Vísir - 19.04.1915, Blaðsíða 3

V 1 S 1 R
PHP JDxefúúl S&^vfos súvotx $vmv V9Ö. H^®
Skófatnaður. Allar skófainaðarblrgðir rrsfrsar verða nú seldar til mánaðamóta með verksmiðjuverði. Hvergi jafn ódýrt! Notið tækifærið! Sturla Jönsson. A Laugaveg 24: MORGUNKJÓLAR, BARNAKJÓLAR, BLÚSSUR, KJÓLPILS. ALLS KONAR FATNAÐUR og ÁLNAVARA. Hvergi betri né ódýrari en á Laugaveff 24 - Þrátt fyrir verðhækkun á efni, selur EYV. ÁRNASON lang ódýrastar, vandaðastar og fegurstar L í k k i s t u r Lítið á birgðir mínar og sjáið mismuninn áður en þér fest kaup annarsstaðar. Sfmi 44.
Alklæði og dömuklæði mesta, besta og ódýrasta úrvai í bænutvt
Einn háseta vantar á e.s. ,Heredia‘ sem iiggur hér á höfninni, 'JRenti sttúl sér tajartausl: ttt súipsljóvanj. LJ CJ
LMistur <* LMlœii langmestar byrgðir, alt vönduð vinna. Skólavörðustíg 22. — Sími 497. fVIatthías Matihíasson.
er viðurkent að vera það besta; fæsi aðeins hjá
Kartöflur besíar og ódýrastar i Kaupangi. Pokinn 50 kgr. á kr. 6,75.
Karlmannsfatnaður,-
úxvai. *y,oevav jajtvmvlúii afeiáúux. ■ • •. 1 Sturla Jónsson. Jófli frá YaOnesi.
Hf. .Nýja Iðunn’ kaupir uí 1 og alls konar tuskur fyrir hæsta verð.
Auglýsið í Vísi.

Mylludraugurinn.
eftir
Thomas Krag.
(Lausleg þýðing.)
Frh. ,
Síðann var grafið undir reyk-
liáfnum — og sjá, þar fanst beina-
grind af manni, og enginn var sá,
er efaði að þar væru jarðneskar
leyfar Lemmedeu’s kaupahéðins loks
komnar í. ljösmál.
Mettu Indíána var leitað, því hún
skyldi líka leidd sem vitni. En það
var svo skrítið, að hún fanst hvergi
og sást aldrei síðan. Áður var það
engin nýlunda, að sjá henni bregða
fyrir, keugboginni og afskræmislegri,
en nú var hún með öllu horfin.
Sá oröasveimur kom jafnvel upp,
að sennilegast væri hún ein þeirra
vera, er hefðust við á jörðinni, sem
milliliður milli lifenda og dauðra,
og sem sumir nefna varúlfa,
aðrir h e 1 k o n u r. Hlutverk þeirra
sé, að flytja orðsendingar og önn-
Ur skilaboð frá framliðnum til þeirra,
Jvá ÖÍ$e*8vxvw\
sem lifa, og svo einnig frá lifend-
um til dauðra.
Nú hafði hún rækt það starfið,
og var máske á leið til ókunnra
landa.
%
Flatneskjan lá dökk og dimm.
Jafnvel myllan var horfin, rífin að
grunni, sem ósamboðin nýjum, hag-
sýnum tíma, aðeins sögnin um
• mylludrauginn sveif dökkvængjuð
fram og aftur á þessum stöðvum.
E N DI R.
Stiatta^úmssow.
Skrykkjótt gifting.
*(Ensk saga.)
I ____
í hvert skifti, sem eg les um
giftingar, sem fram hafa farið með
alveg sérstökum hætti, í ljónabúr-
um, Joftskipum, eða á öðrum slík-
um undra stöðum, dettur mér í
hug Glady Trevellyan. Hún gekk
þó ekki í hið heilaga hjónaband í
Ijónabúri o. s. frv., en gifting henn-
ar gerðist með mjög einkennileg-
um hætti.
Svo var ástatt, að Glady hafði
orðið ástfangin upp fyrfr augu og
eyru í Lawrence Smiti . Maður þarf
að vera mjög ástfangin, eða viti
sínu fjær — og það er einmitt ást-
fangið fólk — til þess að vilja kjósa
sér að skífta á Trevellyan-nafninu
og fá fyrir það Smiths-nafnið. Mikil
ósköp! Lawrence var ungurágætis-
maður, hann málaði inndælar lands-
lagsmyndir, sem hann fékk mikið
lof fyrir, og þó ótrúlegt njegi virð-
ast, gat hann líka *selt myndir sínar
við góðu verði — en samt sem

áður —I Þegar stúlka, eins og
Glady, getur stært sig af því, að
eiga ætt sína að rekja til einnar af
elstu og bestu ættunum í Wales,
þá þarf ekki smálilla ást, til þess,
að geta fengið af sér að fela ætt-
göfgi sína undir Smiths-nafninu.
Það fanst honum líka, honum Sir
David gamla Trevellyan. Hann sór
sig og sárt við lagði, að Glady
skyldi aldrei fá hans samþykki til
að giftast þeim »veggjaklístrara«,
»litunarpotti* o. s. frv., eins og
hann nefndi Smith. Qg þar sem
nú hreinn, gamall Walesungur, eins
og Sir David var, er einn af mestu
þverhausulfe heimsins, vuru öll lík-
indi til, að hann myndi standa við
orð sín; Glady, sem þekti föður
sinn manna best, sagði líka, að
hún vildi ekki bíða samþykkis hans,
þangað til hún væri orðin gömul
og gráhærð, og þau Lawrence komu
sér því saman um, að þau skyldu
Iáta gefa sig saman í kyrþey og
meö leynd. —
Frh.