Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1984, Page 5

PRESTAFÉLAGS HINS FORNA HÖLASTIFTIS
9
opinberað vilja sinn, lýst því í hverju tilgangur komu hans á
jörðina er fólginn, hverjum hann var kominn til að hjálpa,
leita að og finna, hvert var markmið lífs hans, fórnar, dauða
og upprisu.
Um lífsveg þessa eina manns er fagnaðarerindið, og það er
bundið þessu nafni. Ef Jesús hefði ekki tjáð sig, persónu sína,
hefði ekkert gerst, engin kristin kirkja orðið til.
Hann sýnir þeim, hver hann er. Hann opnar hendur sínar,
hvernig þær eru auðkenndar eftir krossfestinguna, og sama er
að segja um síðusárið. Þannig varð milliliðalaust sambandið
milli Krists og kirkju hans.
Hans Kúng lýsir því skilmerkilega í bók sinni, hvað það er
að vera kristinn og segir: „Kristindómur telst því aðeins
kristilegur, að hann sé bundinn við hinn eina Krist, sem er
hvorki einhver meginregla né ráðagerð né þroskatakmark,
heldur alveg ákveðin, óumskiptanleg persóna, sem ekki verð-
ur villst á.“
Þegar Jesús birtist með friðarkveðjuna, „er um skipt“ fyrir
honum. Hann sér fram á heimförina miklu, — til himinsins
heim, og hann er að búa þá undir að vera eftir. Það er stund
ákvöröunar. Á líf og verk Jesú að vara áfram á jörðinni, — og
þá hvemig?
Textinn er svarið við þessu: „Þá sagði Jesús aftur við þá:
Friður sé með yður. Eins og faðirinn hefur sent mig, eins sendi
eg yður.“ Þeir voru sendir. Það bar til að kirkjan fæddist.
Síðan hefur það verið órjúfandi samfélag, andlegt hús, sem við
höfum fengið köllun til að lifa í og starfa fyrir, — öll hin
kristna hjörð.
*
* *
Nú beini ég sérstaklega til þín þessum orðum, kæri starfs-
bróðir, séra Sigurður Guðmundsson. Þú ert hingað kominn til
þess að takast á hendur biskupsvígslu. Þú hefur lengi verið
árvakur kennimaður í hinni kæru þjóðkirkju okkar.