Fram - 18.03.1922, Blaðsíða 2

3C
FR.\\\
Nr. 9
eða úi. 5. Uin skifting Húnavaíns-
sýslti í 2 kjördæmi. Oekk frumv.
því vdBegnum N.ci. í allsherjarnefnci
N.d. kdniir Einar r,orf.;ilsson með
iillögtir iim slcifting Onlihr. og
Kjósarsýslti i 2 einmenningskjördætni
«g aö Hafnartjörður verði gjörðnr
aö sérstökn kjördæmi meö eititnn
jjingmanni. Breytingartillögur við
jressa tillögu flytur Stelan Stefáns'
son, setn einnig er í nefndinni, ttin
aö Siglufjöröiir vercfi einnig sérstakt
kjördæmi m»*ö i hingmanni. Um
þetta hefur nefndin kloínað og erit
3 nefndarmenn |iessn inótfallnir,
þeirjón Borláksson. Gunnar Sigurðs-
son og Bjöm Hallsson, svo málum
þessunr horfir ekki sem best vic,
hvað okkur Siglfirðinga snertir, á
þessu þingi; þó er ekki gott um
það að segja. Tillögur þessar fara
t'yrir þingið næstu daga.
Bessa síðustu daga stendur ann
ars mest þjark um tillögur fjárveit-
Lngarnefndar uni fræðslumálin. Hef*
tn Magnús Ouðnnindssdn komið
með hreytingai tillögu, sern á að vera
tii miðlnnar og gengur hún út á
að rílcissjóðtir greiði liálía dýrtíð-
aruppbót af föstnm latinum kennara,
móti sveitum og kaupstöðum, og
að engin dýi tíðaruppbót sé reiknttcð
af lautiahækkun kennara eftir em
hættisaldri,
Fjárhagsnefnd N.d. befur skitað
fjárlagafrumv. tekjuhaltalausu, en
þess her að gæta að hún heíur t.
d. gjört táð fyrir 200 þús. króna
lækktin á gjöldom til alþýðufræðslu,
eða íarið sem næst tillögum íjár-
veitinganel'ndar.
Alt liggur enn i salli hjá nefnd
þeirri er kosin var til að afhuga
hvort tiltækilegt muttdi að koma á
ríkiseinkasölu á afttrðum landsins-.
Svo mn þati mál fréttist ekkertenn-
þá.
Einhver orðasveimtir gengur um
það, aö stjórnin muni geta aðhylst
einkasrilti á landhúnaðarafurðum, en
álíti eigi tiltækilegt að taka sjávar-
afurðirnar.
í Spánarsamiiingamálinu heltirþað
gjörsi að Sveinn Björnsson sendi-
herra og Finar H. Kvaran rithðl'-
undur hafa veriö setidir stiður ti'l
Spánar með nesli og nýja skó.
Félagsskapur
stríðsWindaðra manna í
Austurríki.
Háttvirti lierral
Sfðan ófriðniim lauk, streyma
til vor frá öllitm löndinn straumar
kærle'.ks og niannúðar, er.færa osS
styrk í nútímanum og votiir ttm
hetri framtið í þeirri hræðilegu neyð,
sent vér höftim við að búa.
Sá göfugi mannkætleikur, «æm
oss liefir verið sýndur af Dönurn,
Svíutn, Norðmönmim, Hollending-
uin og Svissbúuin, veitir ekki að
eins börnum vorum, heiteulausum
og úttaugtiðum af hvers konar vol-
æði og bágindum, nýtt þrek ognýja
9
krafta, heldur eiitnig sáltim vormrt
og hjörtum nýjan þrótt.
fnnan um allar þær hörmungar,
sem að oss steðja, finnuni vér til
þess með fögntiði, að ekki eru hug-
sjónir maimúðar og mannkæileika
með öllu útdauðar þrátt fyrir fiinni
ára morð og vígaferii og þessi
gleðilega meövittind veitir oss einn-
ig þor til að leita á yöar náðir.
Félagsskapur vor nær til þeirra
manna næstnm allra í Austurríki,
sem mist hafa sjónina í ófriðnutn.
Vér teljum óþarfl að gera frekari
grein fyrir, hve afskapleg óhamingja
það sé að missa sjóuiiia, bæði að
þvt er sál og líkama snertir. Um
það getur hver manneskja dæmt,
sem nokkra tilfiuningu liefir. F.n
vegua þess, hve illa er ástatt fyrir
Atisturríki á allar lunclir, þáeruþeir
menn hér á landi, sem mist hafa
sjónina af völduin ófriðarins, ver
farnir en slíkir menn í nokkru öðru
landi.
Austurríki getur ekki, livað fegið
seni það vildi, veilt oss það, sem
vér þuiftini til lífsframfæris. það
lítið, seni vér fáiint hér, lengir að
eins eymdarástandið, en varnar því
ekki.
Skorturá matmælum jafnframt ó-
dauna verði þeirra er þess valdandi
að þrek eg þróttur þessara blindu
vesalinga hlýtui að l'jara út, ekki sízt
þar sein þeir eru veikir fyrir, bæði
til sálar og líkama.
í þessari neyð vorri biðjtini vér
yður nú hjálpar í iHannkærleikans
nafni og imin iiver skerfur verða
þeginn með innilegri þakklátsemi.
F.irmig biðjum vér yöui að leita
sarnskota hjá kunningjum yðar í
fiessum tilgangi.
Einniitt vér, sem blindir ertim,
getum ekki lifað án trúarinnar á
mannúð og mannkærleika. Bað eru
þær tvær stoðir, sem vér styðjum
oss við og lít' vort er uiidir komið.
Vér hiðjum yður að styrkja þessa
trti vora og þér megið reiða yður
á innilegustu, dýpstu þakklátsemi
margra maiina, sern að vísu geta ekki
notið birtu sólarinnar, þar sem þeir
hafa rnist sjónina, en sem þrá sól-
aryl mannúðar og mannkærleika í
fijörtu sín.
Með sérlegri virðingu
F. h. I'élagsins
A. Kauz.
Ofanritað bréf liefur irtér borist
frá íormanni félags stríðsblindaðra
tnanna í Austurríki; menn þessir hal'a,
eins og sagt er í biéfinu, allir orð-
ið fyrir því óláni að missa sjónitia
f ófriðmtm mikla. Er eg fús til þess
að veita viðtöku samskoturn tii þess-
ara bágstöddtt mamia, ef einhverj-
ir væru, sem víldu og gætu látið
eitthvað af liencli rakna.
O. T. Hallgrímsson
héraðslæknir.
Síinfregnir.
Kvík. í dag
Sanval(?) pa.sja hefur myndað nýja
stjörn á Fgyftalandi.
ltalskir þjóðernissinnar gert bylt-
ingu í Fiume, náðyfirráðum í borg-
inni og lagt liana imdir ítali.
örikkir semja viö stórveldin um
stofiiiiii Miðjarðarhafsbandalags.
Enski stjórnarfulltrúinn Montague
á lndlandi setttir af vegna jiess að
hann opinberlega hafði beint þeirri
inálaleitun til Breta aö Sevresamn-
ingurinn yrði upphafinn og Tyrkj-
tim sýnd meiri nærgætni en áður.
Róbínson Krúsó.
Á afskektri eyju miili Ástralíu og
Nýju Gíneu lifir maður einn, sem
með réttu má nefnast Róbínson
Krúsó. Fyrir þrjátíu árum varð hann
skipreika í nánd sið eyju þessa á-
samt 15 sjómöimum öðrum og er
hariu riú einn á lífi allra þeirra. Hann
er reglulegur mannhatari, hatar allar
manneskjur undantekiiingarlaust, er
aleinn á eyjunni og lætur bölv og
formælingar dynja yfir alla, eins þá,
sem aumkvast ytir hann og færa
honum matvæli við og við.
Enska leikritaskáldið Sonnuerset-
Matigham er iiý'.ega koininn heim
íil Lunciúna eftir 15 niánaða íerð
austtir i löndum og hefir liaun sagt
blaðinu Daily Mail írá þesstim
undarlega gamla manni. Hami seg-
ir svo:
Eg leigðí mér seglskútu tii
þess að íerðast um milli Ástralíu
og Nýjti Oíneti og var beöinn að
flytja hrísgrjónasekk til eyjarinnar
handa þessum einbúa, en nafn eyj-
arinnar hirði eg eigi að láta upp-
skátt.
Á leiðinni var mér sagt af þeim,
sem höfðu séð hann áður, að hann
liefði orðið skipieika fyrir 30 árum
og komist til eyjarinnar á opnum
hát ásamt 15 mönnuni öðrum. Þeir
voru þrjú ár í eyju þessaii áður en
skip, sem þar fór hjá, tók eftir neyð-
annerkjum þeirra og lagði að landi.
Rá voru að eins 5 lifandi al þess
uin 16 og að eins 4 flnttir burt, því
aðhinnfimti — þessi maður, sem enn
lifir ■— neitaði að fara. Sagði hami
bjöigunarmönmmum svo frá, að
þessi þrjú ár, sem hann hefðidval-
ið í eyjunni ásamt liinum, hefði
liaiin orðið sjónarvottur að svo
hræðilegum viðburðuni, að hann
vildi aldrei framar hafa samneyti við
aðra menn.
I’egar eg sá hann, leit liann út
eins og gamall og síðhæiður ein-
settimaöur, Klæðnaðurinn var ekki
annað en ábreiða, sem hann hafði
sveipað tiin sig, og hnxiir sen>ein-
hverjir ferðamemi, er áðui höfðu
komið þaugað, höfðti gefið hönum.
Honum þótti mjög vænt um hrís-
grjónasekkinn, sern eg færði hun-
um, en liann tók við lioiuun með
fýlusvip og þegjandalegur, rétt eins
og haim vildi sagt hafa; Hvern fj.
eruð þið eiginlega að gera hiugaö?‘
þati þrjátíu ár, sem þessi gamli
inaður liefir dvalið á eynni, hefir
hann lifað á hænsnum, sem hann
virtist hafa bjargað af slcipinu, er
hami var ;í, eggjum, fiski og kókos-
hiietmn.
Á stn'cfsármiuin vitjaði enginn um
hánri i fiinm ár, því að þá áítu eng-
in skip leið þar uin, og varð hann
þá eingöngu að lifa á þvi, sem eyj-
an gaf af sér.
Fyrirspurnir
til hr. bæjarfulltrúa
Flóvents Jóhannssonar,
Sigl uf i rði.
Eg bið þig að íyrirgefa ef eg
titla þig ekki bærilega, og ef þú
svarar einhverju af því sem hér fer
á eftir, þá gjörðu svo vel og láttu
mig fá fulla utanáskrift þina því
eg veit að eins hvað þú varst en
ekki hvað þú ert.
En fari svo ólíklega að þú sjálf-
ur vitir ekki hvað þú ert, þá skul-
um við sleppa iiútíðinni og hafa
það eins og það var í þá-tíðinni.
Hvers vegna þurfti eg að borga
við hamarshögg?
Var það vegna þess, að eg hafi
prettað þig í einhverju?
Var það vegna þess, að þú viss-
ir til þess, að eg hafi prettaó aðra?
Var það vegna þess, að þú vild-
ir sýna maniiimun, sem báuð á móti
mér. Iivað þig tæki það sárt, að
hami tékk ekki núrnerið?
Var þao vegna þess, að þú vild-
ir láta þá, sem enn þá hefðu ekki
séð og heyrt, liver það var sem
réði hverjum veitt var liamarshögg,
vita, að það væri Flóvent Jóhannsson
sem stjórnaði einu sinni búinu á
Hólum í Hjaltadal og til frekari
skýringar sá, sem bjó einu sinni á
Sjávarborg í Skagafirði?
Var það vegna þess, að eg vildi
ekki lilusta á þig þegar þú varst að
keriria alþýðunni, hvernig hún ætti
að fara að því að láta skoðanir sín-
ar í Ijósi á opinberuin fundum og
enn freniur hvernig hún ætti ad fara
að því að stilla alþýðu-vini upp á
lista og koma honum í bæjarstjórn
þegar þar að kæmi.?
Nei, Flóvent, þó þú búir til dúfu
úr höggorminum þá skal eg aldrei
láta blekkjast af hrekkjabragði því.
Var það vegna þess, að þú hefir
barist sem alþýðuvinur í bæjarstjórn,
þó að ávöxtur verka þinna í þarfir
alþýðunnar sé ekki kominn í Ijós
erin þá?
Var það vegna þess, aö þú gatst
bolað Ouðm. Bíldal frá atvinnu sem
hann hefir haft í mörg ár og sem
mun altaf mælast illa fyrir, þvf þó
þú sért búfræðingur, þá munt þú
aidrei gjöra Siglufjarðareyri að
rækiuðu landi, því það liefir ekki
gróið hjá þér þar sem liafur verið
befri jarðvegur?
Var það vegna þess, að þú geng-
ur altaf með |'á l'lugu í höfðinu að
þú séi t læddur málafltitningsmaður?
Var það vegna þess, að eg hef
óflekkað mannorð? Varst þú hrædd-
ur um, að ef eg boigaði ekki 4