Morgunblaðið - 15.09.1988, Blaðsíða 67

88ex HaaMáTqaa ,si auoAQUTMMia ,QiQAjanuoaoM
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. SEPTEMBER 1988
67
OskarA. Þorkels-
son - Minning
Mánudagurinn 22. ágúst sl.,
fyrsti vinnudagur eftir erilsamt
sumarfrí, byijar með sorglegum
tíðindum. Ég fæ þær fréttir að
Óskar föðurbróðir minn hafi látist
þá um nóttina.
Mig setur hljóða.
Ég horfi dofin á eftir dóttur minni
hjóla grátandi í vinnuna.
Hugur minn reikar skipulags-
laust vítt og breitt, endurminning-
amar birtast eins og myndir á skjá.
Ég sé frænda gleðja með gjöfum,
góðu skapi og hlýju litla þriggja ára
hnátu sem nýbúin er að missa pabba
sinn.
Ég sé frænda sitja við hlaðið
matarborð í Rauðagerði og heyri
lágværa og ljúfa rödd hans bjóða
gestina sína, litlu hnátuna sem er
orðin stór kona með fjölskyldu, að
gjöra svo vel að njóta góðgerða og
góðrar stundar. Ég sé frænda
ásamt mágkonu sinni leggja falleg-
an krans á leiði bróður síns.
Afkomendur og tengdafólk hans
og systkini kynnast og eiga saman
yndislega sólardaga.
Ég sá frænda aldrei öðruvísi fyr-
ir mér en með Sigríði konu sína sér
við hlið, fallega, rólega og örugga
sem klett, rétt eins og hann.
Við kveðjum hann með söknuði
og þökkum honum um leið fáar en
dýrmætar stundir og ómetanlega
dýrgripi sem hann gaf okkur.'
Konu hans og allri fjölskyldu
sendum við einlægar samúðarkveðj-
ur.
Birna Þ. Skarphéðinsdóttir
og fjölskylda
Haraldur Sigurmundsson,
Fossá - Kveðjuorð
Fæddur 2. ágúst 1902
Dáinn 15. ágúst 1988
Þegar mér barst sú frétt að Halli
á Fossá væri horfinn yfir móðuna
miklu saddur lífdaga, sóttu á mig
minningar og innilegt þakklæti til
þessa manns.
Þegar ég, unglingsstúlka af
Vesturgötunni, úr miðri Reykjavík,
sóttist eftir vikastetpustarfí í sveit
gegnum ráðningarþjónustu bænda
var það efst í huga mínum að í
Reykjavík vildi ég ekki fyrir nokk-
um mun dvelja jrfir sumartímann.
Það var ekkert auðvelt fyrir
stelpu að fá pláss í sveit þar sem
ekki þurfti að passa heilan hóp af
smákrökkum. En það tókst.Ég
hlakkaði mjög til en var þó að sjálf-
sögðu líka kvíðin að fara til blá-
ókunnugs fólks langt vestur í
Barðastrandasýslu.
Ég fór með fyrstu rútuferð sum-
arsins vestur. Ég mun ávallt minn-
ast þess dags er ég kom fyrst að
Fossá. Ég varð undrandi þegar mér
var vísað til svefns á baðstofuloft-
inu, þar sem sváfu þrír strákar og
öldruð kona, móðir Haraldar,
Kristín Kristjánsdóttir frá Hergils-
ey. En strax fyrsta kvöldið leið mér
vel í sambýlinu við þetta fólk. Á
svefnloftinu myndaðist vinátta milli
mín og Kristínar, sem hélst æ síðan.
Hún var sjúklingur og bundin við
rúmið, en fylgdist með öllu og gat
alltaf á einhvem undursamlegan
hátt skynjað hvað okkur unglingun-
um lá á hjarta og leyst þannig úr
mörgum vandamálum. Minnist ég
hennar með miklu þakklæti og virð-
ingu.
Andrúmsloftið á þessum heimili
var með slíkum hætti að þeir sem
því kjmntust glejmia þvi ekki. Við,
sem þangað komum, urðum ósjálf-
rátt þátttakendur í lífsbaráttu þessa
fólks sem bjó áþessum tíma, 1955,
við allt önnur lífsskiljrrðí en ég hafði
áður kjmnst. Ég kjmntist þama
gömlum búskaparháttum, sem vom
óðum að hverfa. Það var ekkert
rafmagn, engin þvottavél, heima-
gerð sápa og heimagert skyr og
smjör.
Heimilið á Fossá var mér góður
skóli, sem ég minnist með þakklæti
og gleði.
Þetta var upphaf að margra ára
sumarstarfi mínu hjá þessum
sæmdarhjónum, Guðrúnu Össurar-
dóttur Thoroddsen og Haraldi Sig-
urmundssjmi. Á heimilinu upplifði
ég svo einnig þær stórkostlegu
breytingar sem urðu á starfi bónd-
ans vegna vélvæðingar. Þá voru
uppgangstímar í landbúnaði: Bænd-
ur ræstu fram land og brejrttu þúf-
um í sléttur og mikil umbylting
átti sér stað. Halli á Fossá tók virk-
an þátt í þessum breytingum. En
honum var ávallt kært að nota
gömlu heyskaparamboðin, orfíð og
ljáinn. Minnist ég margra stunda
er ég færði honum mat þar sem
hann stóð við slátt.
Allt heimilisfólkið á Fossá var
eins og ein stór samtaka fjölskylda
þar sem allir lögðu sitt af mörkum
í starfi og leik.
Halli var óþrejrtandi að kenna
okkur og leiðbeina.Ég minnist þess
hvemig hann las veðrið úr skýjun-
um. Og ekki var hann alltaf sam-
mála veðurfræðingunum. Ég fór
smátt og smátt að skjmja umhverf-
ið og náttúruna á annan hátt.
Þetta var mér sem nýr heimur.
Mannlífíð, náttúran og umhverfið,
allt var mér nýtt og spennandi.
Að fylgjast með flóði og fjöru
og þeim hættum, sem því fylgdu
fyrir skepnur að flæða, var rann-
sóknar- og undrunarefni borgar-
bamsins. Þama lærðist manni að
taka egg úr hreiðrum, sjá hvemig
egg vom stropuð og þekkja egg
ólíkra fugla. Og orð eins og „beiddi"
og „nær“ tengjast minningunni um
þennan hugljúfa öðlingsmann.
Hörgsnesið var mikið náttúru-
undur og ljúfur fjölskyldureitur, ber
þar efst reynihrísluna hennar
Gunnu.
Einn var sá siður Halla að smala
fénu á nóttunni. Ég minnist vor-
náttanna og liprum fola bóndans
og hvemig þessi tími laðar ennþá
fram sterkar tilfinningar fyrir feg-
urð birtunnar og angan lybgsins
og riáttúrunnar við Breiðafjörð.þ
Ég minnist Kristínar, Guðrúnar
og Haraldar með þakklæti og virð-
ingu. Blessuð sé minning þeirra.
Þórey Eyþórsdóttir
Amerískir dagar
16.^25. sept. 1988
Kynnir er sveitadrengurinn Ijúfi
Bjarni Dagur Jónsson
MATSEÐILL
Nautasteik
aö amerískum hætti
frá kl. 20:00 öll kvöld
%
Frumsýning föstud. 16/9
2.sýn. laugard.17/9 kl.22
3.sýn. sunnud.18/9
Mifta- og borðapantanir í síma 687111.
ÍHONDA
bílasýning um helgina, árgerð 1989.
I
I
í HONDA A ÍSLANDI, VATNAGÖRÐUM 24, RVÍK, SÍMI 689900