Morgunblaðið - 26.11.1914, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Leikfélag Reykjavíknr
Drengurinn minn
sunnudaginn 29. nóv. kl. 8 síðd.
í gíðasta sinn!
Aðgöngumiða má panta®í Bók-
verzlun Isafoldar i dag.
Erl. simfregnir.
Frá fréttaritara ísaf. og Morgunbl.).
Khöfn, 25. nóv. kl. 8,20 árd.
Anglo Dane, skip sameinaða fé-
lagsins, rakst á þýzkan tundurbát í
nánd við Dragör aðfaranótt mánu-
dags. Tundurbáturinn sökk. Tveir
menn fórust.
Anglo Dane kom hingað i auka-
ferð fyrir nokkru siðan.
Serbar og Tyrkir.
Tyrkir og Serbar hafa slitið við-
skiftasambandi sín á milli og kvatt
sendiherra sina 'neim. Ekki mun þó
koma til vopnaviðskifta miili þeirra,.
með þvi að Búlgaría á land þar á
milli.
Fallegra mælt.
Það var einu sinni maður sem lót
fánamáliS mikiS til sín taka, einkum
þegar um þaS var rætt, að gerð fán-
ans yrði breytt. Og hann barðist með
hnúum og hnefum gegn breytingunni
— óð berserksgang út í opinn — blá-
inn. En er tillögur nefndarinnar komu
um þrílita fánann, vóg hann tveim
höndum að þeirri fánagerð. Reist hann
þeim fána níð og valdi mörg hæðileg
orð. Meðal annars nefndi hann nýja
fánann »Blesa<( og vildi láta það nafn
við hann festast.
En skjóthverft er veðrum, og hafði
naumast liðið missirið er hann snaraS-
ist fram á vígvöllinn í annað skifti og
kallaði það þá landráð að láta sór ekki
á sama standa hvernig gerð fánans
væri. Fór hann um það mörgum fögr-
um orðum og lét þau á »þrykk út
ganga«.
En sjá — í annað skifti snerist vind-
urinn og þá segir hann um þessa rit-
smíð sina að hún só »óhugsaö frum-
hlaup og vindhögg út í bláinn«.
Þetta er svo fallega mælt, að það má
aldrei fyrnast. Hefðu allir svarið fyrlr
það að maðurinn mundi s v o n a hrein-
skilinn.
Elendínus.
------ DAGBÓFJIN. C=J
Afmæli í dag:
Helga M. Einarsdóttir, jungfrú.
Sigríður Þórðardóttir, húsfrú.
Valgerður Þórðardótir, jungfrú.
Þórunn Pálsdóttir, húsfrú.
Hannes Hannesson, póstur.
Jónas Jónason, lögregluþjónn.
Afmæliskort fást hjá Helga
Árnasyni í Safnahúsinu.
Sólarupprás kl. 9.32 f. h.
S ó 1 a r 1 a g — 2.57 síðd.
V e ð r i ð í gær:
Ym. s.v. andvari, hiti 1.8.
Rv. a. kaldi, frost 2.5.
íf. logn, frost 5.1.
Ak. s.a.a. andvari, frost 8.0.
Gr. s.s.v. andvari, frost 9.5.
Þh., F. v.n.v. gola, hiti 2.3.
Þjóðmenjasafnið opið 12—2
P ó s t a r í dag:
Ingólfur frá Borgarnesi.
Kaupmaður nokkur hór í bæn-
um fekk símskeyti frá Kaupmanna-
höfn þess efnis, að bannaður væri út-
flutningur á íslenzkum hestum frá
Danmörku.
A 11 a 1 a ð hefir verir hór í bænum
að Skálholt væri ekki komið fram til
Leith. Chr. Zimsen konsúll tjáði oss í
gær, að Skálholt hefði farið frá Þórs-
höfn þann 13. og frá Leith þann 17.
þ. m. Zimsen hafði símað til útlanda
til þess að fá nákvæmar fregnir.
T e 1 p a, dóttir Sigurðar Briem póst-
meistara datt í fyrradag, er hún var
á leiö í barnaskólann og fekk heila-
hristing. Hún er nú á batavegi.
Eftirtekt mikla vakti það í
fyrradag, er hálka var töluverð á göt-
unum, að sandur var víðast hvar bor-
inn á gangstóttirnar, Munu margir
hafa þakkað borgarstjóranum í huga
sínum. Sýnir það ljóst að borgarstjór-
inn ætlar ekki að láta marga menn
fót- eða bein-brotna vegna hálku í
vetur; því þetta var fyrsti hálkudag-
ur á vetrinum, en sandur þegar bor-
inn á strætin.
M e n n bíða með töluveröri óþreyju
fregna frá ráðherranum. Hvar sem
tveir eða fleiri menn hittust i gær,
var mest talað um stjórnarskrána og
fánann. Vonandi verður ekki langt að
bíða þangað til vissa er fengin fyrir
því, hvernig málunum hefir reitt af,
því ríkisráðsfundur kvað hafa verið í
gær. Ráðherra sjálfur er væntanlegur
hingað með Botníu, sem fer frá Kaup-
mannahöfn á morgun.
Þeir bræður Haraldur og Jón
frá Kallaðarnesi hóldu heimleiðis i gær
eftir nokkra daga dvöl hór í bænum.
S k ý r s 1 a frá þeim Ólafi Johnson
og Sveini Björnssyni um Amerijsuför
þeirra, er um þessar mundir að koma
út f íslafold. — Meinleg misprentun
hefir þar læðstinn í skýrsluhlutanum,
sem birtist í blaðinu í gær. S t e r -
lingspund í stað d o 1 1 a r a á all-
mörgum stöðum.
Dr. Hellrung, frændi Ludv.,
Kaabers ræðismanns dvaldi hór í bæn-
um um hríð í sumar. Hann er læknir
í New-York og er nú þangað kominn
úr ferðalaginu um Norðurlönd. Danska
blaðið »Nordlyset«, sem gefið er út í
New-York, hefir átt viötal læknirinn
og beðið hann segja frá förinni hing-
að. Ritar Dr. Hellrung allítarlega
grein f blaðið og lofar mjög bæði
náttúrufegurðina og gestrisni lands-
manna. Segist hann muni koma hingað
að sumri — og miklu oftar — á hverju
sumri, ef hann geti því við komið.
Stjórnarráðið hefir úrskurðað
að í bæjarstjórn skuli sitja 15 full-
trúar a u k borgarstjóra —- eins og
lögin mæla fyrir. Verða því þrír nýir
fulltrúar kosnir í bæjarstjórnina þ. 5. des.
í stað þeirra P. G. Guðmundssonar,
Jóh. Jóhannessonar og Kn. Zimsens.
í s 1. g 1 í m a n :
Er okkar íþrótt.
Læriö að glíma.
Gangið í Ármann.
Verzlun Danmerkur.
Eins og kunnugt er hefir Danfflörk
þótt flytja meira inn af matvöru, eo
góðu hófi gegndi, og hafa EnglenÁ
ingar grun um að Þjóðverjar
matvælabirgðir um Danmörku. Full'
trúi dönsku stjórnarinnar í Londoo,
herra Haraldnr Faber, hefir ritað
grein í Lundúnablaðið Times i°’
nóvember og sýnir þar með rökutn
að engin ástæða sé til að ætla það,
að Þjóðverjar fái vörur um Danmörku,
þó að þangað sé flutt meira af koru-
vöru frá Ameríku, en áður hefir tíð-
kast. Grein hans er á þessa leið:
Smáríkin eiga ílt aðstöðu á þessuffl
ófriðartímum, og ekki batnar um fyrif
þeim þegar stöðugt er verið að kasta
á þau grun í blöðunum. Eg er
sannfærður um að þessi grunur, eí
eingöngu bygður á þvi að menu
þekkja ekki til, hvernig á stendur i
þessum litlu löndum.
Danmörk kaupir nú mikið af korU'
vöru og gripafóðri og vill selja syk'
ur. Af þvi halda menn að um DaU'
mörku fái Þjóðverjar korn til sio,,
en komi sykri sínu þar út. Þess-
ir menn segja að Danmcrk flytji
mikið út af jarðyrkjuafurðum og því
eigi hún eigi að þurfa að flytja mik'
ið inn af þeirri vöru. Danmörk
Rithönd Maeterlincks.
Fáir frægir rithöfundar skrifa jafn
ljóta og ólæsilega rithönd og Maurice
Maeterlinck. Það eykur heldur ekki
á fegurðina, að honum sjálfum þykir
reglulega gaman að hafa hana sem
ljótasta og ólæsilegasta, til þess að
koma mönnum i sem mest vand-
ræði.
Einu sinni var hann beðinn aé
halda ræðu við afmælissamkomu fé-
lags nokkurs. Skemtiskráin var ó-
venjulega löng og leiðinleg. Maeter-
linck gat ekki fengið sig til að segja
þvert nei, heldur skrifaði bréf með
bleki og penna, sem ekki var styttra
en fjórar blaðsíður þétt skrifaðar.
Skrifari félagsirís gat ekki með sín-
um bezta vilja komist fiam ur bréf-
inu og út úr vandræðum afhenti
hann það stjórn félagsins. Enginn
þeirra gat heldur ráðið fram úr því.
En^ vest af öllu þótti þeim það, að
þeir gátu ekki með nokkuru móti
vitað hvort hann mundi koma eða
ekki.
Skrifari félagsins afréð því að lok-
um að senda skáldinu línur þær, sem
hér fara á eftir:
»Því miður get eg ekki með
nokkru móti ráðið af hinu kærkomna
bréfi yðar, hvort þér ætiið að flytja
ræðu á afmælissamkomu vo’rri eða
ekki. Ef þér viljið sýna oss þá vel-
vild að gera það, vilduð þér gera
svo vel að setja kross undir svar
yðar, en ef ástæður yðar leyfa yður
ekki að verða við bón vorri, þá að
setja núll?€
Með næsta pósti kom bréf frá
Maeterlinck, en skrifarinn varð grá-
hærður við að finna út hvort merk-
ið var kross eða núll.
(Lögberg).
hafi heldur eigi verið álitin sykurút-
flutningsland. En þessu er ekki sso
farið og vonast eg til, að mér getí
tekist að eyða þessum grun, setn
annars gæti orðið til þess að spill^
vinfengi Breta og Dana.
Matvæli og fóður.
Árið 1913 flutti Danmörk út 200'
750 smálestir af kéti, 91000 smá'
lestir af sméri og 56800 smálestir af
rjóma og eggjum. Uppskeran hjí
okkur er langt frá því nægileg til
þess að framleiða öll þessi ósköp-
Árið 1915 var uppskeran, heyfengut
og annað 5690000 smálestir, metið
til kornverðs. Það ár voru fluttaí
inn 1600000 smálestir meira, en út
var flutt. Sést. á þessum tölum að
bæta hefir orðið við uppskeruna, hét
um bil t/4, til þess að fæða fólki^
og framleiða vörur til útflutningsi
sem að ofan er getið. Þvi er svo
farið um griparækt í Danmörku $
hún er lík mörgum enskum iðna^'
argreinum að því leyti til, að mikið
af óunnum efnum er flutt inn, setf1
síðan er flutt út, sem unnin vara-
Af korni því, sem flutt var $
Danmerkur, kom hér um bil helo1'
ingurinn frá Þýzkalandi, þar á meðai
allur rúgurinn, og auk þess kemft
hér um bil helmingurinn af hveitif13
og t/é—Vb af maisnum frá Bremef
og Hamburg, en þangað er það flutt
frá Bandaríkjunum. En þessi Bo&’
ingur teptist þegar ófriðurinn hófst'
Hér um bil l/K af olíukökul1’
kemur frá Rússlandi. Þær hættu a
flytjast þegar ófriðurinn hófst
minka varð tilbúning á fóðnrköku1^
i Danmörku vegna þess að heftllJi\
kom á innflutning efna, sem i P
eru notuð.
Afleiðingin af þessu varð
fóðurefni varð mjög dýrt
um það og menn halda að
sú
oí “f
mat^1