Helgarpósturinn - 21.01.1983, Blaðsíða 7

Myrkir músíkdagar í fjóröa sinn:
Til aö létta
skammdegisdrungann
Myrkir músíkdagar, tónlistar-
uppákoma Tónskáldafélagsins í
skammdeginu, verða haldnir í
fjórða sinn dagana 24.-30. janúar.
Tilgangur tónleikahalds þessa
var í upphafi að fylla það tómarúm
sem verður eftir jólaannirnar þar
til tónlistarlíflð kviknar aftur á vor-
in. En jafnframt er tilgangurinn sá
að kynna íslenska tónlist, yngri sem
eldri, og verða að þessu sinni frum-
fiutt nokkur verk.
Fyrstu tónleikarnir verða haldnir
á mánudagskvöld í Laugarnes-
kirkju þar sem verður flutt kirkju-
tórilist" eftir Gunnar Reyni
Sveinsson portretttónleikar. Fyrsta
verkið verður Orgelfantasía, síðan
Postludium I og II, 361 nóta og 55
þagnarmerki fyrir hljóðpípu, Syng
þú mín sálarlúta, kantata fyrir bar-
ítón og orgel, Orgelsónata og loks
Missa piccola fyrir blandaðan kór,
einsöngvara, flautu og orgel. Tvö
síðastnefndu verkin verða frum-
flutt á þessum tónleikum.
Um síðastnefnda verkið segir
Gunnar Reynir við Helgarpóstinn,
að það sé samið í minningu Duke
Ellington.
„Hann var fyrsta stóra tónskáidið
sem ég lærði að meta. Það var að
sjálfsögðu jassinn hans sem ég
heyrði fyrst, en það er ekki eins
kunnugt, að Duke hefur líka samið
marga kirkjukonserta", segir
Gunnar Reynir.
Áfram verður haldið í Neskirkju
á þriðjudagskvöld þar sem Tró-
met, blásarasveit frainhaldsskól-
anna, Blásarakvintett Reykjavík-
ur, Ó!öf K. Harðardóttir. Oskar
Ingólfsson, Snorri Sigfús Birgisson
og hljómsveit Tónskóla Sigur-
sveins D. Kristinssonar leika og
syngja tónlist eftir innlend og er-
lend tónskáld.
Sinfóníuhljómsveit íslands
leikur síðan undir stjórn Páls P.
Pálssonar í Langholtskirkju á
fimmtudagskvöld ásamt Kristjáni
Þ. Stephensen óbóleikara verk
eftir Áskel Másson, Jón Nordal,
Hallgrím Helgason, Magnús
Blöndal Jóhannsson og Leif Þórar-
insson. Á föstudagskvöld verða
flutt verk eftir John Speight og
Myrkum músíkdögum |ýkur svo á
sunnudagskvöld 30. janúar í
Menntaskólanum við Hamrahlíð
með því að Hamrahlíðarkórinn
syngur ýmis verk sem hann hefur
flutt á tónleikaferðum sínurn
undanfarið.
ÞG.
Frá Norræna vefjar triennalnum sem nú er haldinn að Kjarv-
alsstöðum í þriðja sinn (Mynd: Jim Smart).
Vefjar triennal á Kjarvalsstööum:
tíðinni, en kostnaðurinn við þetta
er mjög mikill, auk vinnunnar sem
í hann er lagður", segjaþær Ásrún
og Guðrún.
Hvernig þeim vefjarkonum á
hinum Norðurlöndunum gengur
að fjármagna áframhaldandi sýn-
ingar skal ósagt látið. En hitt er
ljóst, að varðandi peningahliðina"
blæs ekki byrlega hér á landi. Iðn-
aðarráðuneytið sýndi konunum þó
mikinn skilning og lagði fram 35
þúsund krónur úr Iðnþróunarsjóði
og Iðnlánasjóði. Menntamála-
ráðuneytið gat hinsvegar ekki séð
af nema tíu þúsundum.
„Vitanlega ætti þetta að vera
Verður hann sá síðasti?
Þegar veðrið var sem vitlausast
laugardaginn 8. janúar var opnuð á
Kjarvalsstöðum samnorræn
listvefnaðarsýning. Sýningin er
svokallaður „triennal", sem þýðir
að hún er haldin á þriggja ára fresti
á öllum Norðurlöndunum en fyrsta
sýningin var haldin fyrir níu árum.
Af íslendinga hálfu eru á sýning-
únni að þessu sinni verk eftir þær
Hildi Hákonardöttur, ínu Salome,
Ingibjörgu Haraldsdóttur, Ingi-
björgu Sigurðardóttur og Sigur-
laugu Jóhannesdóttur. Sú síðar-
nefnda átti auk þess sæti í dómnefnd
þeirri sem valdi þau 82 vcrk á sýn-
inguna úr 600 verkum sem bárust.
Þær Guðrún Gunnarsdóttir og Ás-
rún Kristjánsdóttir voru hinsvegar
fulltrúar íslands í sýningar-
nefndinni og eiga auk þess nokkrar
smámyndir á sýningunni, sem þær
höíðu áður haft á sýningu í Gallerí
Langbrók.
„Það er danska vefnaðarlista-
konan Nanna Hertoft sem kom
þessu af stað. enda er hún kölluð
„móðir triennalsins". Hún kom af
stað starfshópum á öllum Norður-
löndunum sem fengu því áorkað,
að styrkur fékkst úr. Norræna
menningarsjóðnum. Slíkur styrkur
er háöur því að þátttakendur séu
frá fleiri en þremur Norður-
landanna", scgja þær Ásrún og
Guðrún við Heígarpóstinn.
Framtíð þessa norræna vefjar
triennals er Jiinsvegar óljós. Nor-
ræni menningarsjóðurinn hefur
nefnilega líka þá reglu, að sania
framtakið sé ekki styrkt nema
þrisvar sinnum, og sýningin að
Kjarvalsstöðum er einmitt sú
þriðja.
„Nú er verið að finna aðrar leiöir
til að fjármagna triennalinn í fram-
undir hatti menntamálaráðu-
neytisins, en á hinn bóginn sjá þeir
í iðnaðarráðimeytinu sem er, að
sýningar sem þcssi geta verið
mikilsverðar fyrir ullariðnaðjnn,
enda starfa þátttakendurnir meira
og minna í hönnun fyrir þá iðn-
grein", segja þær Ásrún og Guðrún
við Helgarpóstinn.
Sýningin var að þessu sinni opn-
uð fyrst í Helsinki í Finnlandi,
síðan í Södertálje í Svíþjóð. I léðan
fer sýningin til Færeyja, þaðan til
Bergen í Noregi og endar í
Kaupmannahöfn.
Og þær geta þess ;ið lokum stöll-
urnar, að meðal þeirra sem að sýn-
ingunni standa er talið, að á íslandi
Itafi sýningar þessar tekið sig einna
best út. Telur fólk, að stór þáttur í
því sé aö Kjarvalsstaðir séu stærsta
og besta húsrýmið sem fengist hef-
ur til afnota.
ÞG.
Hrafn Gunnlaugsson enn f startholunum:
TVÖ HANDRIT
í UNDIRBÚNINGI
— fer síðan beint í Gerplu
Utlaginn
í Channel 4
Vinna við næstu kvikmynd
Hrafns Gunnlaugssonar hefst 30.
maí í vor. í gangi er vinna við tvö
kvikmyndahandrit, annars vegar
handrit af fornaldarsögu, en hins
vegar vinna Bubbi Morthens og
Þorsteinn Marelsson rithöfundur
að handriti að mynd sem væntan-
lega mun heita Frost og fjallar um
erlenda verkamenn í fiski á íslandi
og verbúðalíf.
„Það er engin ástæða til að gefa
frekari upplýsingar um þessi hand-
rit að svo stöddu. En ætlunin er að
kvikmynda eftir báðum handritun-
um og það er fastákveðið að tökur
hefjast 30. mars, hvort þeirra sem
verður fyrir valinu", segir Hrafn
við Helgarpóstinn.
„Það hafa verið gerðar nokkrar
atrennur við fornaldarsögur, sem
hafa tekist misjafnlega. En það er
engin ástæða til að halda áfram þar
til það tekst, og mig hefur lengi
langað til að taka mynd af þessu
tagi“, segir Hrafn.
Aðal vandamál varðandi gerð
fornaldarmynda segir Hrafn að séu
búningar og umgjörðin almennt,
sem hingað til hafi reynst mönnum
ofviða.
„Þess vegna er um að gera að
byrja smátt, og þessi fornaldar-
mynd er tekin sem undirbúningur
Hrafn
Gunnlaugsson
undir það sem á eftir kemur. Takist
þetta vel er hugmyndin að fara
beint í Gerplu. Það er ekkert farið
að vinna að handriti þeirrar mynd-
ar, enda er það miklu minna mál en
umbúnaðurinn", segir Hrafn
Gunnlaugsson að lokum við Helg-
arpóstinn.
ÞG.
Enn eykst hróður kvikmynda ís-
fllm, Útlagans og Lands og sona, í
útlöndum. Nýlega vargerðursamn-
ingur við stóran kvikmyndahúsa-
hring í Bretlandi um sýningar á Út-
laganum, og Land og synir hefur
verið seld til sýningar í nýjustu
sjónvarpsstöðinni í Bretlandi,
Channel 4, eða Rás 4, sem tók til
starfa í haust.
„Það vár mjög mikilvægt fyrir
okkur að ná þessum samningum
um bíódreifinguna á Utlaganum.
Þetta er stórt og mikið fyrirtæki,
heitir Cinegate og rekur fjölda
kvikmyndahúsa í London, sem eru
kölluð Gates bíóin", segir Ágúst
Guðmundsson leikstjóri við Helg-
arpóstinn.
Sem kunnugt er hefur Land og
synir þegar verið sýnd á öllum
Noröurlöndunum og auk þess í
sjónvarpi í Þýskalandi, Belgtu og
Ástralíu. Útlaginn hefur verið
sýndur í sjónvarpi í Þýskalandi og
seldur tilbíósýninga í Svíþjóð og
Noregi, en í síðastnefnda landinu
átti að frumsýna myndina um þess-
ar mundir.
Samt sem áður hafa endarnir
ekki náðst saman varðandi gerð
Útlagans ennþá, en á sínum tíma
var ágætur hagnaður af sýningum
Lands og sona, sem var settur í
seinni myndina.
ÞG.
UM '83 á Kjarvalsstöðum:
50—60 ungir
myndlistarmenn með
verk af ýmsu tagi
Hátt á flmmta hundrað verk 80
ungra myndlistarmanna. Það er
árangurinn af auglýsingu Kjarvals-
staða eftir þátttakendum á sýningu
undir nafninu ÚM ’83. Lngir
myndlistarmenn ’83 sem verður
opnuð 5. febrúar.
„Dómnefndin er nú að velja úr
þessum verkum þar eð við getum
með engu móti sýnt þetta allt. Ætli
það endi ekki með því að sýnd verði
verk 50-60 listainanna", sagði Þóra
Kristjánsdóttir listráðunautur
Kjarvalsstaða við Helgarpóstinn.
Sýningin UM ’83 ætti því að sýna
nokkuð góða mynd af því sem
myndlistarfólk undir þrítugu er að
fást við, og búast má við því að
þarna skjóti upp kollinum fólk sem
nú er algjörlega óþekkt í myndlist-
arheiminum.
„Margt af þessu fólki þekkjum
við úr Myndlistaskólanum hér, en
þarna er líka fólk sem hefur numið
og starfað erlendis, þannig að bú-
ast má við ýmsu nýju", segir Þóra
Kristjánsdóttir.
Á sýningunni verða verk unnin
með ýmsum aðíerðum. olíumál-
verk, grafík teikningar, skúlptúr og
það sem kalla mætti hreina nýlist.
Allt húsið verður notað undir sýn-
inguna, og verk verða hugsanlega
sett upp utanhúss, en einn þátttak-
endanna hefur lagt fram hugmynd
um ísskúlptúra.
Undir lok sýningarinnar mun
dómnefnd væntanlega tilnefna
einn þátttakendanna til verðlauna,
en í því skyni hefur verið lagður til
hliðar 30 þúsund króna ferðastyrk-
ur. Auk þess taka Kjarvalsstaðir
upp á nýjung á þessari sýningu að
greiða myndlistarfólkinu dagleigu
fyrir verk þeirra þann tíma sem
sýningin stendur yfir. Það fyrir-
komulag er einmitt eitt af barátt-
umálum Félags íslenskra myndlist-
armanna og er þess skemmst að
minnast, að á síðastliðnu ári hunds-
uðu myndlistarmenn sýningu á
teikningum, sem Kjarvalsstaðir
boðuðu til, vegna þess að ráða-
menn hússins vildu ekki fallast á að
greiða myndlistarmönnum dag-
gjöld fyrir verk þeirra. Ákvörðun
Kjarvalsstaða um að greiða dag-
gjöld að þessu sinni er til komin
vegna ítrekaðra óska fulltrúa FÍM í
stjórn hússins. Taxti dagleigugjald-
anna hefur hins vegar ekki verið
ákveðinn ennþá.
Komdu ef þú þqrir
Bíóhöllin: Sá sigrar sem þorir
(Who Dares Wins). Ensk. Árgcrð
1982. Handrit Reginald Rose eftir
sögu George Markstein „The
Tiptoe Boys“. Leikstjóri Ian
Sharp. Framleiðandi Euan
Lloyd. Aðalleikarar Judy Davis
og Lewis Collins.
skæruliðar innrás í íranska sendi-
ráðið í London. Tóku gísla og
hótuðu að drepa. Skyndilega
kom á vettvang sérþjálfuð sveit
manna sem þreif sendiráðið úr
höndum skæruliðanna eins og að
drekka vatn með nefinu. Við
horfðum á þetta í fréttum sjón-
Maður furðar sig stundum á
því h vað sumir eru fljótir að eygja
gróða í atburðum líðandi stund-
ar. Þetta er önnur myndin sem ég
man eftir í svipinn sem byggist á
leifturárás, sem raunverulega átti
sér stað. Hin var árásin á Ent-
’Ebbe flugvöllinn.
Fyrir ekki löngu síðan gerðu
varpsins og stóðum á öndinni yfir
því, að það sem við áður höfðum
lesið um í bókum á borð við Bond
var heilagur sannleikur.
En þetta efni var ekki nóg í
heila kvikmynd. Því var tekin
saga eftir George Markstein sem
fjallaði um svipað
efni og henni ^7/