Svart á hvítu - 01.01.1978, Blaðsíða 56

5. hjólbaróasalinn þagnaði er hálfsjö sló loks klukkan
á babelsturni hallgrímskirkju — fullum af drambi — & dæsti viö:
valt er jú gengi krónunnar — valtari er þó lukkan
sjá veröld fláa sýnir sig & sú mér engin gefur grið
rauöfjólubláan rígfastan & gljáandi sveittan
rekkar niðrá jöróu allvel sínum sjónum fengu leitt hann
hjólbarðasalann — víst er fastur hann en furðu gegnir hvað
svo fárlega leikinn röklegt getur margt mælt spaklega & djúphugsaó
kór:
6. er rökkva tók voru menn horfnir hver til síns heima
utan er hugóust frekar kryfja orð hins fastnaöa manns
samdóma uróu að aldregi mætti gleyma
þeima atburöi svo varöaói hann framtíó & farsæld vors lanz
& ennídag lærir hvert mannsbarn (það) af móóurvörum hvað
hraut úr munni hjólbarðasalans & sér geymir í hjartastaö
er hálfur útum gluggann fullyrti: fastur em eg — minna má víst sjá
& fól ein munu neita að mín tækifæri bæói eru fá & smá
kór:
Tungumál embættismanna
Kurt Tucholsky:
Það er ekki lengur sagt: ,,Borðið er kringlótt“.
Það væri alltof einfalt. Það er fremur sagt: „Hreint
mublufræðilega álitiö mætti segja aö hönnun
borðsins sé á vissan hátt hringlaga“. Þannig á það
aó vera. Allt morar af orðum eins og ,,hernaðar-
sérfræðilega“, „borgarbyggingarverkfræðings-
hönnun" og ,,menningar-uppeldisfræðilega“.
Auövitað segir þetta næsta lítið: það er fyrirfram
vitað að í ritgerð um fótbolta er ekki verið að ræða
um eldamennsku. En viðkomandi sérfræðingur vill
vekja aðdáun leikmannsins og sýna fram á hversu
gífurlega erfið sérgrein hans sé . . . Flestar blaða-
greinar eru eins og fylltar pylsur.
Þessu er öðru vísi farið í bréfum. Þar skiptir öllu
aó geta hermt eftir samviskusömum stíl embættis-
manna. Það er næsta dularfullt hvernig þessi þjóð,
sem sagt er að sé svo þrúguö af embættismönnum
sínum, getur aldrei gert nóg af því aö herma eftir
þeim, — í illu, auðvitaö. Er ekki nokkuð leiö aö vera
kurteis í bréfum? Bréf þessara manna eru alltaf
einsog dagskipanir. Ég gæti ímyndað mér ástarbréf
eins slíks bréfritara eitthvað á þessa leið:
Halldór Guðmundsson þýddi
Trúnaðarmál. Dagbók nr. 69—218
Þann fyrsta þessa mánaðar.
1. Hneigð mín til þín er óbreytt.
2. Þú stendur í kvöld klukkan 7.30 við noróurdyr
Dýragarðsins, sem í fyrri tilvikum.
3. Klæónaður: Grænn kjóll, grænn hattur, brúnir
skór. Ráðlagt er aö hafa meö sér regnhlíf.
4. Kvöldverður í Kránni, kl. 8.10.
5. Væntanlega munu fara fram blíðuhót á eftir í íbúö
minni.
sign. Bosch,
Yfirbókari
54