Tíminn - 20.06.1942, Page 3

66. blað
TÓirVN. langardaginn 20. Júní 1943
259
A N W A L L
Dánardægnr.
Jósep Jakobsson frá Bálka-
stöðum lézt með sviplegum
hætti. Aðeins fyrir fáum dögum
dvaldi hann hér meðal kunn-
ingja og vina. Nú er hann fall-
inn í hina votu gröf. Hann var
einn bændanna þriggja, er létu
lífið í Miðfirði 15. maí.
Jósep Jakobsson var ættaður
frá Stykkishólmi. Hann dvaldi
framan af þar vestra, flutti síð-
an til Reykjavíkur og stundaði
akstur við Kolaverzlun Guðna
Einarssonar. Hann öðlaðist vin-
sældir í því starfi, varð brátt
góðkunningi á mörgu heimili
hér í bænum. Hann var fljótur
að blanda geði við fólk. Það var
sérkenni í fari hans. Það var
eitthvað við hann, sem vakti
traust. Og mönnum fannst
stundum, er þeir ræddu við
hann í fyrsta sinn, að hann
hefði verið vinur þeirra lengi.
Hann var ákaflega trygglyndur,
er því skipti.
Þó að Jósep ynni félagsskap,
féll honum ekki borgarlífið. Hið
innra þráði hann frið og starf
í friði. Nokkru áður en stríðið
brauzt út, flutti hann héðan og
byrjaði búskap á jörð föður-
bróður síns, Bálkastöðum í Mið-
firði. Hann hafði orð á því oft,
hve vel hann kynni vistinni þar.
Kyrrð var góð, verkefni ærin.
Sjósókn á Húnaflóa átti og við
hina breiðfirzku lund hans.
Síðustu misseri bauðst honum
oft arðbær vinna hér syðra, en
hann sinnti því ekki. Hann hélt
tryggð við útveginn og sveita-
störfin, enda þótt honum byð-
ist gnótt fjár á mölinni. Skoðun
hans á peningum var raunar
sérstæð. Hann mat þá minna en
flestir gera. Önnur verðmæti
voru honum meira virði. Hann
var mjög örlátur maður, veitti
gestum sínum rausnarlega og
hjálpaði þeim, sem hann mátti.
Það var annað aðalsmerki hans.
Hann barst aldrei á, var kröfu-
vægur. Hann gekk æfibraut
sína í friði við náungann, stjak-
aði engum úr vegi, tróð engan
um tær. En hvar sem hann fór
varð hann að liði. Af slíkum
mönnum stendur enginn storm-
ur, og um þá er enginn hávaði.
En þeir eru hinir beztu þegnar.
Jósep var vaskur maður, öt-
ull við vinnu og sagður syndur
vel. Því undruðust menn, að
þessi yrðu örlög hans í vá þeirri,
sem þá félaga henti í Miðfirði.
En þess var getið til, að hann
hefði ofreynt sig við að bjarga
förunautum sínum. Það var líkt
honum.
Þeir, sem þekktu Jósep Jak-
Sérleyfísferðír og
bílaúthlutun
Herra ritstjóri!
Eitt af því, sem stjórn lands-
ins á undanförnum árum lét sig
miklu skipta, var skipulag á
fólks- og vöruflutningum út
um sveitir landsins. Var þetta
mjög aðkallandi fyrir lands-
menn, bæði til sjávar og sveita.
Hefir skipulag þetta verið svo
vinsælt, að varla hefir verið á
það deilt, nema af einstaka
f j áraflamönnum, sem helzt
hafa viljað skipuleggja alla
flutninga með eigin hag fyrir
augum. Mætti ætla, að þeir,
sem fara áfram með völdin í
landinu, létu sig þetta nokkru
skipta og lagfærðu frekar en
að láta reka aftur á bak. Má þó
þegar benda á, að undan muni
slá í þessu efni.
Sá, sem þetta ritai;, var ný-
lega á ferð uppi í Borgarfirði.
Þar hefir Hvítársíða og Þverár-
hlíð haft vörubíl til að annast
afurða- og fólksflutninga til
Borgarness, og svo aftur fólks-
og vöruflutninga bænda til
þessara sveita.
Samkvæmt upplýsingum, sem
gefnar eru um þessa sérleyfis-
leið í leiðabók póst- og síma-
málastjórnarinnar frá síðast-
liðnu ári, stendur, að flutning-
ana annist vörubíll með sætum
fyrir 5 farþega.
Á síðastliðnu vori hætti sá,
sem þessa flutninga hefir ann-
azt, og annar maður tók við
þeim, en sá galli er á, að hann
hefir aðeins venjulega vörubif-
reið, sem tekur 1 farþega í sæti.
Til þess að fullnægja skilyrðum
um sérleyfið mun hann eiga að
hafa sams konar bifreið og um
getur hér að framan, hann mun
líka fyrir nokkru síðan hafa
verið búinn að fá loforð fyrir
nýjum bíl í þessu augnamiði,
úr sendingu, sem nú mun vera
komin til landsins, en heyrzt
hefir, að þegar hann ætlaði
að sækja bílinn, hafi hann
fengið þau' svör, að nú væri
kominn nýr úthlutunarlisti,
enda í millitíðinni komin ný
stjórn, og hann ekki tekinn með
við seinni úthlutunina.
Það mætti taka svo til orða,
að þetta væri hnefahögg í and-
lit fólksins í þessum umræddu
sveitum og þeirra, sem á þessari
leið þurfa að ferðast, því að
oft er kalt og lítið þægilegt
að sitja ofan á mjólkurbrúsum
(Framh. á 4. slöu)
obsson, minnast hans með
söknuði.
Reykjavík í júní 1942.
Magni Guðmundsson.
aðstöðu á Alþingi til að vinna
að hagsmunamálum og löggjöf
beggja þessara atvinnugreina?
Hví að taka réttindin af
annarri þessari atvinnugrein
með því að svipta hana fulltrú-
um á þingi þjóðarinnar og gera
hana áhrifalausa um öll lög-
gjafarmál?
Hvaða réttlæti er þetta?
Því er haldið fram, að höfða-
talan eigi að ráða — og hún ein.
En slíkt er fjarstæða. Landbún-
aður á sama rétt til þess og engu
minni, að eiga málsvara og for-
ustumenn fyrir sínum málefn-
um á Alþingi, eins og atvinnu-
vegir kaupstaðanna. Fari svo, að
ein atvinnugrein sé svipt valdi
til áhrifa og úrslita á málefni
sín, þá er hún fyrr eða síðar
dæmd til dauða.
Sjálfstæðis- og jafnaðarmenn
með styrk kommúnista, eru með
breytingartillögum sínum, á
kjördæmaskipuninni, að ganga
af landbúnaðinum dauðum, fyrr
eða síðar.
Þessir þrír flokkar, sem allt
frá fyrstu tilveru sinni, hafa
borist á banaspjótum og aldrei
átt nægilega sterk orð og ófyr-
irleitni, til að svívirða hver ann-
an og vinna hver öðrum allt
hugsanlegt tjón, með réttu og
röngu, þessir flokkar, geta nú
í fyrsta sinn komið fram eins og
væru þeir ein sál í einum líkama,
til að vinna hermdarverk á allri
þjóðínni.
V.
Nú styttist tíminn til þing-
kosninga og þá er röðin komin
að okkur bændunum. Guði sé
lof að enn höfum við ráðin í
okkar höndum og okkur er öll-
um skylt að vinna að því, að svo
megi verða í framtíð.
Við megum ganga að því vísu,
að andstæðingar okkar reyni að
freista okkar, blekkja okkur á
ýmsan hátt með vinsamlegum
ummælum og ástúðlegu brosi, nú
er í hönd fara kosningar.
Þáð verður allt gert og ekkert
sparað til að villa okkur sýn. En
munum það, gleymum því aldrei,
að það er Framsóknarflokkurinn
einn allra pólitískra flokka, sem
stendur með okkur bændunum í
dreifbýlinu og berst fyrir sjálf-
stæði okkar. Allir aðrir flokkar
eru á móti okkur, eins og sýnt
hefir verið og sannað hér að
framan.
Munum það, bændur, og allir
yngri og eldri kjósendur, sem bú-
ið í sveitunum, að okkur er lifs-
nauðsyn að standa sameinaðir,
án alls tillits til þess, hvaða
flokki við höfum áður fylgt. Nú
eru allar brýr brotnar af hálfu
þeirra íhalds- og jafnaðarmanna
og gengið lengra af þeim í á-
gengni gagnvart sveitunum, en
nokkru sinni fyrr.
Þegar þeir bregðast trúnaði
við okkur, hví skyldum við halda
trúnaði við þá? —
Við kjörborðið í næstu kosn-
ingum, lifum við örlagaríkustu
stund ævi okkar. Þar er teflt
um líf eða dauða sveitanna, um
sjálfstæði þeirra eða áþján og
ófrelsi. Látum það aldrei ásann-
ast, bændur, að við séum svo
metnaðarlausir og ósjálfstæðir
gagnvart okkur og stétt okkar,
að við gerumst okkar eigin böðl-
Kosnlngaplstlar
Vestur við ísafjörð er Kristj-
án Jónsson frá Garðsstöðum í
framboði vegna Framsóknar-
manna. Hann er borinn og
barnfæddur í kjördæminu, og
þar kunnur flestum mönnum og
öllum að góðu. Hann hefir á
fjölmargan hátt verið trúnað-
armaður samsýslunga sinna,
bæði sem erindreki Fiskifélags-
ins og á margan annan hátt.
Enginn efi er á, að ef ekki réði
gamalt flokksfylgi, myndi
Kristján á Garðsstöðum fá yf-
irgnæfandi atkvæðafylgi og
fullkominn kosningasigur.Norð-
ur-ísfirðingar eru í eðli sínu
mest á vegum samvinnu- og
Framsóknarmanna. Þar eru
hvorki auðmenn né öreigar,
heldur fjölmenn stétt sjálf-
stæðra atvinnurekenda, er bæði
stunda land og sjó, og sumir
hvort tveggja. Fyrir slíka menn
er samvinnustefnan híð sanna
bjargræði. Á síðustu árum hafa
Framsóknarmenn borið fyrir
brjósti tvö mestu þjóðmál Djúp-
verja: Reykjanesskólann og
Djúpbátinn. Er það kunnugt,
hve lítinn áhuga leiðtogar
„kratanna" höfðu um þróun
Reykjanesskólans, en að sú
stofnun hefir jafnan átt hauk í
horni hjá Framsóknarmönnum.
Sama er að segja um Djúpbát-
inn, að þegar „kratar“ vildu að
lagt væri fé til hans sem hluta-
fé, þá áttu Framsóknarmenn
mikinn þátt í því, að upp var
tekin sú stefna í þinginu, að
báturinn skyldi bæði vera gott
skip og henta þörfum Djúpbúa,
og auk þess skuldlaus frá byrj-
un. Hefir sú stefna sigrað í
verki. Vænta menn mikils góðs
fyrir héraðið af þessum tveim
merkilegu menningarfram-
kvæmdum.
Sverrir bóndi Gíslason i
Hvammi gengur nú fram móti
Pétri Ottesen. Sverrir hefir um
langa stund verið einn af
þekktustu leiðtogum bænda i
Borgarfirði. Um hann má það
segja í stuttu máli, að hann
hefði fyrir löngu átt að vera
oröinn þingmaður fyrir vel
menntað bænda- og samvinnu-
mannakjördæmi. Það er mikill
sómi fyrir Framsóknarstefnuna
að hafa í hópi sinna fylgis-
manna utan þings marga þá
menn, sem hefðu verið til
sæmdar og gagns fyrir þingið.
Framsóknarmenn á Akranesi og
í byggðum sýslunnar munu
sannfærast um það á kjör-
fundum, hversu þung rök hníga
nú að því, að allt fólk í dreif-
býlinu eigi nú að fylkja sér um
stefnu Framsóknarmanna. —
Jafnvel í þeim kjördæmum, þar
sem ekki er vissa um sigur við
þessar kosningar, þurfa allir
þeir, sem meta starf flokksins
og vita, að framtíð landsins er
fyrst og fremst bundin við
gengi hans, að fjölmenna á
kjörstað, og safna heim í kjör-
dæmið öllum þeim atkvæðum,
sem þangað eiga að koma frá
fjarstöddum .stuðningsmönnum.
Það er sæmd fyrir Framsóknar-
menn í Borgarfirði að hafa
Sverri í Hvammi í framboði, og
það er sæmd fyrir kjördæmið að
veita honum sem beztan og
mestan stuðning.
J. J.
Nýkomfð
Tcygjukorselet — Mjaðmabelti
Lífstykki — Satín — Tait — Sumarkjólaefni.
DYNGJA, Laugaveg 25.
Framboðsiundír
Framboðsfundir verða í Mýrasýslu sem hér segir:
Hrafnkelsstöðum, miðvikudaginn 24. júní kl. 3 e. m.
Þverárrétt, fimmtudaginn 25. júní kl. 3 e. m.
Hlöðutúnsholti, föstudaginn 26. júní kl. 3 e. m.
Borgaxnesi, laugardaginn 27. júní kl. 8.30 e. m.
Frambjóðendurnir.
ar. Látum það aldrei á sannast,
að íslands óhamingju verði allt
að vopni.
Fylkjum liði á kjördegi og
kjósum eingöngu Framsóknar-
menn.
Kosningaskrifstofa
Fr a in sóknar f élaganna
í Reykjavík er í Sam-
bandshúsinn (3. hæð)
Sími 3978.
En umfram allt: Allir eitt.
Santband ísl. samvinnufélaga.
Hafið eftirfarandi í huga:
Tekjuafgangi kaupfélags er úthlutað til félags-
manna í hlutfalli við viðskipti þeirra.
I
^IGLIMGAR
milli Bretlands og íslands halda áfram,
eins og að undanfömu. Höfum 3—4
skip í förum. Tilkynningar um vöru-
sendingar sendist
Culliford & Clark Ltd.
BRADLEYS CHAMBERS,
LONDON STREET, FLEETWOOD.
Kennið börnunum
að bursta vel tenn-
ur smar
Hafið það hugfast, að und-
irstaða góðs heilbrigðis eru
sterkar, fallegar tennur.
Þess vegna er nauðsynlegt,
að börnin byrji snemma að
hirða tennur sinar, en til
þess þurfa þau að hreinsa
þær vel og vandlega á hverj-
um degi, án þess þó að
skemma eða rispa glerung-
inn.
Þetta gera þau bezt með
því að nota SJAFNAR TANN-
KREM, sem hefir alla þá
kosti, sem tannkrem þarf að
hafa.
Það hindrar skaðlega sýru-
myndun, rispar ekki, en
hreinsar og hefir hressandi
gott bragð. — Notið
SJAFNAR tannkrem
Sápuverksmiðjan S j ö í n
\
Akurcyri.
Lesendur!
Vekjið athygli kunningja yð-
ar á, að hverjum þeim manni,
sem vill fylgjast vel með al-
mennum málum, er nauðsyn-
legt að lesa Tímann.
Þúsundir vita
að gæfan fylgir trúlofunar-
hringunum írá SIGURÞÓR.
Sent gegn póstkröfu.
Sendið nákvæmt máL
FRAMSÓKNARMENN!
Munið að kjósa hjá næsta
hreppstjóra eða sýslumanni, ef
þið farið að heiman fyrir kjör-
dag 5. júlí.
Kosningaskrifstofa Fram-
sóknarflokksins er í Edduhús-
inu, Reykjavík. Símar 5099 og
2323. — Framsóknarmenn. Leit-
ið allra upplýsinga hjá henni
varðandi kosningarnar.
562 Victor Hugo:
ins, sem nú var stjórnlaus orðinn. En
ekki leið þó á löngu, unz hinn dular-
fulli maður vaknaði til sjálfs sin að
nýju, þreif til áranna og hóf að róa
upp eftir fljótinu. Hann fór framhjá
odda eyjarinnar, sem Frúarkirkjan
stendur á og stefndi að lendingar-
staðnum við Pont-au-Foin.
— Ó! hrópaði Gringoire. — Þarna er
Barbeangistihúsið. Sjáðu, herra minn,
svörtu þökin fjölmörgu, er mynda sér-
kennilegan hálfhring undir grálitum
bólstruðum skýjum, sem máninn gæg-
ist gegnum, eins og eggjarauða gegnum
brotna skurn. Þetta er tignarleg bygg-
ing!
Hvolfþak bænahússins þarna er
skreytt fagurlega gerðri höggmynda-
smíð, og yfir þetta allt gnæfir fagur
klukknaturn. Þarna getur einnig að
líta snotran garð með fisktjörn, stóru
fuglabúri, strýtuleikvelli, völundarhúsi
og trjágöngum, sem virðast ætluð fyrir
samfundi ungra elskenda. Þetta er
merkilegt gistihús. Þar hefir franskur
konungsniðji komið mjög við sögu. Ó,
við, vesalings heimspekingarnir, erum
í samanburði við konungsniðjana eins
og kál- eða hreðkublað í samanburði
við garðinn í Louvre. En hvað hefir
það að segja, þegar allt kemur til
alls í lífi hefðarfólksins skiptist á
Esmeralda 559
eyra. Þetta eru ekki mín orð heldur
hefir Didymus frá Alexandríu látið svo
um mælt. Þessi orð hafa mikið sann-
leiksgildi. En Didymus frá Alexandríu
var heldur ekki ómerkur heimspek-
ingur. Segðu eitthvað, fagra barn!
Segðu við mig þótt ekki sé nema eitt orð.
Ég grátbið þig um að verða við þeirri
ósk minni. Já, þa ðer líka rétt. — Þú
hafðir ástæðu til þess að vera þegj-
andleg. Telur þú þig hafa hana enn?
Veiztu, yndið mitt, að þingið getur
hvenær sem er rofið helgi sérhvers
griðastaðar, og að þú varst í mikilli
hættu í Frúarkirkjunni? Til er smáfugl,
sem byggir sér hreiður í gini krókódíls-
ins. Drottinn minn, nú skín máninn að
nýju. Bara að okkur verði nú ekki at-
hygli veitt! Við breytum raunar vel
með því að freista þess að frelsa stúlk-
una okkar, en sízt yrði okkur þó auð-
sýnd meiri náð eða miskunn, ef til
okkar yrði náð og við hengdir upp.
Ó, það má jafnan fella tvíþættan
dóm yfir verk mannanna. — Mér er
hallmælt fyrir það, sem öðrum yrði tal-
ið til heiðurs. Cæsar dáir það, sem
Katilina áfellir. Er þetta ekki satt, herra
minn? Hvað segir þú um þessa heim-
speki? Jú, ég aðhyllist heimspeki eðl-
ishvatarinnar, ut apes geometriam.
Það er dásamlegt! Hvorugt ykkar svar-