Dagblaðið Vísir - DV - 03.01.1997, Blaðsíða 7

*.*■ * _ .?
FÖSTUDAGUR 3. JANÚAR 1997
nlist
23

HLJ0MPL9TU
íí
Mjj VN
Ýmsir flytjendur - íslensk poppsaga
Alls ekki sagan öll
íslensku poppsögunni
verða auðvitað ekki gerð skil
á einni geislaplötu. Undirtit-
ill disksins sem hér er til um-
fjöllunar þrengir nokkuð
hvaða efni er verið að kynna
að þessu sinni: Úrval af því
besta 1972—77. Það sem ein-
kenndi þau ár meðal annars
var útþráin. Flestir vildu
komast á erlendan markað
og margt þeirra laga sem gef-
ur á að hlýða var einmitt
samið, hljóðritað og út gefið
til að kynna flytjendur og höfunda fyrir útlendum útgefendum og út-
sendurum þeirra.
Á íslensku poppsögunni eru nokkur lög sem voru við það að falla í
gleymsku og dá. Hin ágæta poppfluga Candy Girl frá 1973 er gott dæmi
um það. Hér eru líka lög með hljómsveitinni Pelican sem eingöngu
komu út á smáskífum og hafa því týnst. Þá er fengur í Change-lögun-
um Yaketty Yak og Lazy London Lady.
Það sem tíðindum sætir þó við efnisvalið á íslenskri poppsögu eru
fimm lög sem hljóðrituð voru á síðari hluta áttunda áratugarins en
voru aldrei gefin út. Driving in The City með Poker er aðgengilegast og
hefur oftast heyrst að undanfómu. Önnur eru ekkert síðri, til dæmis
Take Me to The Sun með Poker og Celsíuslögin Days Pass Me by og
Poker. í þessum fimm lögum er sérlega mikill fengur.
Ásgeir Tómasson
Ýmsir flytjendur - Gæðamolar:
Bragðlitlir molar **
Á Gæðamolum eru þrett-
án lög, islensk og erlend, í
flutningi ýmissa þekktra og
óþekktra innlendra lista-
manna. Þegar ólíkum tón-
listamönnum er ægt saman
á eina plötu og lögin fengin
hvert úr sinni áttinni er oft-
ast lítil heildarsvipur yfír
plötunni og svo er um
Gæðamola þótt segja megi
að stefhan sé tekið á
léttrokkaðar ballöður. Plat-
an byrjar á hinum þekkta
lagi Jóhanns G. Jóhanns-
sonar, Einni ósk, sem er í mun poppaðri útsetningu en áður hefur
heyrst. Flutningur Ingvars Grétarssonar og Sigrúnar Evu Ármanns-
dóttur er ágætur en þama kemur strax fram einn aðalgalli plötunn-
ar sem er mikið ójafnvægi í upptöku og er þetta sérstaklega áber-
andi um miðbik plötunnar í lögum eins og Eftir ballið og Týndur,
svo dæmi séu tekin.
Af innlendu lögunum er best Love Is the only Crime, ágætt lag
eftir Ingva Þór Kormáksson og J.J. Soul sem sá síðamefndi syngur
með sinni dimmu og sérstöku rödd. Erlendu lögin em allt góð og
gild dægurlög og er flutningurinn á þeim yflrleitt betri. Má þar
nefna Take Me to the River, ganuflt A1 Green soullag sem síðast
heyrðist í kvikmyndinni The Commitments og Töfrandi tónar,
skemmtilegt lag með suðrænum áhrifum. Þá má nefna flutning
Söngsystra á Suðrænni sælu. Er hér um að ræða íslenskan texta við
gamla og fallega ballöðu eftir Duke Ellington og er það vel sungið í
látlausri útsetningu. -Hilmar Karlsson
Hafmeyjar og hanastél:
Varla hægt að taka alvarlega
Sumum kann að virðast út-
setning hljómsveitarinnar
Brim á laginu Vegir liggja til
allra átta heldur þunnur þrett-
ándi, a.m.k. ef höfð er í huga
hin magnaða, upprunalega út-
setning Jóns Sigurðssonar.
Reyndar byggir Brim sína út-
setningu á henni en hefur allt
einfaldara. Og þannig er
geislaplatan , Hafmeyjar og
hanastél. Einfold. Það er að
segja, hún er afturhvarf til
þeirra tíma þegar tónlistin
var miklum mun einfaldari en hún er yfirleitt nú á dögum. Kannski
var lífið líka einfaldara fyrir 30-35 árum þegar svonefnd „Surf ‘ tón-
list var við lýði í Bandaríkjunum. Nokkur fræg lög tímabilsins ipá
finna á plötunni, svo sem „Pipeline" og Wipe Out, en það lag var
stundum notað sem inntökupróf fyrir tronimara í bílskúrshljóm-
sveitir í gamla daga.
Öll eru lögin eingöngu leikin nema Vegir liggja til allra átta sem
sungið er af Heiðu. Frumsamin lög hljómsveitarinnar eru svona
nokkurn veginn í þessum sama stíl. Að vísu hljóma þau sem hálf-
gerðar stílæfingar eða bara flipp og varla hægt að taka þau mjög al-
varlega frekar en annað á plötunni. Allt er þetta skondið og ekki
ólaglega að verki staðið. Hljómurinn er úreltur og gamaldags, ekki
síst í orgelinu. Til lengdar þynnist brandarinn og stendur þá ekki
mikið eftir. En það er auðvitað í lagi að prufa hvort þessi nostalgía
gengur í liðið eins og sumar aörar.
Ingvi Þór Kormáksson
Björk sendi símskeyti
Það fór aldrei svo að Björk setti
ekki mark sitt á nýliðið ár. Platan Tel-
egram eða Símskeyti kom út örfáum
vikum fyrir jól og hefur væntanlega
ratað í nokkra jólapakka þótt ekki
væri hún áberandi í
stóraslagnum á
aðventunni.
Á Telegram
eru tíu lög.
Þau hafa
reyndar öll
áður
gefin
en
öðru-
vísi
/út-
gáfum en þau komu upphaflega út í.
Níu laganna voru á plötunni Post. Hið
tíunda er My Spine þar sem þær leiða
saman hesta sína, Björk og slagverks-
konan heyrnarlausa, Evelyn Glennie.
Fimm laganna hafa komið út áður í
sömu útgáfum og þau birtast á Tel-
egram en þá einungis á smáskífum.
Fimm eru hins vegar að koma í sín-
um endurhljóðblönduðu útgáfum í
fyrsta sinn á plötunni. Það eru lög-
in Enjoy, I Miss You, Army of Me,
Headphones og My Spine sem fyrr
var getið.
Hljóðblandara-
ger
Til að vinna
lögin upp á nýtt
leitaði Björk
til framsæk-
inna upptöku-
stjóra og hugmynda-
ríkra plötusnúða. Þeirra
á meðal eru Graham
Massey frá 808 State,
Mika Vainio, Dobie,
Dillinja og Emuir Deod-
ato, fornfrægur upptöku-
stjóri og hljómlistarmaður frá því í ár-
daga diskótónlistarinnar á áttunda
áratugnum. Hann fer höndum mn lag-
ið Isobel og kallar þar til leiks stóra
strengjasveit. Önnur strengjasveit
kemur við sögu á Telegram, nefiii-
lega Brodsky kvartettinn sem með-
al annars hefúr getið sér orð fyrir
störf sín með Elvis Costello.
Telegram virðist yfirleitt hafa
fengið tiltölulega hlýlegar viðtökur
gagnrýnenda. í írska textavarpinu
birtust tU dæmis nokkur viður-
kenningarorð þar sem aðaUega var
fundið að þvi að upplýsingar um lög
plötunnar, hljóðblandara, flytjendur
og fleira væru skráðar svo smáu letri
að það væri vart á nokkurs manns
færi að lesa þær. Hins vegar var tekið
fram að Björk hefði unun af því að
ganga fram af fólki og þetta væri sjálf-
sagt bara ein leiðin til þess.
Tll heimabrúks
Gagnrýnandi norska blaðsins Ver-
dens Gang sagði í umsögn sinni að
listamenn sem létu lögin sín í hend-
urnar á misflippuðum endurhljóð-
blöndurum mættu eiga von á hverju
sem væri. Oft á tíðum væri útkoman
hræðUeg en Björk mætti mjög vel við
una í sínu tilfeUi. Telegram væri und-
antekningin sem sannaði regluna.
Staðreyndin væri sú að Björk hefði
með þessu framtaki sínu gefið lögum
eins og Possibly Maybe, HyperbaUad
og My Spine nýtt líf. Nýju útgáfurnar
eru ekki sérlega danshúsavænar að
mati gagnrýnanda norska blaðsins en
þeim mun hentugri tU heimabrúks.
Og hann klykkir út meö því að segja
að reyndar sé Telegram þegar á aUt sé
litið bæði meira spennandi og djarfari
en Post.
Breska tónlistartímaritið Q gefur
Telegram einnig fyrirtakseinkunn.
Þar kemur fram að það sé í eðli Bjark-
ar að leita að nýjum straumum, ekki
tU að upphefia sjálfa sig heldur tU að
þróa listsköpun sína. Því hafi hún lát-
ið utanaökomandi fólk hræra í lögun-
um sínum og aðgeröin hafi heppnast.
í öðru bresku blaði er á það minnst að
best hefði verið ef Björk hefði leyft
einu áður óútgefhu lagi að fylgja með
á nýju plötunni. En fyrst hún vUji
geyma allt nýja efnið þar tU á næstu
plötu sinni hafi lagavalið á Telegram
verið næstbesti kosturinn.
XIII
Á markað í Evrópu
á nýju ári
K'v
HaUur Ingólfsson hefur í um það bU
þrjú ár sent frá sér tónlist undir
merkjum XIII en nýjasta afúrð XIII
Serpetyne kemur á markað í Þýska-
landi, Austruríki og Sviss þann 13.
janúar. Platan hefur þegar komið út í
Frakklandi, HoUandi, Belgíu og Lúx-
emborg.
Það,fyrsta sem heyrðist frá XIII var
snælda með nokkrum prufúupptökum
sem hlaut góðar viðtökur gagnrýn-
anda. HaUur var áður trommari en
var aldrei fullkomlega ánægður með
það sem hann hafði tekið sér fyrir
hendur. „Mér fannst ég aUtaf geta gert
mun betur þannig að ég ákvað að láta
vaða. Það má segja að XIII sé minn
heimavöUur." Árið 1994 hafði XIII náð
athygli hljómplötuútgefenda og fyrsti
geisladiskur sveitarinnar Salt kom út
það ár. Tónlistin af þeirri plötu er
þung, hún eínkennist af dáleiðandi
gitarspUi og sterkum takti. Platan
þótti ekkert sérstaklega söluvæn en
gagnrýnendur voru sammála um að
hér væri um að ræða ferska og frum-
lega plötu. Salt náði eyrum plötuútgef-
enda í Bandaríkjunum og Vestur-Evr-
ópu. Evrópubúar hafa reyndar reynst
hrifnir af verkum XIII en kunnasti
maðurinn sem hefur hrósað plötunni
er sennUega danskættaði trommuleik-
arinn í bandarísku rokksveitinni
MetaUica sem lét hafa eftir sér að Salt
væri eitt kraftmesta byrjendaverk
sem hann hefði heyrt. Nýja platan,
Serpentyne, þykir nokkuð fágaðri en
sú fyrri en gagnrýnendur í Evrópu
hafa hrósað plötunni mikið og nú er
bara að bíða og sjá hvort evrópskir
plötukaupendur séu þeim sammála.
-JHÞ

fe