Þór - 06.08.1924, Blaðsíða 1

I. árg.

I.ANQS6ÓKA3AI-N
,M 12S095
Þór
Með þessu blaði hefur þór
göngu sína. það er þriðja til-
raunin með blað í Vestmanna-
eyjum, hinar tvær hafa mis-
hepnast. þór mun að mestu
leyti feta í fótspor fyrirrennara
sinna, Skeggja og Skjaldar í öll-
um opinberum máium og munu
menn fá að kynnast afstöðu
hans til lands- og bæjarmála í
svo góðu ljósi að enginn þurfi
tun að villast, enda vonar hami
að fá að kíkja inn á hvert heim-
ili og mun hvarvetna gera sig
hðimakominn.
það er öllum Ijóst að í jafn
stórum bæ og Vestmannaeyjar
eru, er nauðsynlegt að hafa að
minsta kosti eitt blað, en þaó er
ckki öllum jafn ljóst hvers vegna
blað getur ekki borið sig hjer.
Einn maður gaf mjer þá lausn
á málinu að þegar blað vanti, þá
vilji allir hafa blað, en þegar
blaðið kemur, vill helst enginn
hafa það.
En svo má brýna deigt járn
að bíti. — Vestmannaeyjingar
skulu hafa blað.
Ritstj.
Líftryggingar.
það þykir mikils vert að tryggja
hús sín og báta, kistur og kom-
móður og aðra lausa muni, og
menn þekkja mörg dæmi þess
að það hefir komið að góðu
gagni, eins og það hefir líka oft
komið sjer illa að vanrækja vá-
tryggingarnar. En ef Iryggingar
á lausum fjármunum eru svo
nauðsynlegar, hvað þá um dýr-
mætustu eignirnar, lifið og starfs-
kraftana? Tryggingar hafa að
vfsu farið mikið í vöxt á síðustu
árum, og oft k unið að góðu liði
eins og flestum er kunnugt, meira
að segja talað um að lögbjóða
þær fyrir alla. því furðulegra er
það að enn skuli vera fjöldi
VeslniannaeyjiHH, miðvikudaginn 6. ágúsí Í924.
í. tbl.
Þj óðhatíðarllæðnaður,
Fyrir konur:
Peysufataklæði
SiJkisvnntuefni
Casemere sjöl
Regnkápur
Nærfatnaður alsk.
Handskar
Pifur
Vasaklútar
Lífstykjd
Ilmvötn
Fyrir karia:
Fatnaðir
Hattar
Húfur
Manehettskyrtur
Bindi, svört fl. teg.
Hnútar
Sokkar
Axlabönd
, Sportsokkar
Sportbelti
>8arnafatnaðir:
Drengjaföi
J
með tækifærisverði ?
i
Sápuúrval
Prjónaíöt á telpur — Sokkar margar stærðir
Matrosahúfur — Vasaklútar — Silkibönd —
Matrosakragar.
5&U
ungra manna, sem er ótrygðvr,
t. d. munu vera tii heilar sveitír
þar sem enginn maður eða ör-
fáir (1—2) eru líftrygðir, og við
sjóinn eru mjög margir ótrygðir
nema þann tíma, sem sjómanna-
tryggingin gildir, en hún er, sem
kunnugt er, ekki há. Menn við
sjávarsíðuna eiga auöveldara að-
stöðu með tryggingar, þar næs't
frekar tíl umboðsmanna fjelag-
anna og þekking á þessu máli er
útbreiddari. En þetta nægir ekki
menn vanrækja oft og tíðum
tryggingarnar fram eftir öUu,
þangað til gjöldin eru orðin há
og erfið, eða kjósa það að deyja
ótrygðir frá skuldum og stórrl
fjölskyldu, sem oft kemur fyrirf.
það er því ekki um skör fram
að minst er á þetta mikHvæga
atriði og þyrfti að gera það miklu
rækilegar en hjer er rúm fyrir.
Höfuðorsökiua til þess að svo
margir eru óvátrygðir tel jeg van-
þekkingu á tilhögun líftrýgginga
°g ^ygg* það á þeim mörgu og
margvíslegu fyrirspurnum sem
jeg hef oft fengið um þetta. Fyrir-
komulag og útreikningar líftrygg-
ingarfjelaga er torskilið fyrir þá,
setn ekkí hafa kynst því nema af
latsslegri afspurn og stundum
bregður fyrir dálitilli tortrygni í
garð fjelaganna. þesa munu vera
fá dæmi að menn hafi tapað
gjöldum við fjelögin hjer á landi
og á síðustu árum mun það ekki
hafa komið fyrir, því að öll þau
fjelög er starfa hjer á landi munu
vera vel trygð og undir ströngu
eftirliti.
Menn bera slundum saman,
hvort betra sje fyrir ungling, að
„tryggja sig“, eða leggja árlega á
vöxtu það sem iðgjöldunum nem-
ur. Sá samanburður á ekki við
því að fjársöfnun og liftrygging
er sitthvað. Og þó menn vilji
reyna þann samanburð í verkinu,
þá mun flestum reynast það svo
að þeir greiða frekar iðgjaldið í
gjalddaga en að þeir fari með á-
líka upphæð árlega í einhvern
sjóðinn. Að þvi þarf ekki orð-
um að eyða.
það getur verið vafamál hve
snemma er hæfilegt að tryggja
ungling. Venjulega mun vera
skynsamlegast á þessari heilsu-
leysisöld að tryggja börniu sem
yngst, fyrir þá sem hafa efci á
því; þeim verður það ódýrast í
framtiðinni, og enginn veit hve
lengi þau reynast tæk til trygg-
ingar. Fram yfir fermingu ætti
trygging ekki að dragast. það er
holt fyrir unglinga, að fá vit-
neskju um skyldugjöld jafnskjótt
og þeir fara að vinna fyrir kaupi.
það er ekki hollara að sólunda
öllu jafnóðum fyrir tóbak og ann-
an verri. óþacfa.
Barnatryggingar fara mifcið í
vöxt hjá efnuðu fólki, og er fag-
ur siður. Eins er það forið að
tíðkast að konur, (helst uagar
stúlkur) „tcyggi sig“. það fylQir
með auknu sjálfstæði konunnar
að vilja tryggja sjer drjúga fjárhæð
á efri árum eða ecfingjuaum arf.
Stúlkum er greiðari gatan til þeirra
hluta síðan þeim opnuðust fleiri
atvinnuvegir. Nokkrar stúlkur
hjer í Vestmannaeyjum eru trygð-
ar.
Sameiginlegar hjónatryggingar,
þar sem hvort hjónanna sem eftk
tífir, fær k^gingarupphæðina
þegar hitt deyr, tíðkast hjer ekki
ennþá. það er talsvert algengur
mlsskilningur að sá trygði fáí
aldrei neitt sjálfur í aðca höfld.
Venjulega fá menn ágóðahlut
(Bonus) öðru hvoru, og svo
geta menn kosið sjer að fá alfa
upphæðina greidda í lifanda lífi,
jafnvel eftir fá ár. það væri góð-
ur styrkur fyrir pilt eða stúlku,
að fá greidda sjer háa upphæð um
tvítugt og verja því siðan til náms
eða leggja í fyrirtæki. það má
verða með þvi að ttyggja nógu
snemma.
En það er líka annað atriði
þessu viðvikjandi, sem menn
gleyma oft, og það er ef menn
þurfa að taka lán. það er sitt-
hvað að ganga í ábyrgð fyrir
mann, sem á háa líftryggingu eða
annan, sem enga tryggingu á.
Ltka má koma tryggingum svo
fyrir að þær má nota sem full-
gilt veð. það er mikill kostur
fyrlr mann, sem deyr frá mikl-
um skuldum (eða öilu heldur
ekkjuna) að eiga þúsundir krórta
til að spila úr, móti þvi að búið
sje t«kið og tætt í allar áttir í
skuldirnar. Venjulega eru þær
þúsundir fengnar með hægara