Dagblaðið - 08.10.1977, Blaðsíða 1

Málflutn-
inguríGuð-
mundar- og
Geirfinns-
málunum
„Verjendur sáðu tor-
tryggni og efasemdum”
— kjarni málsins sá að játningarnar eru réttar,
sagði saksóknari ísíðari ræðu sinni
Dansarðu tangó!
Hann er léttur í lund, þessi
hafnfirzki dánumaður sem við
hittum á götu þar suður frá í
gærdag. Hann er einn þeirra
hundraða vegfarenda sem við
spyrjum ólíklegustu spurninga.
Merkilegt hvað allir taka því vel
að svara. Og það stendur heldur
ekki á svarinu. I gær spurði blaða-
maðurinn: Dansarðu tangó?
Hafnfirðingar hafa löngum
verið sporléttir og trúlega hefur
þessi agæti viðmælandi okkar
eitthvað komið við sögu í sam-
komusölunum hér áður fyrr og þá
svifið í tangó í Bárunni og vfðar.
Svörin birtast annars ekki fyrr en
f hinu stóra og efnismikla mánu-
dagsblaði DB. Við bfðum bara og
sjáum hvað fólk hefur að segja
um tangóiðkun sína. — DB-mynd
Hörður.
Bragi Steinarsson vararíkissak-
sóknari beindi spjótum sfnum að
verjendum sakborninganna í
Guðmundar- og Geirfinnsmálinu
þegar hann flutti síðari sóknar-
ræðu sfna undir kvöld f gær.
Það var eins og rauður þráður í
ræðum fjögurra fyrstu verjend-
anna (Páls A. Pálssonar, Jóns
Oddssonar, Hilmars Ingimundar-
sonar og Benedikts Blöndals),
þær aðferðir er beitt var fyrstu
þrjár vikur rannsóknarinnar.
Hann tók hins vegar undir orð
Guðmundar Ingva Sigurðssonar
hrl., verjanda Erlu Bolladóttur,
einkum að því er varðaði fyrsta
hluta ræðunnar, og sagðist geta
gert þau orð að sínum. Einmitt
þetta átti að segja, sagði saksókn-
ari.
Hinir verjendurnir komu
hvergi að kjarna málsins, sagði
hann enn fremur, heldur sáðu
þeir fræjum efasemda og tor-
tryggni. Kjarni málsins er sá að
játningarnar f báðum málum eru
sannleiUanum samkvæmar. Það
er aðalatriðið, eina atriðið í þessu
máli.
Aðfinnslur þriggja fyrstu verj-
endanna falla allar um sig sjálfar,
sagði saksóknari. Þar eru verj-
endurnir í raun og veru að ásaka
sjálfa sig en ekki rannsóknarað-
ila. Þeim er frjálst að vera við
réttarhöld og yfirheyrslur og
þeim ber skylda til samkvæmt
lögum að koma á framfæri kvört-
unum umbjóðenda sinna.
Bragi Steinarsson kvaðst geta
tekið undir það að dómurinn
starfaði að vissu leyti undir
þvingunum af almenningsáliti og
fjölmiðlum og nærveru blaða-
manna í réttarsalnum. Sér virtist
augljóst að verjendurnir hefðu
verið að tala fyrir einhverja aðra
en dóminn þvf engin ásökun
þeirra væri rétt.
Vararfkissaksóknari rakti síðan
nokkur dæmi úr ræðu Hilmars
Ingimundarsonar hrl., verjanda
Kristjáns Viðars Viðarssonar.
Sagði saksóknari að sakborning-
urinn hefði 28. desember 1975
þurft á læknishjálp að halda.
Þessa læknishjálp, tvær sprautur,
tengir verjandinn yfirheyrsluað-
ferðum, sagði hann. Hér er of
langt gengið og er rétt að velta þvf
fyrir sér hvort ekki sé um að ræða
réttarbrot verjandans.
Var saksóknari harðorður er
hann beindi spjótum sínum að
lögmönnum. Sakborningarnir
kölluðu sjálfir á rannsóknarlög-
reglumenn á nóttu og degi, sagði
hann. Oft var þetta persónulegt
kvabb. Það eru ekki „68 yfir-
heyrslur" sem verjandinn hefur
tekið upp úr venjulegri dagbók
fangavarðar f Síðumúlafangels-
inu, sem fært er f ð sérstakan
hátt.
Rannsóknarlögreglumennirnir,
sem bornir hafa verið svo þung-
um sökum sem þeim að leggja
sakborningum orð í munn, hafa
báðir staðfest fyrir dómi að þvf
fari fjarri að um 68 yfirheyrslur
hafi verið að ræða heldur mest-
megnis persónuleg samtöl. Vakti
saksóknari athygli á því að vissu-
lega hefði verið um trúnaðarsam-
band að ræða með sakborningum
og rannsóknarlögreglumönnum
— án slíks sambands kæmist eng-
inn rannsóknarmaður neitt.
Jón Oddsson hrl., verjandi
Sævars Marinós, býr sjáfur til
umkvörtunarefni sín, sagði sak-
sóknari. Verjandinn hefur
kvartað yfir því að ekki hafi verið
tekin skýrsla af Sævari þegar 22.
desember 1975. Sýndi saksóknari
fram a að eftir þessa tilteknu yfir-
heyrslu var bókað að Jón Oddsson
óskaði eftir þvf að formlegri
skýrslutöku yrði frestað.
Um þá nýju fjarvistarsönnun
sem lögð hefur verið fram af
hálfu Sævars Ciesielskis sagði
saksóknari að verjandinn væri
„búinn að vera haldinn þessu
síðan í aprfl“. Væri hann enn að
leggja fram plögg um þetta atriði.
Sannað væri að þau Erla og
Sævar hefðu hitzt á Hamarsbraut-
inni þessa umræddu nótt.
Málflutningi var ekki lokið
þegar DB fór 1 prentun i gær-
kvöldi. Hefur þvf ekki verið getið
málflutnings Benedikts Blöndals,
Arnar Clausen og Finns Torfa
Stefánssonar.
-ÓV
Sjá nánar á bls. 7
Fáum við
eða5og
10.000 kr. seðil
10 kr. seðla á ný?
Gerð störa seðilsins
frestað og rfkisst jömin
á að kanna hundraðföldun
krönunnar
„Það getur vel verið að
hreyfing fari að komast á það
mál hvenær eða hvort tfu
þúsund króna seðill verður
gefinn út á tslandi," sagði
Guðmumlur Iljartarson seðla-
bankastjóri f viðtali við DB.
„Ekkert hefur verið rætt um
þessi mál f sumar og ekki búið
að ganga frá teikningu hins
stóra.“
Dagblaðið bar það undir Guð-
mund hvort þingsályktunar-
tillaga Lárusar Jónssonar um
könnun á hundraðföldun
verðgildis íslenzkrar krónu
hefði seinkað útgáfu stóra
seðilsins. „Allt þetta mál er f
heildarathugun," sagði Guð-
mundur en kvað seðla-
bankastjóra ekki hafa verið
kallaða á neinn fund til að ræða
slfkt.
Ríkisstjórninni var falin
áðurnefnd könnun á
hundraðföldun krónunnar með
samþykki tillögu Lárusar 29.
apríl í vor. Sfðan hefur ekkert
um þá könnun heyrzt. Ef tillaga
Lárusar kæmi til framkvæmda
yrðu 100 krónur að einni, 300
að 5 og „1000 kallinn" 10
krónur. Meðan tillagan var i
meðförum Alþingis sagði
Björn Tryggvason seðlabanka-
stjóri að næði hún fram að
ganga væri 10 þúsund króna
seðillinn feigur. Þá myndi
þurfa aftur 5 og 10 króna seðla.
Kristfnu Þorkelsdóttur
auglýsingateiknara var falin
gerð 10 þúsund króna seðils, þá
er Halldór Pétursson listmáíari
féll frá. Honum hafði áður
verið falið að gera verkið.
„Þetta gengur hægt," sagði
Kristfn í sfmtali við DB f gær.
„Ég fór utan f sumar og
ráðgaðist við prentsmiðjuna
sem seðlana prentar og tækni-
leg atriði eru á hreinu. En ég
vinn núna að fyrstu tillögugerð
tíu þúsund króna seðilsins og
það tekur einn til tvo mánuði."
Kristin lét á sér skilja að hún
hefði hvorki verið beðin að
hætta frekari tillögugerð né
heldur að hraða sér við verkið.
-ASt.
A