Frón - 07.07.1919, Blaðsíða 1

Ritstjóri og ábyrgðarmaflur:
Grimúlfur H. Ólafsson,
Laugabrekku, Reykjavik.
Sími 622. Box 151.
zm
FRON
Afgreiðslu- og innheimtumaður:
Forlákur Davíösson,
Framnesveg I.
Afgreiðsla i Báruhúsinu.
BLAÐ SJÁLFSTÆÐISFLOKKSINS
26. tölublað.
Mánudaginn 7. júlí 1919.
II. árgangur.
Alþingi.
í dag fara forsetkosningar fram og
er búist við sömu forsetum og síðast.
Flokkarnir eru 4 á þingi:
Heimastjórnarflvkkur 15 þingmenn,
Sjálfstæðisflokkur 9 þingmenn, Fram-
sóknarflokkur og einn utanflokka-
maður í sambandi við hann 8, Langs-
ummenn og utanflokkamenn væntan-
lega f sambandi við þá 8.
FJokkarnir munu, í hléi því sem
verið hefir síðan þing var sett, hafa
haldið fundi til að ræða mál sfn, en
ekkert höfum vér frétt af þeim fund-
um. Er sagt að eitthvað sé læðst á
tánum balc við tjöldin og að flokks-
brotin hvíslist á þegar skyggja tek-
ur, en öll orð sem falla má skilja á
tvo vegu, svo enginn veit hvað kem-
ur úr þokunni. Sumir spá að storm-
urinn einn sé fær um að leysa hana
í sundur, en enginn veit hvaðan sá
stormur muni koma, því alstaðar er
nú logn. Vér sem fyrir utan stönd-
um erum hættir að spyrja, því eng-
inn svarar.
En annars fara nú málin bráðum
að koma á dagskrá og þá sést
væntanlega hvert stefnir. Færi nú
vel ef gott samkomulag á heilbrigð-
um grundvelli gæti unnist um stór-
mál þau, sem fyrir þinginu liggja.
B i freiðarslys.
Það hefir eflaust mörgum dottið
í hug um daginn, er drengirnir voru
yfirkeyrðir á Grettisgötunni, og frá
hefir verið skýrt hér í blaðinu, að
nokkur tfmi mundi lfða þangað til
sams konar slys yrði aftur. Alitið að
bifreiðaistjórarnir '’hefðu þá fengið
svo góða áminningu, að þeir reyndu
að gæta allrar varúðar og forðast
að minsta kosti stórslys. Annar
drengurinn er undir bifreiðinni varð
á Grettisgötunni, lifði nokkra daga
milli heims og helju, en að lokum
varð lífið sterkara, og honum fór að
smábatna og er nú fyrir nokkru
kominn á kreik.
En nú á sunnudagskvöldið 29. f. m.
vildi til enn hraparlegra slys. Bifreið er
kom upp eftir Bankastræti og var að
enda við að beygja inn í Ingólfs-
stræti; keyrði þar á aldraða konu,
Ólöfu Helgadóttur Þingholtsstræti 28
hér í bænum. Er lfklegt að bifreiðin
hafi verið á mikilli ferð, því sennilegt
er talið að vagninn hafi runnið yfir
hana og svo mikið var konan skemd
að hún audaðist þegar á mánudags-
kvöldið.
Vér höfum hvað eftir annað hér í
blaðinu bent á það, hversu mikil
hætta gæti stafað af bifreiðarakstr-
inum ef gálauslega er farið, eða ef
þeir sem vögnunum stjórna ekki
hafa fult vald á véliuni. í því sam-
bandi höfum vér og bent á það, að
nokkurt orð leikur á, að maður sá,
er stjórnarráðið hefir löggilt til að
prófa þá er vilja fá réttindi tii að
keyra bifreiðar, sé ekki svo kröfu-
harður um kunnáttuna sem skyldi.
Ög haft er það t. d. fyrir satt, að
bifreiðarstjóri sá, er keyrði á Ölöfu
sál., hafi að eins notið nokkurra
klukkustunda kenslu áður hann leysti
prófið af hendi og aldrei fyr fengist
við neinskonar vélar. Hijóta allir að
skilja að slíkt getur engin kunnátta
heitið, og að heimta verður full-
komna æfingu og þekkingu á þess-
um vélum, ekki sfður en öðrum vél-
um, áður en hægt er að trúa mönn-
um* fyrir að fara með þær á eigin
spýtur. Er það vitanlegt, að lítið hik,
eða vafi á því hvað gera skuli, sem
auðvitað kemur þráfaldlega fyrir við-
vaninga, getur valdið hinum sorg-
legustu slysum. Og það er nærri
því undraverð bíræfni, að menn sem
alls enga vélþekkingu hafa og ekki
heldur neina æfingu í því að stjórna
bifvélum, skuli hætta sér og vögn-
um sínum út á fjölfarna vegi, því
þó þeir el til vill komist hjá að stór-
meiða fólk eða deyða, þá er þó alt
af hætta á að farartækið stórskemm-
ist, eins og nýlega vildi til hér á
þjóðveginum rétt fyrir innan bæinn.
Og það er f rauninni engu síður furðu-
Iegt, að nokkur skuli þora að láta
slíka menn keyra sig. Hlýtur það
að stafa af því, að flestir álíta, að
þeir er lokið hafa bifreiðaprófi, séu
færir í allan sjó með bifreiðar.
Það er ekki laust við, að nokkur
orðasveimur gangi um það hér um
bæinn, að framangreint slys hafi alls
ekki verið sök þess er bifreiðinni
stýrði. Hefir læknir sá, er sóttur var
til konunnar, Konráð R. Konráðsson,
látið blað hafa það eftir sér, að hann
hafi heyrt hina deyjandi konu marg
endurtaka það, »að þetta væri sér
að kennac — líklega það að slysið
varð. Þessi ummæli læknisins þurfa
vitanlega engra skýringa við. Hljóta
að vera gerð f því augnamiði að
verja bifreiðarstjórann. En hvert svo
sem álit konunnar hefir verið, þá er
það víst, að þegar um bifreiðarslys
er að ræða, eða réttara sagt, þegar
bifvagnar keyra yfir fólk svo að
bana verður, þá Iiggur það í hlut-
arins eðli, að það hlýtur nálega alt
af að vera þess skuld sem bifreið-
inni stjórnar. Ef hann keyrir ekki
hraðar en lög kveða á og eftir þeim
reglum sem fyrirskipaðar eru, þá á
hann alt af þann kostinn að stöðva
vagninn nægilega fljótt, til þess að
fyrirbyggja þess konar slys, En
hitt er satt að ýmsir þeir er bifreiðum
stjórna virðast að líta svo á, að þeir
einir hafi rétt til þess að fara um
farinn veg, allir aðrir verði að víkja úr
vegi, og ef þeir ekki gera það, þá sé
það ekki sín sök, þótt illa takist
til; bifreiðarstjórinn hafi gert sína
skyldu er hann hafi biásið í Iúður
sinn. Þetta er þó að sjálfsögðu hinn
herfilegasti misskilningur. Bifreiðar-
stjórarnir eru auðvitað skyldugir til
að taka fult tillit' til annarar umferð-
ar um veginn sem þeir fara og það
er hrein skylda þeirra að haga ferð
sinni svo, að sem minst óþægindi
stafi af fyrir aðra sem fara um sama
veg. En það er síður en svo, að
þeir geri það margir hverjir. Hirða
t. d. ekkert um þótt þeir róti upp
upp svo miklu ryki, að ófært sé
þeim sem á eftir koma, er þó mætti
mikið komast hjá, ef dálítið hægara
væri farið o. s. frv.
Af því sem að framan er sagt, og
ýmsu öðru er hér er ekki talið, verð-
um vér fyllilega að vera þeirrar skoð-
unar, sem ýmsir mætir menn hafa
látið í ljós við oss, að stór nauðsyn
sé til að láta alla þá er þegar hafa
fengið skýrteini til að stjórna bifreið,
ganga undir próf á ný og ákveða
prófskilyrðin svo ströng, að van-
kunnátta í meðferð vélarinnar eða
æfingarleysi í keýrslunni, verði þess
ekki valdandi að stórslys eigi sér
stað.
Baejarfréttir.
Dýrt hestfóðnr.
Sagt er að Dýraverndunarféiagið
hér, hafi nú fyrir skömmu síðan tek-
ið 14 kr. fyrir að gefa hesti inni í
einn dag og tvær nætur. Ótrúlegt
að svo dýrt þyrfti að selja, þótt
heyið sé nú f háu verði.
Flugvöllur.
Bæjarstjórnin hér hefir að sögn
keypt nokkuð af túni E. Briems hér
í Vatnsmýrinni og ætlar Flugfélagið
að láta búa þar flugvöll, eða réttara
sagt, lendingarstað og uppsátur fyrir
flugvélar,
J. Aall Hansen.
L(k hans fanst nýlega. Var mikið
skaddað, en þektist af fötum o. fl.
Lfkið verður flutt til Noregs og
jarðað þar.
Trúlofuð
eru nýlega hér í bænum, frk. Sigur-
björg Sigvaldadóttir frá Gauksmýri f
Húnavatnssýslu og Lárus Björnsson
frá Hnausum í sömu sýslu.
▼▼▼▼ ▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼
FRÓN ♦
kemur út einu sinni á viku. ♦
Iíostar 5.00 kr. árg., ef borgað ♦
er fyrir 1. júlí, 6.00 kr. ef síðar X
er greitt. ♦
Gjalddagi 1. júlí ár hvert. ♦
Uppsögn skrifleg bundin við X
áramót — ógild nema komin sé ♦
til útgefanda fyrir 1. okt., enda &
kaupandi þá skuldlaus. ▼
Útgefandi: Félag í Reykjavík. ♦
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: *
Grímúlfnr H. Ólafsson, J
Laugabrekku í Reykjavík. ♦
Simi 622. — Box 151. *
X Afgreiðslumaður: X
♦ Þorláknr Davíðsson, ♦
♦ Framnesveg 1. ♦
X Afgr. í Bárubúð. Sími 327. X
!♦«♦♦♦♦♦♦♦ ♦ ♦ ♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Páll Eggert Ólason,
cand. jur. er nýlega kominn úr
utanför. Hafði dvalið erlendis nokkra
mánuði og rannsakað ýmislegt við-
víkjandi sögu lands vors og bók-
mentum.
Hjúskapnr.
Nýlega voru, þau Guðm. Þorláks-
son jarðyrkjumaður á Korpólfsstöð-
um og Bjarnveig Guðjónsdóttir frá
Patreksfirði gefin saman f borgara-
legt hjónaband Þau fara að búa á
Korpólfsstöðum. óskum brúðhjónun-
um til hamingju.
TJtaii af lancli.
Úr Skagafirði.
Það sorglega slys vildi hér til 23.
f. m. að Jóhannes Sigtryggsson frá
Framnesi í Skagafirði og vinnumað-
ur frá Lóni í sömu sveit, druknuðu
í Héraðsvötnum, rétt við brúna er
verið er að lúka við. Voru þeir í
flatbotna báti, þar rétt hjá brúnni,
en sennilega hefir straumhvarf kast-
að batnum á hvolf, en mennirnir
ekki getað bjargað sér vegna straum-
þungans. Jóhannes var sonur Sig-
tryggs heitins bónda á Framnesi og
konu hans Sigurlaugar Jóhannsdóttur,
er enn býr á nokkrum hluta greindr-
ar jarðar og er nokkuð við aldur.
Jóhann heitinn var mesti efnismaður,
eftirlæti móður sinnar og systkina.
Afgreiðsla blaðs-
ins er opin kl. 4—8 e. h.
alla virka daga.