Morgunblaðið - 29.05.1976, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. MAl 1976
Karl Símonarson
skipstjóri -Minning
Fæddur 16. 11. 1926.
Dáinn 12. 04. 1976.
Þegar hefsf úr hafi
húmsins mikla rönd.
daginn nóttin nemur,
næóir yfir lönd,
langur vetur leggur
lönd og höf í hönd.
Það dró dimmt sorgarský yfir
hug hinna fjölmörgu vina og ætt-
ingja er sú hörmulega fregn barst
hinn 12. april s.l. að Karl Símon-
arson skipstjóri og útgerðarmað-
ur hefði farist er skip hans m/b
Alftanes sökk skammt undan
Grindavík á heimleið úr fiski-
róðri.
Það virtist næsta ótrúlegt að
hann sem var svo kraftmikill og
atorkusamur og þaulreyndur í
baráttunni við úfinn sæ, skyldi
verða að lúta í lægra haldi.
Karl Símonarson var fæddur í
Vestmannaeyjum 16. nóvember
1926, og var einn af fjórtán börn-
um þeirra heiðurshjóna Símonar
Guðmundssonar og Pálínu Páls-
dóttur. Símon er dáinn fyrir
nokkrum árum en Pálfna dvelur
nú á Hrafnistu i Reykjavík.
Karl ólst upp hjá foreldrum sín-
um í Vestmannaeyjum til sextán
ára aldurs en hóf þá störf við
sjómennsku og varð það hans að-
alstarf alla tíð, fyrstu árin var
hann á hinum ýmsu skipum og
þótti með afbrigðum laginn og
dugmikill sjómaður, en árið
1959 fer hann í sjómannaskólann
og öðlast réttindi til skipstjórnar
og upp frá þvf var hann skipstjóri
á fiskiskipum, fyrst með skip fyr-
ir aðra, en siðustu ellefu árin var
hann með eigið skip.
Hann var kappsfullur og sæk-
inn en ætíð hinn gætni og ábyrgi
stjórnandi og þeir menn sem til
hans réðust í skipsrúm vildu
ógjarnan við hann skiljast, enda
voru mannkostir hans og dreng-
lyndi slíkt að þeir sem kynntust
honum hlutu að laðast að honum.
Arið 1950 kynntist hann eftir-
lifandi konu sinni, Jóhönnu Arn-
ljóts, fæddri i Reykjavík 22. apríl
1929, dóttir sæmdarhjónanna Sig-
urðar Ingimars Arnljótssonar og
Jóhönnu Lilju Jóhannesdóttur,
þau er bæði látin.
Þau Karl og Jóhanna hófu bú-
skap i Reykjavík en árið 1958
flytjast þau til Grindavíkur og
bjuggu þar upp frá þvi.
Þeim varð þriggja barna auðið.
Elstpr er Birgir Smári, f. 15. októ-
ber 1951, kvæntur Jósefínu Ragn-
arsdóttur; næst er Lilja Jónína, f.
5. janúar 1954 gift Edvald Lúð-
víkssyni; yngstur er Þrúðmar, 5
ára, f. 1. september 1970. Heimili
þeirra hjóna Karls og Jóhönnu
einkenndist alla tíð af hlýleika og
myndarskap, þeim var báðum
snyrtimennskan í blóð borin,
enda bar heimili þeirra íbúunum
fagurt vitni.
Þó að Karl þyrfti vegna starfs
síns að vera oft fjarri heimili sínu
og fjölskyldu þá hygg ég að vand-
fundinn væri betri heimilisfaðir
og nærgætnari eiginmaður en
hann var.
Undirritaður naut þeirrar gæfu
að vera Karli heitnum samtíða
síðustu tuttugu og fimm árin og
vil ég telja það mannbætandi að
kynnast slíkum manni eins og
Karl Símonarson var.
Þessi orð verða ekki miklu
fleiri, það væri hægt að skrifa
mikið mál um lifsstarf manna
eins og Karls en minningin um
hann mun lifa í vitund okkar vina
hans og fjölskyldu.
Ég votta eiginkonu hans, börn-
um, ættingjum og vinum innileg-
ustu samúð. Við verðum að trúa
þvi að allir hlutir hafi einhvern
tilgang og reynum að sætta okkur
við það sem að höndum ber, þvi
öll mannanna ráð eru í hendi þess
er lífinu ræður.
Ari Sigurðsson.
„Örskjótt þrýtur æviskeið",
Eða svo finnst okkur, og erum
oft fyrirvaralaust minnt á það.
Þannig var það er m/b Alftanes
GK 51 fórst hér tæpar .3 sjómílur
undan Hópsnestá, og samferðar-
maður minn og félagi um langt
árabil, Karl Simonarson, skip-
stjóri, fórst með skipi sínu, ásamt
stýrimanninum, Ottari Reynis-
syni. En svo er forsjóninni fyrir
að þakka, að einstaklega tókst til
um björgun annarra skipverja, 6
að tölu, sem allir komust frá borði
og ýmist á kjöl skipsins sem
hvolfdi, eða náðu í farvið, og
fleyttu sér á, þar til að fáum
mínútum liðnum er m/b Hrafn
Sveinbjarnarson II. GK 10 bar að
og skipstjóranum Pétri Guðjóns-
syni og hans áhöfn tókst með
snarræði og festu að bjarga þeim
öllum.
Karl Símonarson skipstjóri var
fæddur í Vestmannaeyjum, á
Eyri, 16. nóvember 1926, og var
því tæpra 50 ára er hann hvarf
með skipi sínu í djúpið. Foreldrar
hans voru þau hjónin Símon
Guðmundsson, útgerðarmaður,
ættaður undan Eyjafjöllum, og
kona hans (Jóhanna) Pálína Páls-
dóttir ættuð frá bænum Eyri við
Isafjarðardjúp.
Hann ólst upp í Vestmanna-
eyjum hjá foreldrum sínum til 16
ára aldurs, en flutti þá til Reykja-
víkur með þeim. Systkinahópur-
inn var stór, 14 alls, 4 bræður og
10 systur, og má nærri geta, hvort
ekki hefur oft verið erfitt með svo
stóran barnahóp, sem var að vaxa
úr grasi á árunum 1930—1940,
sem voru einhver þau erfiðustu
ár, sem gengið hafa yfi'r íslenzku
þjóðina á þessari öld. Kunnugir
hafa sagt mér, að faðir og móðir
hafi oft lagt svo hart að sér til að
framfleyta slnum stóra hópi, að
með eindæmum þótti en það
dugði varla til. Það geta kannski
þeir einir skílið og trúað er voru
komnir nokkuð til vits á þeim
tíma, því þá brugðust helztu
markaðssvæði okkar fyrir fisk,
og aðstaða okkar tslendinga til að
ná sem hagstæðustu verði fvrir
fiskinn var öll I molum, og urðu
þvi árin 1930 og næstu ár á eftir
þung I skauti þjóðarinnnar og
ekki sízt þeirra er sjávarsíðuna
byggðu og áttu alla afkomu sína
og sinna undir sjávarafla og verð-
mætum hans.
Var þetta tímabil þungbært
hinum ungu hjónum og ofviða í
bili, sem svo mörgum öðrum á
þeim tima, en áfram var haldið og
barizt til þrautar. Börnin urðu
Þökkum innilega auðsýnda sam-
úð og vinarhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður,
tengdaföður og afa,
OLGEIRS GUÐJÓNSSONAR
Hellisholtum Hrunamannahr.
Svanborg Guðmundsdóttir
Garðar Olgeirsson
Karl Olgeir Garðarsson
Anna E. Ipsen
Ásgeir Eyþór Garðarsson
+
Móðir okkar
ÓLÖF Þ. BLONDAL
fyrrv. húsmæðrakennari
Ásvallagötu 4
lézt á Landspítalanum miðvikudaginn 26 maí
Sveinbjörg Kjaran
Sigríður Broberg.
Faðir okkar + TRYGGVI GUNNSTEINSSON,
bifreiðarstjóri
Tryggvastöðum, Seltjarnarnesi
verður jarðsungmn frá Neskirkju, mámudaginn 31 maí kl 1 3 30. Blom vmsamlegast afþökkuð, en þeir sem vildu mmnast hans er bent á
Björgunarsveitma „Álbert" Seltjarnarnesí eða Hjartavernd Fyrir hönd
vandamanna Sólveig Tryggvadóttir. Halldóra Tryggvadóttir.
+
Hjartkær sonur okkar og faðir
INGVAR KOLBEINN INGASON
Austurbrún 6,
verður jarðsungmn frá Fossvogskirkju mánudaginn 31 maí klukkan
1 3 30 Þeim sem vildu minnast hins látna er vinsamlegast bent á
kristniboðssjóð Fíladelfiusafnaðarms
Jóhanna Kolbeinsdóttir, ingi Ólafsson
Kristján Þór Ingvarsson, Jóhanna I. Ingvarsdóttir.
+
Maðurinn mmn
SIGURJÓN JÚNÍUSSON,
frá Rútstöðum,
Gnoðarvog 22,
verður jarðsungmn frá Fossvogskirkju mánudaginn, 31 maí kl 3
Hallbera Sigurðardóttir og börnin.
+
Minnmgarathöfn um eiginmann minn,
KARL SÍMONARSON
skipstjóra
Borgarhrauni 9. Grindavik,
sem fórst með M/b Álftanesi 12 april s I , fer fram frá Grindavikur-
kirkju 29 maí kl 2 e h
Fyrir mina hönd. barna, tengdabarna, barnabarna og annarra vanda-
manna Jóhanna Sigurðardóttir.
fulltíða og fóru snemma til vinhu
og léttu undir við heimilishaldið.
Þá var ekki kömin til nein sú
samhjálp, er I dag gildir I íslenzku
þjóðfélagi.
Frá Vestmannaeyjum fluttust
þau og Karl með þeim árið 1942,
og þá til Reykjavikur. En um vet-
ur 1943 er hann fyrst á sjó og þá
hér I Grindavík. Man ég vel eftir
þvi. Þá var Grindavík fólksfá og
aðstaða öll erfið. Við vorum þá
enn að meginhluta á opnum skip-
um (trillum). Þá þekkti maður
hvert andlit, jafnt aðkomumenn
(vermenn) sem heimafólk, enda
var ég þá enn á sjó. Ekki kynntist
ég Karli mikið I fyrstu, en létt-
leiki og ánægja með tilveruna
sýndist mér skína út úr þessum
unga manni þá þegar, en þeim
góðu eiginleikum hans kynntist
ég mjög náið siðar á lífsleiðinni.
A tímabilinu frá þeim vetri sem
hér greinir og þar til 1958, er
hann settist fyrir fullt og fast að I
Grindavík, stundaði hann sjó á
bátum, togurum og um tíma á
strandferðaskipinu Esju. Var
hann þá ýmist á skipum frá Vest-j
fjörðum, Grindavík, Hafnarfirði
og Reykjavík. Einn bræðra Karls
fluttist til Grindavíkur um 1950
enda kvæntur grindvískri konu,
en það er Einar Símonarson út-1
gerðarmaður og núverandi for-
maður Utvegsmannafélags
Suðurnesja, og var hann honum
áreiðanlega sem „eldri bróðir“.
En árið 1952, 10. október.
kvæntist hann eftirlifandi konu
sinni, Jóhönnu Sigurðardóttur frá
Akureyri, og veit ég, að það var
hans mikla gæfa I lífinu, enda
voru þau samhent I öllu, og jafnt
hvort á móti blés eður ei. Stofn-
uðu þau fyrst heimili I Reykjavlk
og bjuggu þar I 6 ár, eða þar til
hann flutti til Grindavíkur alfar-
inn, sem fyrr segir árið 1958. Þau •
höfðu byggt sér sitt eigið hús að
Borgarhrauni 9 hér I bæ, og búið
vel og notalega um sig þar.
Eignuðust Karl og Jóhanna 3
börn, þau Birgi Smára, sem
kvæntur er Jósefínu Ragnars-
dóttur og eiga þau 2 börn og búa
hér I Grindavík, Lilju Jónu, sem
er gift Eðvald Lúðvíkssyni, eiga
þau 1 barn og eru búsett I Kefla-
vik og Þrúðmar litla sem er
aðeins 5 ára og var hann oft með
föður sínum, er þvi varð við
komið enda mjög hændur að
honum.
Karl var hér skipstjóri á ýmsum
bátum fyrir aðra, til dæmis á m/b
Óðni, m/b Þorsteini, m/b Baldvin
Þorvaldssyni o.fl., og var hann
mannasæll. Gætinn og farsæll
stjórnari og manna líklegastur til
að bæta með sinni lifandi aðgæzlu
og öruggu stjórn á sjó vankanta
eóa slæma sjóhæfni þeirra skipa
er hann stýrði. Þvi það er stað-
reynd að skip eru mjög misjöfn-
um kostum búin i þeim efnum.
Hugur Karls sem margra
annarra ungra manna stóð til þess
að eignast sjálfur sitt eigið skip.
Sá draumur varð að veruleika
árið 1964, er hann kaupir m/b
Álftanes GK 51 I samfélagi við
vélstjórann Þorkel Árnason, hinn
ágætasta mann, og er okkur
Grindvikingum að góðu einu
kunnur. Þeirra samstarf I útgerð
stóð I 9 ár eða þar til 1973, er
Þorkell, sökum heilsubrests, varð
að hætta sjósókn, og um tima öllu
starfi. Tók þá Karl einn við öllum
forráðum jafnt á sjó og landi og
hóf hann miklar endurbætur á
útgerðinni.
Oft var þröngt um hjá honum
eftir mislukkaðar vertíðir, sem er
nú svo títt orðið síðan fiskur fær
ekki að vaxa eðlilega, og koma
siðan fullvaxinn hér á miðin.
Slíkt er raunasaga okkar
íslendinga, en þegar svo stóð á, og
hann kom og leitaði liðs, fór hann
jafn glaður og bjartsýnn frá
manni, hvort sem maður gat le.vst
hans vanda þá þegar, síðar eður
ei.
Það var hans sterka og mjög svo
drengilega hlið, bjartsýnin, trúin
á það góða i öllu og öilum. Varð
mér oft hugsað til þess, er við
höfðum rætt saman um landsins
gagn og nauðsynjar. Ef allir bæru
slíkan hug í brjósti væri þá
heimurinn ekki betri en hann er i
dag?
Hin erfiða vertið í vetur, með
stormum, hretviðrum og ýmsri
annarri óáran er að steðjaði, varð
honum auðvitað þung í skauti
sem og öðrum hér um slóðir, en
hann barðist til þrautar þar til
yfir lauk, og lagði líkams- og
sálarorku alla í starfið, „af engum
er heimtandi meir“. Hans siðustu
samskipti við okkur i landi var
hin glaðlega rödd hans i talstöð-
inni. „Ég verð í landi eftir hálf-
tíma.“ En sú landtaka varð
annars staðar, og er ég þess full-
viss, að þar hefur hann komið
jafn brosandi og ávallt er hann
kom að landi hérna megin. Þá er
ég ekki í neinum vafa um, að þar
hefur honum verið vel tekið. Hér
lauk hans ævistarfi, sjómennsku.
Er nú sár harmur kveðinn að
eftirlifandi konu, börnum, barna-
börnum, tengdabörnum, systkin-
um og háaldraðri móður, sem
komin er hátt á níræðisaldur og
dvelur nú á Hrafnistu, en kært
mun hafa verið millum þeirra.
Sendi ég þeim öllum samúðar-
kveðjur og bið þess, að allt það
góða megi styðja þau og styrkja
nú og um alla framtið.
Tómas Þorvaldsson,
Gnúpi, Grindavík.
Jón Agnars - Minning
Jón Agnars forstöðumaður Lög-
gildingarstofunnar lést á Land-
spítalanum 21. mai s.l., 65 ára að
aldri. Ég undirrituð kynntist Jóni
fyrir rúmum tveim árum, er ég
hóf störf hjá þeirri stofnun.
Undanfarið ár hefur Jón átt við
mikil og erfið veikindi að striða
og þurft að vera á sjúkrahúsum af
og til, en þrátt fyrir það var hann
alltaf hress í tali og mátti sem
minnst minnast á veikindi hans.
Jón var sterkur persónuleiki,
með sínar ákveðnu skoðanir sem
hann hélt fast við, þrátt fyrir það
var hann þannig að maður hlaut
að bera virðingu fyrir honum og
þykja vænt um hann.
Jón var duglegur í sínu starfi og
það var gaman að vinna með hon-
um. Hann hafði góða kímnigáfu
og var skemmtilegur í viðræðum.
Hann hafði mikinn áhuga á leik-
list og tónlist og fór oft í leikhús
og á tónleika meðan heilsan
leyfði.

Ég votta börnum hans samúð
mína. Aðeins þessi fáu orð með
þakklæti fyrir okkar stuttu en
góðu viðkynningu.
Blessuð sé minning hans.
R.B.
Útlaraskreytlngar
blómouol
Groðurhusið v/Sigtun simi 36770