Jazzblaðið - 01.12.1950, Blaðsíða 22

Eftir örn Ævar Markússon.
Charlie Parker fæddist í Kansas City
29. ágúst 1920. Strax í bernsku heyrði
hann ágæta jazzmúsík. Hann var þrjú
ár í menntaskóla og lék á baritonhorn í
skólahljómsveitinni. Þegar hann var 15
ára, gaf móðir hans honum altósaxófón,
og tók hann þegar til að leika á hann.
Fyrsta hljómsveitin, sem hann lék í
fyrir utan skólahljómsveitina, var hljóm-
sveit sú, sem Jay McSchann kom með
til Kansas City 1937, og lék hann í henni
af og til, en þess á milli í ýmsum hljóm-
sveitum á staðnum; þar á meðal Harlan
Leonard-hljómsveitinni.
Ekki leið á löngu þar til hann fór
til New York, en þótt hann dveldi þar
í nokkra mánuði, lék hann ekkert þar í
það skiptið. Það var ekki fyrr en hann
fór þangað með Jay McSchann hljóm-
sveitinni, að New York búar heyrðu
í honum. Eitt kvöld lék með hljómsveit-
inni maður að nafni John Birks Gille-
spie, og áttu þeir Parker eftir að hitt-
ast aftur.
Hljómsveit McSchann lék aðallega
„blúsa“ og skrifaði Charlie nokkur lög
í þessum stíl fyrir hana og lék nokkrar
sólóar inn á fyrstu plötur hljómsveitar-
innar 1941 og ’42.
Þegar á þessum plötum kom í Ijós,
að Parker lék öðru vísi á altóinn en
aðrir höfðu gert.
Milli þess, sem hann lék í hljómsveit-
inni í N. Y., lék hann með ýmsum ná-
ungum, sem voru að spreyta sig á nýj-
um hugmyndum, og þegar hann hætti
hjá McSchann í Detroit og kom aftur
til N. Y., lék hann í Minton með mönr.-
um eins og John Simmans bassaleikai’a,
Kenny Clarke trommuleikara og Thel-
onious Monk píanóleikara, en þeir hafa
lagt mjög mikið til myndunar bebops.
í staðinn fyrir að Ieika gömlu standard-
lögin eingöngu, léku þeir t. d. Cherokee“
og „All the things you are“, en hljóm-
ana úr þeim lögum hafa bebopleikarar
notað mjög mikið.
Fyrst þegar hann lék í Minton’s í
Harlem byrjuðu músíkantar að taka eft-
ir honum. Kenny Clarke segir svo frá, að
þá hafi Charlie leikið á altóinn líkt og
Lester Young lék á tenór. Enda þótt stíll
hans væri að breytast í algerlega per-
sónulegan stíl, hlotnaðist honum ekki
viðurkenning fyrr en nokkru síðar.
Á þessum árum Iék hann með ýmsum
mönnum, jafnvel lék hann í 9 mánuði
með Noble Sissle, sem hafði negra-
hljómsveit. Þeir léku nærri einungis
dægurlög, og ekki er hægt að segja, að
Parker hafi fengið mörg tækifæri þar,
því að hann hafði sólóhlutverk í aðeins
einu lagi allan timann. Þar lék hann
einnig á klarinett, en hann hefur ann-
ars gert tilraunir með flest öll blásturs-
hljóðfærin, og í fyrstu hljómsveitinni,
18 jazzlUií