Morgunblaðið - 27.07.1988, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. JUU 1988
45
Guðlaug Sigurjóns-
dóttir - Minning
Vinátta okkar Ólafs Kristjáns-
sonar, eiginmanns Guðlaugar Sig-
uijónsdóttur, hófst með vinnustaða-
fundi í Vélsmiðjunni Hépni, fyrir
einhveijar kosningarnar. Ólafur var
greinilega aðalkratinn á staðnum
og lét það ekki fara framhjá mönn-
um. Hann hafði auglýst fundinn
rækilega og undirbúið hann vel. Það
skorti ekki umræðuefnin. Málin
voru rædd tæpitungulaust. Að fundi
loknum skoðaði ég fyrirtækið hátt
og lágt í fylgd með Ólafi og sam-
starfsmönnum hans.
Síðan leiddi hvað af öðru. Ólafur
hefur ekki látið sig vanta síðan
þegar jafnaðarmenn í Reykjavík
koma saman til að ráða ráðum
sínum. Og hann kom ekki einsam-
all til fundar. Kona hans, Guðlaug
Siguijónsdóttir, var þar jafnan við
hlið hans.
Guðlaug sýndi brátt í verki,
hverrar gerðar hún var. Hún lét sér
ekki nægja að hlusta, fræðast og
leggja gott til mála. Hún fylgdi
sannfæringu sinni eftir með athöfn-
um. Hún vildi gera eitthvað í málun-
um. Ef eitthvað mikið stóð til mátti
reiða sig á, að Lauga léti hendur
standa fram úr ermum. Hún settist
þá að á flokksskrifstofunni með
hópi sjálfboðaliða og lét verkin tala:
Sendi út bréf, skipulagði dreifingu
á upplýsinga- og áróðursefni, und'-
irbjó fundi, ráðstefnur og ferðir og
sat við símann og virkjaði aðra til
starfa. Og það var ekki bara fyrir
kosningar. En þá munaði líka um
Ólaf og Guðlaugu eins og við feng-
um að kynnast eftirminnilega fyrir
seinustu alþingiskosningar.
Þannig tókst smám saman vin-
átta með okkur Bryndísi og Laugu
og Ólafi. Við áttum líka góðar
stundir á heimilum hvors annars
og urðu jafnan fagnaðarfundir þeg-
ar við hittumst.
Sl. vetur sáu Lauga og Óli einatt
um opið hús í félagsmiðstöð okkar
jafnaðarmanna í Reykjavík. Við
komum saman á miðvikudagskvöld-
um í Alþýðuhúsinu. Þótt þröngt
væri á þingi höfðu húsakynnin ver-
ið gerð eins vistleg og unnt var.
Það var heitt á könnunni og
stemmningin heimilisleg svo sem
vera ber á óformlegum rabbfundum
í vinahópi. Þarna var vettvangur
fyrir trúnaðarmenn flokksins svo
sem þingmenn, ráðherra, bæjarfull-
trúa og aðra til að bera upp mál
sín, þiggja góð ráð og ábendingar
og sæta gagnrýni og aðhaldi, eftir
því sem mál stóðu til. Fyrir allt
þetta mikla og fómfúsa starf eiga
þau Lauga og Ólafur miklar þakkir
skildar.
Guðlaug Siguijónsdóttir var
Austfirðingur að ætt, fædd á Eski-
fírði 16. júní árið 1922. Hún var
því 66 ára, þegar hún lést. Hún var
dóttir hjónanna Siguijóns Einars-
sonar, verkamanns og sjómanns á
Eskifirði og konu hans Sigríðar
Jónsdóttur. Guðlaug ólst upp eystra
fram yfir tvítugs aldur við nám og
störf. Á stríðsárunum flutti hún til
Reykjavíkur og hóf nám í hár-
greiðslu, sem hún lauk árið 1947.
A árunum 1949—1951 dvaldist hún
í Noregi við framhaldsnám og störf.
Um alllangt skeið starfrækti hún
Blóma-og
skreytingaþjónusta Cj
hvert sem tiléfnið er.
GLÆSIBLÓMIÐ
GLÆSIBÆ,
ÁKhcimuin 74. sími 84200
hárgreiðslustofuna Bylgjuna, í sam-
starfí við aðra, í Aðalstræti í
Reykjavík. Seinni árin stundaði hún
starf sitt á heimili þeirra hjóna í
Skeiðarvogi 69.
Þau Guðlaug og Ólafur giftust
árið 1960 og bjuggu alla tíð að
Skeiðarvogi 69. Ólafur hafði misst
fyrri konu sína frá þremur ungum
börnum árið 1958 og gekk Guðlaug
þeim í móður stað. Hún átti fyrir
eina dóttur, Guðrúnu Ágústu Jóns-
dóttur, en ól jafnframt upp börn
Ólafs frá fyrra hjónabandi, þau
Kristján, Erlu og Ólaf. Þau Guðlaug
og Ólafur voru samrýnd hjón sem
áttu mikið að miðla öðrum af ástúð
og umhyggju. Þangað var því jafn-
an gott að koma.
Fyrir skömmu varð okkur ljóst
að heilsa Guðlaugar var að versna.
Sjúkdómslega hennar var sársauka-
full en blessunarlega skammvinn.
Hún lést þann 20. júlí á Borg-
arspítalanum. Við vinir hennar og
vandamenn kveðjum hana í Foss-
vogskapellu kl. 13.30 í dag.
Guðlaug Siguijónsdóttir var væn
kona og heilsteypt manneskja sem
gott var að kynnast. Hún skilur
eftir sig ljúfar minningar samferða-
fólks, sem þótti vænt um hana.
Slíkrar konu er gott að minnast.
Um leið og við Bryndís þökkum
Guðlaugu góð kynni sendum við
Ólafi og börnum þeirra hjóna okkar
dýpstu samúðarkveðjur.
Jón Baldvin Hannibalsson
formaður Alþýðuflokksins.
Ég man eftir Laugu móðursystur
frá upphafi ævi minnar, hún klæddi
mig í skímarkjólinn, hún hjálpaði
mér að klæðast þegar ég fermdist
til að ekkert gleymdist. Þannig var
hún alltaf tilbúin að líta eftir því
að ég yrði engum til skammar á
barnsaldri, síðan réð hún ekki við
mig og því fór sem fór.
Eg man eftir því þegar hún bjó
vestur á Bárugötu heima hjá mér,
leiddi mig á sunnudögum niður í
bæ eða niður á bryggju. Það voru
góðar stundir. Ég man líka þegar
hún rak hárgreiðslustofu í Fjala-
kettinum og klippti mig og lagaði
á mér hárið og ræddi um leið hvort
ég gæti nú ekki verið pen og prúð.
Lauga fæddist á Éskifirði, þeim
stað sem ég er alin upp við að sé
nafli heimsins. Ekkert íjall er fal-
legra en Hólmátindur, enginn
bamaskóli var betri en skólinn hjá
Arnfinni, ekkert hús var betra en
Zautershús sem er nú orðið yfír 100
ára en þar ólst hún upp ásamt
systkinum sínum. Hún hafði það
að veganesti eins og systkinin, að
meta það sem hver og einn hafði
við sig. Aldrei talaði hún illa um
neinn en hún gat sagt að einhver
væri sérkennilegur.
Ég veit að Lauga var sínum nán-
ustu mikils virði. Það sýndi sig best
þegar hún háði dauðastríð sitt.
Ég þakka henni fyrir það vega-
nesti sem ég fékk frá henni og sendi
samúðarkveðjur tii Óla og barn-
anna.
SigTÍður Kristinsdóttir
Lauga frænka er dáin og í dag
verður hún borin til grafar. Fundum
okkar bar fyrst saman fyrir tæpum
tuttugu og sex ámm þegar ég og
móðir mín bjuggum hjá henni og
Óla stóra í Skeiðarvoginum fyrstu
mánuði lífs míns. Og þar hitti ég
Stjána, Erlu, Ágústu og Óla litla.
Seinna, ég var sex og sjö ára að
stíga fyrstu skrefin á menntabraut-
inni, var ég í fóstri hjá Laugu á
daginn. Hún hugsaði um mig, ég
hlustaði á morgunstundina, las Al-
þýðublaðið og við töluðum saman
■ Þökkum hjartanlega auðsýnda 1" samúð og vináttu við andlát og
jarðarför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÞÓRUNNAR JÓNSDÓTTUR.
Gyða Eyjólfsdóttir, Georg Jónsson, Gfsli Jóhann Sigurðsson,
Svana Eyjólfsdóttir,
Trausti Eyjólfsson Gróta Finnbogadóttir,
Erla Eyjólfsdóttir, Þórunn Stella Markúsdóttir, Guðlaug Marteinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þakka auðsýnda samúð og vináttu vegna andláts eiginmanns
míns,
SIGURSTEINS BJARNASONAR.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Fyrir hönd aðstandenda.
Aðalheiður Jónsdóttir.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjóm blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta ljóð
eftir þekkt skáld, 1—3 erindi og skal þá höfundar getið. Sama gildir
ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minningargreinar birtist
undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar af-
mælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
eða réttara sagt ég talaði og talaði
þangað til ég var sendur út „til að
tappa af mér“ eins og Lauga orð-
aði það. Eða eg skaust upp á loft
til að góma japanska jólasveininn
sem ég trúði að flæktist um þakið
á veturna.
Ég á ljúfar minningar um Laugu
frá þessum tímum og öðrum, hún
og Óli stóri og krakkarnir voru mér
mikilvæg í bernsku. Ég á erfitt með
að skilja að þessi heild hafi verið
rofín með dauðanum. Ég sakna
Laugu og óska þess að þau sem
eftir lifa séu sterk í sorginni.
Ég vil ljúka þessari stuttu minn-
ingu með ljóði eftir Einar Braga,
skólabróður Laugu frá Eskifirði:
Kvoldsnekkja snjóhvít.
Snortið oddrauðum vængjum
silfurfljót svefnhljótt.
Sytrandi dropum telur
eilífðin stundir okkar.
Sigutjón
I dag verður kvödd hinstu kveðju
móðursystir mín, Guðlaug Sigur-
jónsdóttir eða Lauga frænka eins
og við í fjölskyldunni kölluðum
hana.
Lauga var fædd á Eskifírði þann
16. júní 1922, dóttir hjónanna Sig-
utjóns Einarssonar og Sigríðar
Jónsdóttur. Hún ólst upp í Zeut-
henshúsinu í góðum systkinahópi,
hlaut gott uppeldi og atlæti, og
minntist foreldra sinna ætíð með
virðingu og þökk.
Þegar Lauga hleypti heimdrag-
anum hélt hún til Reykjavíkur og
nam hárgreiðslu. Að námi loknu
starfaði hún þar við iðn sína og
einnig í Noregi um skeið. Eftir að
hún sneri heim rak hún, ásamt
meðeiganda, hárgreiðslustofuna
Bylgjuna í Aðalstræti um árabil.
Hún var virtur hárgreiðslumeistari
og rómuð fyrir vandvirkni. Síðustu
árin starfaði Lauga hjá skólatann-
lækningum Reykjavíkurborgar uns
hún veiktist af þeim sjúkdómi sem
dró hana til dauða.
Þann 17. september 1960 giftist
Lauga Ólafi Galta Kristjánssyni
starfsmanni í vélsmiðjunni Héðni.
Heimili þeira var að Skeiðarvogi
69 og bjuggu þau þar ásamt Ágústu
dóttur Laugu og bömum Ólafs,
þeim Kristjáni, Erlu og Ólafi Erni.
Það var gott að heimsækja þau,
heimilið var fallegt og fágað. Má
segja að þar sem í öðru hafi Lauga
haft í heiðri heilræði móðiir sinnar:
Allt sem er þess vert að það sé
gert, er þess vert að það sé vel
gert. Og engum mun gleymast
hversu bamgóð hún var og hvernig
mestu ólátabelgir létu sér segjast
þegar Lauga frænka tók þá á ein-
tal og róaði með skemmtilegum
sögum.
Góð kona er kvödd, við söknum
hennar öll.
Einlægar samúðarkveðjur til þín
Óli minn og allra aðstandenda.
Stella
„Enginn veit hvað átt hefur fyrr
en misst hefur.“
Þessi orð koma upp í huga okkar
þegar við hugsum til ömmu okkar,
sem nú er horfin frá okkur alltof
fljótt. Hennar stóra hjarta stóð okk-
ur öllum opið og aldrei mátti hún
vita af neinum vandamálum án
þess að reyna að leysa úr þeim og
lina sársauka. Amma Lauga, eins
og við kölluðum hana, átti svo
margt ógert og engan grunaði að
hennar hlutverki í þessari jarðvist
yrði lokið svo snemma. Öll munum
við sakna góðu jólaboðanna hjá afa
og ömmu sem alltaf voru svo
skemmtileg og alltaf mundi amma
eftir öllum afmælum í fjölskyld-
unni. Það var alltaf gott að koma
í heimsókn til ömmu og afa í Skeið-
arvoginn og finna hlýjuna á móti
okkur og alltaf var góðgæti í skál
á sínum stað.
Við þökkum ömmu okkar fyrir
allt sem hún af sinni miklu gæsku
gerði fyrir okkur. Við vitum að þó
við höftim misst hana yfir móðuna
miklu þá lifir minning hennar í
hjörtum okkar og gleymist aldrei.
Við biðjum guð að styrkja afa okk-
ar á þessum erfiðu tímamótum og
við vitum að guð geymir góðar
ömmur.
Ég sé þig -
sé þig þó ekki
veit samt að þú ert til
< handan hafsins
sem að skilur sérhvem mann
frá sjálfum sér
og mig frá þér
á mðrkum alls sem er og var
við sameinumst á ný
því lífið er í sjálfu sér
hafið sem á milli skildi.
(J.G.J.)
Barnabörn
t -
Útför ástkærs sonar, eiginmanns, föður, tengdaföður, afa og
bróður,
HÖSKULDAR STEFÁNSSONAR,
Hjallabrekku 12,
Kópavogi,
fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 28. júlí kl. 13.30.
Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeir sem vilja minnast hins látna
láti líknarstofnanir njóta þess.
Guðrún Össurardóttir,
Sigurbjörg Björnsdóttir,
Valbjörn Höskuldsson, Hrönn Önundardóttir,
Stefán Runar Höskuldsson,
Þröstur Þór Höskuldsson,
Heiða Björg Valbjörnsdóttir
og systkini hins látna.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
RANNVEIGAR SIGURÐARDÓTTUR
frá Jarðbrú.
Sérstakar þakkir til starfsfólks og heimilisfólks í Dalbæ, heimili
aldraðra á Dalvík, fyrir góöa umönnun og félagsskap.
Þórir Jónsson,
Aðalbjörg Jónsdóttir,
Ingibjörg Helgadóttir,
börn, tengdabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
jarðarför systur minnar, móður okkar, tengdamóöur og ömmu,
ÁSLAUGAR MAGNÚSDÓTTUR,
Hrfsateig 36.
Sigrfður Magnúsdóttir,
Magnús Jónsson,
Guðrún Jónsdóttir, Guðmundur Andrésson,
Áslaug Kolbrún Jónsdóttir, Gunnar Harðarson
og barnabörn.