Skólablaðið - 01.03.1920, Blaðsíða 9

SKÓI^BLAÐIÐ
37
lögum kenslubók í sögu, langa nokkuð, og er hún alveg í anda
Nordahl Rolfsens hins norska; hún var notuö því nær ein-
göngu þaö jeg vissi til, og látið vel yfir. En stöku kennarar
höföu þó lagt hana niður og tekið upp aftur eldri, stuttu á-
gripin, og komu fram í þessu gagnstæðar skoðanir. Auk kenslu-
bókanna, eða söguágripanna, er bók Heidenstams, sem áður
er getið, „Svíar og höfðingjar þeirra“, í lesbókarsniði og not-
uð sem lesbók. Frh.
Kennaralögin nýju.
IV. Hvers vegna á farkennarinn að hafa lægst laun?
Síðasta Alþingi afgreiddi lög ,,um skipun barnakennara og;
laun þeirra“. Má óhætt fullyrða, að lög þessi sjeu að mörgu
leyti til bóta. En ekki þarf — að minu áliti — ósanngirni til
þess að segja, að vansmíð sje á þeim í nokkrum greinum
(sbr. 9. tölubl. Skólablaðsins f. á ).
Hið fyrsta misræmi, sem maður rekst á í launakaflanum,
er það, að launin eru þar eingöngu miðuð við 6 mánaða kenslu
árlega, og þar yfir. Skyldi löggjafana hafa mint, að skóla-
skylda barna á ári hverju sje í 6 mánuði?
Það virðist býsna sjálfsagt, að launin hefðu átt að vera
fyrst og fremst — eða að minsta kosti jafnframt — miðuö
við skólaskyldutímann, 2 mánuði. I færri sveitum á landinu
mun vera kent í 6 mánuði á ári, víða í 4 mánuði og allvíða
i 2 mánuði að eins.
Allir þeir kennarar, sem kenna bara i 2—4 mánuði, eru nú
ekki teknir til greina í lögum þessum, og fræðslulögin verða
því í þessu atriði ekki fyllilega sjálfum sjer samkvæm. — Nýju
lögin veita, strangt tekið, síðastnefndum kennurum engan rjett
til ákveðinnar launakröfu, eins og hinum.
En sleppum nú því. Almenningur er vís að gera gott úr
þessu. Hitt er aftur á móti miklu verra, að launin, sem lögin
ákveða, virðast alls ekki vera í eðlileg'u og sanngjörnu hlut-