Helgarpósturinn - 09.07.1982, Blaðsíða 3

’íp'fisturinn
3
Elliðaárdalnum bjargað — á elleftu stundu
hlelgai---------------------
posturinn
Blað um þjóðmál, listir og
menningarmál.
Ritstjórar:
Arni Þórarinsson og Björn
Vignir Sigurpálsson
Ritstjórnarfulltrúi:
Guðjón Arngrímsson
Blaðamenn:
Guðlaugur Bergmundsson,
Gunnar Gunnarsson, Omar
Valdimarsson, Þorgrímur
Gestsson og Þröstur Haralds-
son.
Útlit:
Kristinn G. Harðarson
Ljósmyndir:
Jim Smart
Dálkahöf undar:
Hringborð:
Birgir Sigurðsson, Heimir
Pálsson, Hrafn Gunnlaugsson,
Jón Baldvin Hannibalsson,
Jónas Jónasson, Magnea J.
Matthíasdóttir, Sigurður A.
Magnússon.
Listapóstur:
Heimir Pálsson, Gunnlaugur
Astgeirsson, Jón Viðar Jóns-
son, Sigurður Svavarsson
(bókmenntir & leiklist), Árni
Björnsson (tónlist), Sólrún B.
Jensdóttir (bókmenntir &
sagnfræði), Halldór Björn
Runólfsson (myndlist & klass-
iskar hljómplötur), Gunnlaug-
ur Sigfússon (popptónlist),
Vernharður Linnet (jazz).
Árni Þórarinsson, Björn Vign-
ir Sigurpálsson, Guðjón Arn-
grímsson, Guðlaugur Berg-
mundsson, Jón Axel Egilsson
(kvikmyndir), Þröstur Har-
aldsson (f jölmiðlun).
Erlend málefni:
Magnús Torfi Olafsson
Vísindi og tækni:
Dr. Þór Jakobsson
Skák:
Guðmundur Arnlaugsson
Spil:
Friðrik Dungal
Matargerðarlist:
Jóhanna Sveinsdóttir
Stuðarinn:
Jóhanna Þórhallsdóttir
Landspóstar:
Finnbogi Hermannsson, isa-
firði, Reynir Antonsson, Akur-
eyri, Dagný Kristjánsdóttir,
Egilsstöðum, Sigurgeir Jóns-
son, Vestmannaeyjum.
Utanlandspóstar:
Erla Sigurðardóttir, Dan-
mörku, Inga Dóra Björnsdótt-
ir, Bandaríkjunum, Helgi Skúli
Kjartansson, Bretlandi.
útgefandí: Vitaðsgjafi hf.
Framkvæmdastjóri: Bjarni P.
Magnússon.
Auglýsingar: Inga Birna
Gunnarsdóttir.
Innheimta: Guðmundur Jó-
hannesson
Dreifing: Sigurður Steinars-
son
Gjaldkeri: Halldóra Jónsdóttir
Ritstjórn og auglýsingar eru
aðSiðumúla)), Reykjavík.
Sími: 8)866.
Afgreiðsla og skrif sfof a eru að
Hverfisgötu 8-)0. Símar 8)866,
8)74) og )4906.
Prentun: Blaðaprent hf.
Askriftarverð á mánuði er kr.
60- Lausasöluverð kr. 15.
ekki sé eftir nema formleg sam-
þykkt á þvi, aö Elliöaárdalurinn
veröi aö fólkvangi.
Biaöamaöur Helgarpóstsins
fékk i vikunni Garöar Þórhalls-
son, formann Elliöaárnefndar
Stangaveiöifélags Reykjavikur.til
aö ganga meö sér um dalinn, og i
dag segjum viö frá þeirri göngu-
för. Þar kemur m.a. fram, aö þaö
var ekki seinna vænna aö bjarga
dalnum. Þaö er einmitt SVFR,
sem hefur haft veg og vanda af
þvi árum saman aö halda ánum
og umhverfi þeirra hreinu og
snyrtilegu. En Rafveita Reykja-
vikur hefur llka lagt hönd á plóg-
inn meö skógrækt og failegum
frágangi viö byggingar sinar og
önnur mannvirki i dalnum.
A næstunni veröur væntanlega
skipuö fólkvangsstjórn til aö taka
viö þvi verki. Verkefni hennar
veröur meöal annars aö skipu-
Ieggja svæöiö og gera þaö fýsilegt
tii útivistar fyrir borgarbúa.
Hingaö til hefur svæöiö raunar
talsvert veriö notaö til þeirra
hluta, mest Hklega af fólki úr
næstu hverfum, Árbæjar- og
Breiöholtshverfum. Og stang-
veiöimönnum aö sjálfsögöu, en
þaö er dýr útivist, 500 krónur
borga þeir fyrir hálfan dag i án-
um. En stefnan hlýtur aö vera sú,
aö Elliöaárdalurinn veröi sá staö-
ur I borgarlandinu þar sem fólk
sækist í aö eyöa góöviörisdögum.
Og ekki er þaö verra, aö fólk-
vangur I EHiöaárdalnum er enda-
punkturinn á friöuöu svæöi sem
nær um Rauöhóla, Heiömörk og
suöur eftir Reykjanesi.
Eftir þvi sem borgir stækka og
ysinn og þysinn aukast vill oft
fara svo, aö mannlifiö fjarlægist
óspillta náttúru og minjar um
horfna daga.
i hinni gifurlegu útþenslu
byggðar hér i Reykjavik undan-
farna áratugi hefur einmitt þetta
gerst. Verðmæti hafa helst veriö
talin fólgin i steinsteypu og yfir- I
vinna veriö mælikvaröi á lifsgæöi.
A sjöunda áratugnum hófst þó
nokkur vakning i varðveislu gam-
alla húsa og nú er svo komið, aö
allflestir eru sammála þvi, aö
ekki séu öll gömul timburhús ,,ó-
nýtt fúatimbur”. Og nú allra siö-
ustu árin hafa augu manna tekiö
aö opnast fyrir þvi, að borgarbú-
um er nauðsynlegt aö halda sam-
bandi viö óspillta náttúru, sem
viö eigum reyndar nóg af, og þaö
rétt við bæjardyrnar.
Um tima rikti aö visu sá mis-
skilningur meöal ráöamanna
borgarinnar, aö nóg væri aö skilja
eftir óbyggö svæöi hér og þar i
borginni. Þaö var talaö um ,,græn
svæöi” og sum þeirra eru vissu-
lega græn, en á þeim stööum þar
sem óhugsandi er aö nokkur
manneskja vilji eyöa fristundum
sinum. Eöa hve margir hafa
gengið um mýrina milii Miklu-
brautar og Suöuriandsbrautar sér
til yndisauka á sunnudögum?
Eitt af þeim svæöum sem hing-
að til hafa blessunarlega sloppið
við gereyðingu er EUiöaárdalur-
inn. Eins og allir vita rennur um
þann dal ein besta laxveiðiá
landsins, og ekki er óliklegt, aö sú
staöreynd eigi sinn þátt I þvi, aö
dalurinn hefur ekki allur veriö
lagöur undir byggö. Enda hefur
hann oft gengiö undir nafninu
„perla Reykjavikur” og ekki sist
vakið undrun og aödáun erlendra
stórborgarbúa, sem hingaö hafa
komið.
i vor geröust þau merku tiöindi,
aö svonefnd EUiöaárdalsnefnd
skilaöi til yfirvalda Reykjavikur
og Kópavogs, sem eru landeig-
endur I dalnum, tillögum um, aö
hann veröi friðaður og geröur aö
fólkvangi. Bæöi borgarráö
Reykjavíkur og bæjar-
stjórn Kópavogs hafa tekiö vel i
tillögur nefndarinnar og má
segja, aö á báöum stööunum sé
máliö komiö á þann rekspöl, aö
Uppí
reyk-dal
Ætli heimurinn okkar sé
loksins að gera útai viö
sjállan sig'í Landsliö i
knatlspyrnu tapar leik og
kemst ekki i Ursiit heims-
meistarakeppninnar og
menn taka á rás út á götu
og svipta sig liíi eöa iötum,
skjóta hver annan i um-
ræöum um knattspyrnu-
leikinn, missa vitiö án þess
að valda öörum tjóni og
búist er viö aö stjórn viö-
komandi lands ialli i næstu
kosningum.
Landslið i knattspyrnu
kemst i úrslit og menn taka
á rás út á götu og missa þar
vitið, sumir um stund,
aðrir til írambúðar, sumir
varpa sér i tjarnir og gos-
brunna og er ekki vitað
hvort þeir gerðust liskar á
ný. Páiinn svaraði ekki i
Visis um útvarp og sjón-
varp mér til undrunar. Þaö
hryggir mig aö svo er
komiöblaðinu aö þaö ræöur
til sin ábyrgðarlausa bjána
sem veiia skoöunum sinum
i iormi áiellisdóma, nú
siðast Jóhannes Reykdal
þriðjudaginn (i. júli. Þar
skriiar hann lyrir hönd al-
mennra hlustenda án um-
boðs. Þessi Jóhannes er
einn af þeim sem er að éta
visitölubrauð og horfa á
knattspyrnu.
i'tir aö haia lengi lesiö
þessi raunaskrií Dag&Visis
um rikisfjölmiðla^ , skrii
sem bera vott um allt þaö ,
versta i lari blaðamanna:
misnotkun trúnaöar og
vanþekkingu, ræddi ég
þelta viö kunningja minn |
hrinoboröiö
i dag skrifar Jónas Jónasson
sima eítir leikinn, iyrirtæki
gáfu iri, þjóðin varö itar-
lega galin um stund.
Hœima hér sitja menn
fyrir framan sjónvarpiö og
þiggja stolnar stundir og
lata mynaa sig meö glas i
hönd og glolt á vör, meöan
22 menn rifast um einn iót-
bolta, leggja sig i liishættu
til að ná honum og þegar
það tekst, losa þeir sig við
hann sem allra fyrst. Hvaö
gerir heimur nú pegar
heimsmeistarakeppni lýkur
á SpániV Heimsveldi hafa
orðið til á vigvöllum og
þegar þau eru aö veröa aö
engu, elna ráöamenn til
leika og deila út visilölu-
brauðum handa öskrandi
lýð sem veit ekki lengur
hvað hann er aö verða.
Bráðum verðum við öll
komin upp i tré og veröur
þá látt um pappir til aö
prenta á bull.
Ég hef stundum lesiö
rammagreinar blaða-
manna Dagblaðsins og
og hann hafði svo sem tekiö
eitir þvi aö ungir oiurhugar
bak við blaðamannakort,
hala sett sér þaö aö leiðar-
ljósi að forakta islenska
menningu sem enn íær aö
njóta sin i úlvarpi, en íer
litið fyrir á siðum blaös
þeirra, enda hver má vera
að þvi að muna þjóð sina
þegar ílalir eru aö búa i
haginn iyrir þjóðarbað i
gosbrunnum torga, en
Brasiliumenn græta þjóð
sina meö þvi að tapa og var
þó öll rikisstjórn þeirra aö
góna. Kunningi minn sat
um stund og las grein JR
sem heiur iyrirsögnina
„Steinblint nátttröll”, fékk
sér svo blað og blý og
hripaöi eftirfarandi:
„Nú þegar sjónvarpiö er
i frii, er vist iátt aö gera sér
til dundurs nema lesa Dag-
blaðið sem var einu sinni
Visir. Og djöíull er það vont
blað! Hugsið ykkur bara:
Svarthvitt siðdegisblaö!
Hvar i veröldinni er gefið
slikt blaö: Hvergi. Ekki
einu sinni i Timbúktu. Dag-
visi heiur stundum veriö
likt við dagtröll sem viröist
ekki geta soinað, hvernig
sem veröldin syngur þvi
þagnarljóð. Manni finnst
þaðskrýtin messa aö Dag-
visir skuli ekki vera betri
nú, þegar einn ijölmiöill er
i dái. Hugsiö ykkur bara
tækifærið sem Dagvisir
heiur lil aö sýna hvaö hægt
er aö gera á siöum blaðs.
En æ!
D agvisir er einkenni-
lega samsett blaö. Hver
kjallarinn oianá öörum,
opna um iþróltir og einhver
blaðamaður situr suður á
Spáni að senda SOS heim
og má vera undaríegl að
sóa svo peningum hluthafa
þegar leikirnir eru sýndir i
Videói um allar trissur i
Reykjavik, sem viröist
vera eini staöurinn á land-
inu þar sem býr fólk. Svo er
blaðið útbýjaö i auglýs-
ingum! Hvers eiga les-
endur að gjalda'í Er ekki
nógu slæmt aö þurfa aö
lesa allt blaöamannabulliö
i svart-hvitu'í Þarf lika að
láta mann lesa auglýs-
ingarnar i svörtu'í Ein-
staka þó i hvit-rauöu, en
enginn auglýsir i hvit-gulu
eða hvit-bláu eöa kremuöu.
Eina lifsmarkið i Dagvisi
er stjörnuspáin, en hún er
stolin úr öðrum blöðum,
eða búin til al sjúklingum.
#^egar maöur les svo um
syndir bandariskra feðra i
Vietnam og komið
hásumar, finnst manni mál
að koma Dagvisi i eiliíðar-
svefn. Með eini blaðsins i
huga dag tjlir dag, viku
eftir viku, ár eítir ár, er
næsta óskiljanlegt hvernig
eitt mesta iramiaraspor
blaðsins , að setja sér tvo
augiýsingasljóra, náði
fram aö gagna. Áhugi fólks
á ieiðurum Alþýðublaðsins
er fyrst og fremst tilkomin
vegna fátæktar og þröng-
sýni i efnisvali Dagvisis.
Héðan af verður fátt til að
stöðva þessa þróun nema
heimsendir. Það eru aöeins
fá ár I það að hvert heimili
á landinu geli valiö um
fleiri valkosli svo hröð
virðist þróun landsmála-
blaða ætla aö verða.
Reynslan erlendis sýnir að
dreifing landsmálablaða
með pósti, viröist heppi-
legasta lausnin og löngu
timabært að gefa blaöa-
mönnum Dagvisis lri svo
þeir geti allir sem einn
iarið i knattspyrnu og siðan
i endurhæfingu, lært að
skrifa almennilega og
staðist kröfur nútimans
sem eru: Meira litaúrval i
siðdegisblöðum, meira fjör
og burt með helvitis alvör-
una. Hún á bara heima i út-
varpinu, en það er nú önnur
saga — og þó!”
Einsog segir svo oft i
Staksteinum: Við þetta er
engu að bæta, nema þvi að
Jóhannes Reykdal ku sami
Jóhannes og er fulltrúi
fyrir Videósón! Er kyn þó
keraldið leki?