Jólatíðindi - 01.12.1939, Blaðsíða 1

Útgeíandi: Hjálpiæðisherinn
á Akureyri
Akureyri í desember 1939.
Upplag 1100
(r'-

ur er í dag (Fre(sari fœddur.

Sé nokkur fagnaðarboðskapur til,
þá ætti hann að láta til sín heyra
á öðrum eins neyðaitímum og
þeim, sem nú standa yfir. Sé
nokkur mannkynsfrelsari til, þá
hlýtur hann að láta þau ósköp,
sem nú eru að gerast í heiminum,
til sín taka. Og þá hljóta líka all
ir, alvarlega hugsandi menn, að
beina sjónum sínum til hans-
Atburðir sfðustu mánuða hafa
komið flestum á óvart. — flestum
öðrum en þeim, sem hafa virt orð
Jesú Krists þess, að veita þeim at
hygli. Og ttúað hans orðum frem
ur en öllu öðru, sem sagt hefir
vetið og skrifað,
Pví hann hefir sagt það fyrir,
sem nú er að ske, — ekki til að
hræða okkur, heldur tii þess að
við skyldum ve'a við því búm
Sbr, Matt. 24.
En það er tvennt; 1. Veraldar-
ríkin munu líða undtr lok. Pau
munu hrynja í rústir eins og spila-
borgi', hvert á fætur öðru, og
hverfa. 2. En ríki Jesú Krists út-
breiðast til ystu endimarka jarðar-
innar. Og »rfki hans er eilíft ríki
og máttarveldi hans vatir frá kyni
til kyns«.
Þetía segja spádómarnir, en ein-
mitt þess vegna var þeim ekki trú
að. Af því þessu vildu menn ekki
trúa. Pess vegna kemur þeim það
á óvart, þegar spádómarnir taka
að rætast, Lífið sjálft talar sínu
máli í miskunnarlausri alvöru. Og
sjá, spádómarnir eru eins sannir
og veruleikinn og eins áreiðanlegir
og Drottinn sjáifur.
Við skulum nú a»huga hvað í
raun og veru er að gerasf.
Allir um allan heim hugsa og
tala um eitt og hið sama: stríðið
Pegar það skali á, þá gætti áhrifa
þess samstundis uin víða veiöld.
Og þau áhrif hafa síðan orðið
steikari og ægilegri með degi hverj-
67)
unum fles*öllum verði nú stefnt til
Harmagedón gegn sínum eigin
vilja. —
í byrjun heimssfyrjaldarinnar síð-
ustu, gerðu menn sér vonir um að
jafn ógurleg stríð gætu ekki staðið
nema í hæsta lagi nokkra mánuði.
Slíkum tálvonum þorir nú enginn
að treysta.
Og jafnframt eru alvarlega hugs-
andi menn, vondaufir um að stjórn-
endur þjóðanna læri nú eitthvað
af öllu þessu, og að takast megi
J
Já, því nú bendir einmitt allt ti!
þess, að mönnunum sé í raun og
veru jafn mikil nauðsyn á þeirri
frelsun Quðs þeim til handa í
Jesú Kristi, og kristindómurinn
hefir alltaf haldið fram að þeim
væri. »Og ekki er hjálpræðið í
neinum öðrum, því að eigi er held
ur annað nafn undir himm'num, er
menn kunna að nefna, er oss sé
ætlað fyrir hólpnum að verða«.
Nú hefir mörgum orðið hált á
því að treysta Stalin og Hitler og
„í þeirri byggð voru fjárhirðar úti i haga
og gættu um nóttina hjarðar sinnar. Og
engill Drottins stóð hjá þeim og dýrð Drott-
ins Ijómaði í kringum þá, og urðu þeir mjög
hræddir. Og engillinn sagöi við þá: Verið
óhræddir, því sjá, ég boða yður mikinn fögn-
uð, sem veitast mun ölium lýðnum; því yður
er í dag Frelsari fæddur, sem er Kristur
Drottinn t borg Davíðs“. — Les: Ltik. 2,1—20.
að þessu stríði loknu, að stofna
friðartíki á jörðu.
Því nú er ekki til það stjórnar-
skipulag, sem ekki hefir verið próf-
að frá einvaldri konungsstjðm til
lýðræðis okkar tíma. Sem stendur
virðist ekki vera nema um tvennt
að tæða, einræði eða algjört stjórn-
leysi. —
Hefir svo kristindómurinn nokk-
urn boðskap til mannanna, mitt í
úrraeðaleysi þeirra og örvænting?
öðrum nöfnom, en gieyma honum
Hvers nafn þýöir frelsari.
Eigi mannkynið nokkura framtíð,
þá er hún við nafn Jesú Krists
bundinn. Pað, sem menn byggja
í eigin krafti, hlýtur að hrynja.
>Ef drottinn byggir ekki húsið,
erfiða smiðirnir til ónýtis«.
En í Jesú Kristi er mönnunum
það takmark sett, að vilji Ouðs
verði hér á jörðu sem á himni.
Og hærra takmark geta þeir ekki
sett sér sjílfir.
Par sem Guðs vilji verður eða
ræður, þar er Ouðs ríki, — það
tíki, sem er ekki af þessum heimi,
en stendur óbifanlegt, er öll ríki
veraldarinnar farast, af þvf að í
þeim réði vilji mannanna meiru en
vilji Guðs.
Og þeíta ríki er þegar komið á
meðal allra þjóða, þar sem volt
arnir um hjálpræðið fyrir trúna á
Jesús Krist, eru að verki.
Og þeir snúa sér til einstaklings-
ins og segja:
'Gjörið iðrun, því að Ouðs ríki
er nálægt!
Hvers vegna iðrun?
Tíl þess að þú fáir hlutdeild í
hjálpræðinu. Qerið upp við Ouð,
sem í Kristi býður þér sátt og upp-
gjöf allra saka. Svo þú beygir þig
undit hans viija, eins og þú beygir
þig undir lög þess lands, sem þú
ert borgari í.
Svo þú takir við honum, sem
fæddist á jólunum, sem persónu-
legum frelsara þínum.
Guð gefi þér, sem þetta lest,
náð til þess! Og með það í huga
óska ég þér
(ffíeoiíegra jó(a I
Ólafur Ólafsson
kristniboði.
»Allt, sem ég geri, er andlegt, ef
ég sjálfur er andlegur*.
Laurentsíus.
»Ef vér gerum það sem við get-
um, þá gerir Guð fyrir oss það, sem
við ekki getum.
Jfilin nálgast ððfluga.
Heilabrotin um það hvar fólagjötina
sé að finna eru nú óþörf. Rvels-
verzlun heíur fengið hið feg-
ursia og ákjósanlegasta satn af
jólavarningi til gjafa, sem tekur
af allan vafa um það hvar jóla-
gjötina beri að kaupa. —
Cleðjlð vlni og konningja með fallegnm gjðf-
nm, kaupið kana [tar sem órvalið er mest.
BALDVIN RYEL.
■ (llllillll>ll!lllllllllllilllllllillllllllllllllllllllUlilllUlllll[U!ll!li:illllllll!lUilIllllllllllllllHIIIIII!IIIIIIUI!lillllllllllllllllllll!lllllllll!l[llllll!!!llllllllllll>|||||||||llil!!ll|||!ll|||||llllll!ll!l)|||!llllil!lllllllll|||!Illl!|lll!!llllllllllllllllllllllll!!>ll!lll!lllllll!lllll>llll!l
=
Heimilislaus konunöur.
Eftir Kommandör J. A. H. POVLSEN.
hann sagði við hinn iðrandi ræningja
á krossinum: »í dug skaltu vera
með mér í Paradís*.
Allstaðar þar, sem heimili og
hjörtu voru opnnð fyrir honum, þar
lýsti hann blessun og friði yfir fólki.
Og eins og Jóhannes postuli kemst
að orði: »Öllum sem á hann trúðu
um, —
Fyir á tímum voru stríð háð af
föstum herum og á ákveðnum
stöðum innan vissra takmarka.
Er. nú er svo komið að heilar
þjóðir hervæðast, og allí er tekið f
þjónustu Mars, — stríðsguðsins.
Vígvellirnir eru ekki framar tak-
mörkuð svæði, heidur er heilum
löndum breytt á svipsiundu í bióð-
uga vígvelli, Og hörmungum sn'ðs-
ins er sfeypt yfir þjóðirnar í heild
sinni, ellihrumt fóik, konur og
börn jafnt og þá, sem herskylda
nær yfir.
Og þjóð kallar á þjóð sér til að-
stoðar. Allt er gert til þess að
engin þjóð geti setið hjá. Hiut
lausar þjóðir verða að koma hver
eflir aðra í þennan djöfladans. Svo
að ekki er ólíklegt að Evrópu-þjóð-
Fyrir nokkrum árum siðan var í
einu Norðurlanda Herópinu mynd,
mjög fögur, eftir eina trægustu lista-
konu Norðurlanda sem nú er á lífi.
Myndin bar þess yfirskrift: Heimilis
laus konungur.
Myndin var af háum. alvarlegum.
og tignarlegum manni; en augnaráð
hans var svo undur sorgbitið. Hunn
var klæddur austurlandabúningi, ber-
fættur og berhöfðaður. enda þótt
jörðin sé snæfiþakin og snjórinn falli
þétt í kringum hann Hann stendur
fyrir utan kofa einn og ber að dyr-
um; ; en árangurslaust : Dyrnar
eru læstar og hann stendur fyrir
utan í myrkrinu, kuldanum og
snjónum
Vér skiljum eflaust að hinn heim-
ilislausi konnngur er Jesú, sem þótt
hann væri í Guðs myud og Guði
líkur, tók á sig þjóns mynd og varð
mönnum líkur og kom hingað til
þess, að leita að hinu týnda og frelsá
það og það er hann, sem guðspjal!
ið segir um, að »hann kom 11 sinna
eigin og þeir tóku ekki við honum,
af því að verk þeirra voru vond*.
Eftirtftktavert er það líka, að
þegar hann kom í heiminn á jóla-
nótt. þá var ekki rúm fyrír hann
: í gestaherberginu, : svo að bann
varð að fæðast í peningshúsi og
vera lagður í jötu, og að Jósef og
María urðu að flýja raeð hann fárra
daga gamlan, um nótt burt úr fæð
ingarborg hans og föðurlandi, til
þess að umflýja moröfýsn Heródes-
ar. Sjálfur vitnar Jesús síðar og
segir: »Refar hafa holur og fuglar
himinsins hafa hreiður, en manrsins
gonur hefir hvergi höföi sínu að
halla.« Heimilislaus konungur. —
Úegar vér vorum börn, þá undruð
umst vér er við lásum um hvernig
farið var með Jesú, þegar hann var
hér á jörð; oss fannst það óskiljan-
legt að hinn blíði kærleiksríki Frels
ari skyldi mæta kulda og fyrirlitn-
ingu hjá svo mörgum, hann sem
kom til þess að blessa og gjöra
gott. Konuna, sem haldin var af illum
anda. læknaði hann, limafallssjúka
manninum gaf hann heilsuna og
sagði við hann: »syndir þínar eru
þér fyrirgefnar«; dóttur Jairusar
vakti hann upp frá dauðum og gaf
hana foreldrum sínum. Við Zakkéus
sagði hann: »í dag hefir hjálpræði
hlotnast húsi þessu.« Hann rak út
ílla anda og lagði sínar blessunar
hendur yfir börnin, hann lægði storm-
inn fyrir hina óttaslegnu lærisveina,
gaf hann rétt til þess að verða
Guðs börn«,
Og þó, eins og múgurinn forðum
hrópaði: » Burt með hann«. Þannig
gera flestir enn; menn búa sýndinni
og heiminum rúm, og loka dyrunum
fyrir honum, þó að hann, þar sem
hann kemur irtn, breytir myrkri í
ljós, stríði í frið, sorg í gleði, hatri
í kærleika. Enn er Jésús heimilislaus
konungur á jörðinni, hans orð gilda
enn í dag;. »f*ér viljið ekki koma til
mfn, svo að þér hafið lífið*.
Vér sjáum það í alheimsstjórnmál-
unum, Jesús fær ekki sæti í ráðhús-
unum meðal stjórnendanna, þess
vegna velta þjóðirnar sér í blóði
sínu, og milljónir af vænstu æsku-
mönnum þjóðanna hafa fallið í val-
inn á vígstöðvunum f Evrópu, á
meðan frjósöm lönd hafa legið ó-
yrkt, fagrar borgið fallið í rústir