Nýja stúdentablaðið - 01.12.1962, Blaðsíða 23

NÝJA STÚDENTABLAÐIÐ
23
Jón prófcssor Hclgason hefur gefið leyfi til að birt verði í
Nýja Stúdentablaðinu kvæði úr bók hans, Tuttugu erlend
kvæði og einu betur, sem út kom um daginn.
Kvœðið um köttinn Pangúr Ban
Einsetumaður hefst við í kofa með bækur sínar og hefur hjá sér kött sem hann nefnir
Pangúr Ban. Þetta hefur verið á írlandi, því að kvæði það sem hann yrkir um þenna
félagsskap er á írsku (hér er farið eftir enskum þýðingum). Enginn veit hvað skáldið
hét né hvenær hann var uppi, en kvæðið er varðveitt á skinnbók sem talin er frá 9du
öld, eða jafnvel 8du, og getur þá verið skrifuð um þær mundir sem papar sátu á íslandi.
Pangúr Ban þýðir, að sögn gallharðra lærdómsmanna, „hvítur þófari“.
GESTUR FRÁ NOREGI (Framh. af bls. 15.)
að frumkvæði Stúdentafélagsins, og
kosin var 9 manna nefnd til að sjá
um allar framkvæmdir og vera ábyrg
gagnvart félaginu. 1 nefndinni áttu
sæti 4 íhaldsmenn, 4 róttœkir og 1
Afríkumaður. f upphafi ætluðust í-
haldsstúdentar til, að þetta yrði
nokkurs konar „Anti-festival“. Svo
varð þó ekki, því Stúdentafélagið
samþykkti, að þetta yrði þing, þar
sem öll pólitísk sjónarmið kæmu
fram. Tala fulltrúa var 250, 150 þel-
dökkir og 100 Skandínavar. Eftir að
umræður hófust, kom brátt í ljós, að
meiri hluti þingsins vildi gera álykt-
anir, sem voru íhaldsmönnum ekki að
skapi. Töldu þeir þá, að ráðstefnunni
bæri ekki að gera ályktanir! Þær
þrettán samþykktir, sem gerðar
voru, voru fyrst og fremst tengdar
hagsmunum Afríku. Afríkumennirn-
ir komu ekki fram sem þær brosandi
súkkulaðibrúður, sem boðið hafði
verið til að dást að hinu glæsilega
velferðarríki Noregi, heldur sem full-
þroska pólitískir aðilar með sjálf-
stæðar skoðanir á vandamálum Af-
ríku. Hið eina „athugaverða“ við
skoðanir þeirra var, að þeir fylgdu
ekki skoðunum íhaldsins og að þeir
réðust á EBE og hlutverk NATO í
Afríku.
Að lokum langar mig til að mann-
ast á eitt atriði, sem ég undraðist
mjög yfir í sambandi við hátíðahöld
ykkar stúdenta 1. desember. Heima í
Noregi kæmi það ekki til greina, að
ræða eins og sú, sem lesin var yfir
stúdentum 1. des. væri látin viðgang-
ast á hátíð sem þessari.
AD/SS
,,L J ÖГ
Gömul skipti mín ég man
mörg við fressið Pangúr Ban,
meðan krás í klær hann tók
klausur henti ég af bók.
Aldrei hef ég ásælzt frægð,
yndi mitt er bóka gnægð,
annast Pangúr efni sín,
öngvan ber hann stugg til mín.
Einir þegar allt er hljótt
oft við sitjum fram á nótt,
iðjum tvennt en æfum samt
okkar skarpleilc báðir jafnt.
Hann með veggjum hvarflar
mest,
helzt þar nokkur smuga sést,
ég á vísdóms veggi kný,
verður misjafnt gagn að þvi.
Þegar mús úr fylgsni fer
feginn dillar Pangúr sér,
fagna ég þá fæ ég skýrt
íólgið stef og kvæði dýrt.
Okkur þannig unum við,
ávallt höldum sátt og frið,
annar virðir íþrótt hins,
enda báðar sama kyns.
Vitið ungu Vökumenn,
verkin bíða yðar enn.
Alltaf er svo ótalmargt að vinna,
allir munið þetta finna:
þegar fram á veginn fast er sótt
og fórnað æskukröftum dag og nótt.
Jóhann Hafstein.
Hann að músum hvessir sjón,
hugsar fast um þeirra tjón,
ég að orðum einatt hygg,
yfir fornum blöðum ligg.
Eins og Pangúrs elja þrátt
eykur honum vit og mátt,
þannig lýsist málsemd myrk
mér við aukinn lærdómsstyrk.