Dagblaðið Vísir - DV - 11.09.2013, Blaðsíða 22

F
ræðimaðurinn Guðgeir Vagn
Valbrandsson er í þann veg­
inn að leggja lokahönd á
safnrit með fleygum orð­
um. Vinur hans Klemens
Magnason, fyrrverandi heilbrigð­
isráðherra, hyggur á endurkomu í
stjórnmálin eftir að hafa neyðst til
að segja af sér embætti. Hvorugan
þeirra gæti grunað að líf þeirra muni
breytast vegna hreingerningarkon­
unnar á heimili Guðgeirs sem þekkir
leyndarmál þeirra beggja.
Þetta er þráðurinn í leikritinu
Maður að mínu skapi eftir Braga
Ólafsson. Leikstjóri verksins er Stef­
án Jónsson en hann hefur áður sett
leikritin Belgíska Kongó og Hænu­
ungarnir eftir Braga á svið. Og líkt
og í fyrri leikritum Braga fer Eggert
Ólafsson með aðalhlutverkið.
Leikur að formi
„Þetta er í grunninn stofudrama,“
segir Bragi en verkið ber undirtitil­
inn „stofuleikur“. „Já, við leikum okk­
ur aðeins með þetta form. Þetta er
leikhúsleikur sem gerist í stofu. Það
er tekinn svolítið óvæntur snúning­
ur á þessu klassíska leikhúsformi, en
ég vil ekki gefa meira upp um það.“
Bragi segir samstarfið við Stefán
hafa gengið vel. Stutt er síðan þeir
félagar unnu saman útvarpsleikrit
eftir Braga sem var hluti af dag­
skránni Rýmið og tíminn á Listahá­
tíð í Reykjavík. Nú leikstýrir Stefán
þriðja sviðsverki Braga en fyrri verk­
in tvö fengu afar góðar viðtökur.
„Okkur gekk strax mjög vel að
vinna saman. Við fundum það strax.
Og samstarfið er jafnvel nánara nú
en áður því ég hef átt meira samstarf
við leikstjóra og dramatúrg en áður.
Svo má ekki gleyma Eggerti. Við
náum mjög vel saman og það veitir
mér innblástur að skrifa sérstaklega
fyrir hann.“
Hvernig myndi Bragi lýsa Eggerti
sem leikara?
„Hann hefur mjög flottar fraser­
íngar og kómískt element sem hent­
ar mjög vel fyrir mínar persónur.
Þó eru þetta ekki beinlínis gaman­
leikrit sem ég hef skrifað. Maður að
mínu skapi myndi líklega flokkast
sem drama, en drama sem hæðist
að og nánast tortímir sjálfu sér,“ segir
Bragi.
Leikritið Hænuungarnir var skrif­
að á tíma hrunsins og lásu margir
deilur húsfélagsins í leikritinu sem
dæmisögu um ástandið í samfé­
laginu sjálfu. Bragi opnaði einnig
fyrir þann lestur og sagði verkið póli­
tískt undir niðri. Hvað með Mann að
mínu skapi? Er það pólitískt verk?
„Í raun finnst mér verkið kljást
við svipaðar spurningar og Hænu­
ungarnir. Það er eldfimt ástand í
samfélaginu. Það fljúga ásakanir
þvers og kruss, auk þess sem hin
stóra afneitun hefur skapað mikla
kergju í þjóðfélaginu. Þetta fjallar
kannski líka um hugtakið frelsi, sem
er oft svo hræðilega misnotað hug­
tak. Pólitík er oft uppspretta í mín­
um verkum, en ekki það sem þau
hvíla á.“ n
22 Menning 11. september 2013 Miðvikudagur
Þrjár opnanir í Hafnarhúsinu
n Íslensk vídeólist og litháískir listamenn
Klapp, klapp,
klapp„ Eyes rolling... Nú fáum við sem ekki kusum ríkisstjórnina að finna
fyrir því. Groundhog day
hefst á ný fyrir okkur í
bransanum við að skýra frá hagrænum
áhrifum kvikmynda-
gerðar... Aftur. Tja,
svo er hægt að fara
á bætur eða flytja
dýrmæta þekkingu
úr landi. Klapp,
klapp, klapp.
Vera Sölvadóttir
dagskrárgerðarkona um fyrirhugaðan
niðurskurð hjá Kvikmyndasjóði Íslands.
– Facebook
Hafa hlustendur
heyrt talað um
mjólkurkýr?„ Það þykir æskilegt að sleppa því að slátra þeim. Er mögulegt að
fara fram á að þeir sem
stjórna fjármálum á
Íslandi kanni
hvernig
aðrar þjóðir
fara að?
Jafnvel þjóð-
ir í kreppu?
Lesa þau erlend blöð? Horfa á sjónvarp?
Hafa þau heyrt talað um alnetið?
Sigríður Pétursdóttir dagskrárgerðar-
kona um sama mál. – Facebook
Fokkit„ Hvað á þýskur leikhús-maður að gera í kringum 1940 þegar hann er
eftirlýstur af nasista-
flokknum og hefur verið
á flótta í sjö ár? Í borgum Evrópu geisar
styrjöld og hann bíður
eftir áritun til Ameríku,
til Hollywood. Hvernig
væri að setjast bara að
í Múmíndal í nokkur ár?
Fá sér amerískt kaffi og
bláber, semja leikverk
með vinkonu sinni og
slappa af í sánu þess á milli, má það?
Er hann að sniðganga raunveruleikann?
Má hann hafa það gott? Gera það besta
úr stöðunni og hafa það bara svolítið
gaman og næs? “Fokkit”?
Katrín Halldóra Sigurðardóttir
leiklistarnemi um sýninguna Build me a
Mountain. – reykvelin.is
Stefnulaus Jobs„ Myndin sendir ansi misvísandi skilaboð um ágæti Jobs og eiginlega
ómögulegt að átta sig á
í hvaða ljósi leikstjórinn
Joshua Michael Stern
og handritshöfundurinn
Matt Whiteley vilja
sýna Jobs. Stefnuleysið
er slíkt að illmögulegt
er að átta sig á hvort
leikstjórinn er að hampa
honum eða sýna hann
í neikvæðu ljósi. Vitanlega er hér um
kvikmynd að ræða og viss skáldaleyfi
því óhjákvæmilega tekin en áhorf-
andinn situr eftir með efann um hvort
sönn mynd hafi verið dreginn upp af
viðfangsefninu.
Vignir Jón Vignisson gefur myndinni
Jobs 1,5 stjörnu. – svarthofdi.is
Þunnur eftir
leikritaskrif„ Ég varð BA-villimaður í gær, gekk um gólf og talaði við sjálfan mig.
Tróð í mig mat beint
úr ísskápnum, borðaði
þurrt múslí með
lúkunum og skolaði
niður með köldu kaffi.
Rauðeygður og urrandi
bölvaði ég forritum
á borð við Word og
handritaforritinu
Celtx.... Á hinn bóginn
kláraðist þetta fína BA-verkefni, 40 síðna
leikrit byggt á viðtölum sem ég tók við
mann sem barist hefur við geðklofa. Nú
er það í prentun og ég með BA-þynnku.....
Finnbogi Þorkell Jónsson leikari skrifar
leikrit. – Facebook
Eldfimt þjóðfélagsástand
Leiklist
Símon Birgisson
simonb@dv.is
n Maður að mínu skapi fjallar um hina eilífu baráttu pennans og sverðsins„Pólitík er oft upp-
spretta í mínum
verkum, en ekki það sem
þau hvíla á.
Eggert Þorleifsson
og Pálmi Gestsson
Í hlutverkum sínum í
leikritinu Maður að mínu
skapi. Mynd Eddi
Bragi Ólafsson rithöfundur
„… hin stóra afneitun hefur skapað
mikla kergju í þjóðfélaginu.“
Á
laugardaginn er sýningar­
opnun á þremur myndlistar­
sýningum í Hafnarhúsinu.
Þessar sýningar marka upp­
haf vetrardagskrá hússins. Sýn­
ingarnar heita Brunnar eftir lit­
háíska listamanninn Zilvinas
Kempinas, Vera eftir Tomas
Martisauskis og sýningin Íslensk
vídeólist frá 1975–1990.
Segulband í nýju ljósi
Í tilkynningu frá Listasafni Reykja­
víkur segir að sýningin Brunn­
ar sé „staðbundin innsetning þar
sem segulbönd bylgjast í gusti frá
aflmiklum loftræstiblásurum og
mynda þannig eins konar lands­
lag. Litháíski listamaðurinn Zil­
vinas Kempinas (f. 1969) hefur nýtt
sér segulbönd úr VHS­spólum til að
skapa verk sem virðast hafna upp­
runalegu hlutverki miðilsins.“
Um verk Tomas Martisauskis
segir: „Vera er nýjasta verk litháíska
listamannsins Tomas Martišausk­
is (f. 1977) en hér kemur fram
póstmódernísk sýn á tengsl högg­
mynda og rýmis. Listamaðurinn
umbreytir einstökum skúlptúr í
form nútímamiðla og víkkar þannig
út hugmyndir okkar um hefð­
bundna skúlptúra. Verkið og þrjár
birtingarmyndir þess eru sýndar en
þær koma fram í þrívíddarmynd, á
myndbandi og í hljóðmynd.“
Og um Íslenska vídeólist segir:
„Á sýningunni Íslensk vídeólist frá
1975–1990 er að finna vídeóverk
eftir á annan tug íslenskra lista­
manna sem voru flest sýnd í fyrsta
skipti hér á landi á níunda áratug
síðustu aldar. Fæst þeirra hafa verið
sýnd hér síðan. Markmiðið með
sýningunni er að draga fram verk
sem sýna fyrstu tilraunir íslenskra
listamanna til að nota vídeómiðil­
inn til listsköpunar.“ n simonb@dv.is
Allvision, 1976 Úr
sýningunni Íslensk
vídeólist frá 1975–1990.
Mynd/Steina Vasulka.