir 25. þ. m.
Lítið andsvar
til frú Guðrúnar Björnsdóttur og
orðsendingar þeirrar, er hún sendi
mér í seinasta blaðinu af »Fram«
13. þ. m. og sem vísast á að vera
einhverskonar greinargerð fyrir að-
dróttunum þeim, er eg vísaði heim
til föðurhúsanna í grein minni í
»Fram« 6. þ. m. Líklega hefir frúnni
svelgst á greininni og til þess að
sneiða sem allra mest hjá málefn-
inu, þá kennir hún bæjarstjórnar-
kosningunni um alt saman, eða
gefur í skyn, að eg hafi orðið óður
og uppvægur af því að ná ekki
kosningu o. s. frv. — Eg skil nú
raunar ekki hvers vegna frúin er
að setja grein mína í samband við
bæjarstjórnarkosninguna og verðað
álíta »orðsending« hennar til mín
fram komna af því, að hún hafi
ekki haft öðru til að dreifa. Eg hefi
ekki, enn sem komið er, fundið til
þessarar reiði, sem frúin er að bregða
mér um, og býst heldur ekki við,
að eg muni finna ti! hennar, enda
er það eðlilegt, þar sem framboð
mitt hvorki var margþvælt né held-
ur mengað neinum ofsa og mikil-
mensku-brjálæði — og fyrir bragðið
slapp eg líka við martröð og illa
drauma um vantandi atkvæði o.s.frv.
Ekki gerði eg heldur út flokk manna
til að gana milli fjalls og fjöru og
kvists og kjallara í þeim tilgangi
að kenna mönnum, hvernig þeir
ættu að koma þvi fyrir, að neðsta
nafnið á listanum gæti orðið efst
og borið sigur úr býtum, Annars
fanst mér kosningin fara vel fram,
en hafi eg vakið hneyksli og sett
blett á Siglfirðinga með því að leyfa
að nafn mitt væri sett á A-listann,
þá vil eg vona, að það hneyksli og
sá blettur máist af áður en langt
um líður. Og heilræðið sem frúin
gefur mér að síðustu að vera helst
ekki að skifta mér oftar af málefn-
um bæjarins — því heilræði vísa
eg aftur til ráðgjafans sjálfs með
þeirri athugasemd, að það verður
alls ekki til greina tekið, —
Hvað snertir »yfirlýsingu« þá, sem
Jóhann Porfinnsson setur í sama
blað, þá skal eg leyfa mér að taka
það fram, að »vottorðið« sem Jó-
hann gaf mér sjálfur af frjálsum og
fúsum vilja og prentað er í »Fram«
6. þ. m., er í alla staði sannleikan-
um samkvæmt frá byrjun til enda.
Annað sem til umræðu kom á þeim
»málfundi,« varðar mig ekki um,
með því að það hefir væntanlega
ekki snert mig að neinu leyti, enda
má mér að öðru leyti á sama standa,
hvort eg hefi verið sá fyrsti eða
síðasti, sem lagður var á vogarskál
frúarinnar þann daginn.
Siglufirði 19. mars 1920.
O. Tynes.
Vikan.
—oo—
Tiðin: Fremur hæg veðrátta hér í
Siglufirði fyrri part vikunnar en töluverð
frost. í gær gekk í landátt og er í dag
komin asahláka, sú fyrsta á vetrinum.
Fréttir bæði austan og vestan herma hið
sama, alstaðar hláka, og er vonandi að
framhald verði á henni, því víða mun nú
vera orðin brýn nauðsyn á að breytist til
um tíðarfar. Um alt land hagleysur, og
víða svo mikil fannkyngi að slíks eru eng-
in dæmi, sumstaðar sunnanlands voru
símastaurar á kafi í fönn á löngum svæð-
um.
Skíðakapphlaup 0g skíða íþrótt-
ir ýmsar áttu að fara fram hér í dag, en
þá kom hlákan og eyðilagði skíðafærið.
Er það skíðafélag nýstofnað hér í bænum
sem gengist hafði fyrir þessari kepni og
mun nánar minst á félagsskap þennan í
næsta blaði. Skíðahlaupin fara fram fyrsta
dag sem gott skíðafæri verður.
Villemoes fór héðan á mánudags-
nótt, beina leið til Kaupmhafnar.
Kirkjan Messað á morgun kl 1
síðdegis.
Dóttir glæpakon-
ungsins
verður sýnd í síðasta sinn kl. 8V2
annað kvöld. Notið þetta síðasta
tækifæri til að sjá þessa ágætu mynd.
H.f. Siglufjarðar-Bíó.
Gúmmíboltar og fínt Kex
nýkomið í versl.
Jónasar Jónassonar.
Hornbikara
þurfa allir að eiga (nema tempiarar)
3 stærðir fást hjá
Jónasi Jónassyni.
Skraatóbak, Rjóltóbak,
Súkkulaði, Brjóstsykur,
Fíkjur o. fl.
fæst hjá
Stefáni.
28
stúlkunnar, sem hafði farið í kaf, en skaut nú upp aftur. Mér
hepnaðist að ná í kjólinn hennar um leið og hún var að sökkva
í annað sinn og gat þannig haldið henni ofansjáfar þangað til
skipið kom til okkar. Var okkur síðan bjargað upp á skipið, en
eg var þá orðinn svo dasaður að eg tók ekki eftir neinu öðru
en því, að Herzog þreif mig heljartaki, leiddi mig niður undir þiljur
og hvíslaði að mér;
»Bölvaður bjáninn! Eiguni við endilega að reyra snöruna
um hálsinn á yður? Ef fjaðrirnar i gerviskegginu hefðu bilað,
þá hefðuð þér verið dauðans matur á morgun eða hinn dag-
inn.«
Eg var nú látinn orna mér og þurka mig við eldstóna niðri
í skipinu og var Herzog þar við staddur og færði mér annan
klæðnað af fatabirgðum mínum. Meðan á því stóð var eg svo
ringlaður, að eg hafði ekki hugmynd um annað en fögnuðinn
yfir því, að hafa bjargað manns lífi, en þegar eg reis á fætur,
þur og hress en samt kvíðandi því, að leiðtogi minn mundi hreyta
úr sér einhverjum ónotum enn, þá sá eg, að hann hafði tekið
aftur glaðlyndi sitt,
»Pér hefðuð getað eyðilagt alt saman með þessu flani yðar,«
sagði hann um leið og við gengum upp á þilfarið aftur, »og
yður hefði líka tekist það ef eg hefði notað gúmmí til að líma
kinnskeggið á yður, en ekki fest það með fjöðrum. En eins og
nú horfir við, þá hafið þér byrjað vel og náð fótfestu í herbúð-
um óvinanna, enda mun yður veitast létt úr þessu að komast í
færi við Hans Hágöfgi.«
»Hvernig þá?« spurði eg og skildi ekki við hvað hann átti.
»Pessi stúlkukind, sem þér dróguð að borði, er hvorki meira
né minna en hin tigna ungfrú Múríel Crawshay, dóttir Alphing-
tons lávarðar,« hvíslaði hann að mér og glotti við. »En nú skal
eg sjá svo um, að þér komist í kunningsskap við þetta fólk og
• 25
á leið sinni út í Sólentflóann. Pað hilti í fjarska undir grænu háls-
ana á Wighteyjunni, á hægri hönd gnauðuðu öldurnar við Ne-
celleskerin ogá vinstri hcnd keptu lystiskútur frá Cowes um að kom-
ast sem fyrst út á rúmsjó, en heilnæmt og hressandi sjóloftið tók
á andlitið. Nú grilti í lystígarðana milli trjánna, enda þótt þeir
væru í tveggja mílna fjarlægð — og einhverstaðar þar var Janet!
Pvílík breyting! Um sama leyti í gær var eg inniluktur í fanga-
klefanum, stórglæpamaður í réttvísinnar augum og dæmdur til
lífláts innan tveggja sólarhringa.
En þangað yrði eg nú samt að snúa aftur og bíða dauða
minn hvað lítið sem út af bæri og þessi tilhugsun sneyddi mig
allri þeirri gleði, sem eg hafði fundið til rétt áður. Petta var á
þeim tíma árs, sem íerðamannastraumurinn er hvað mestur og
var gufuskipið troðfult af fóiki. Herzog hafði keypt okkur far-
seðla á fyrsta farrými, eflaust af einhverjum sérstökum ástæðum,
og þess vegna var okkur heimilt að ganga upp á stjórnpallinn,
þessi maður, sem bæði var verndari minn og illvættur i senn,
stóð þar við hlið mér, hallaði sér út á borðstokkinn og skraf-
aði við mig um alla heima og geima — til þess að villa öðrum
sjónir.
Rétt hjá okkur stóð ung stúlka, fögur og hávaxin, látlaus í
klæðaburði en búningurinn þó af besta tægi og virtist hún vera
ein síns liðs og enginn í för með henni nema þjónustumey henn-
ar. Hún var ómannblendin að sjá, en tók þó eftir því sem fyr-
ir augun bar og datt manni ósjálfráít í hug, að hún væri kona tigin-
borin. Eg sá að Herzog fanst til um nærveru hennar og vissi
að öllum líkindum hver hún var. Að minsta kosti leit svo út
sem hann beindi orðum sínum til hennar er hann fór að drepa
á samband það, sem hann ætlaðist til að menn héldu að væri
milli mín og hans.
»Ef yður finst of svalt hérna uppi, herra Marteinn, þá skul-
um við fara ofan á afturþilfarið«, sagði hann. »Eg vil ekki eiga