Tíminn - 21.10.1943, Side 4

Tíminn - 21.10.1943, Side 4
408 TÍMIM, Fimmtiidagiiiii 21. okt. 1943 102. Mað ÚR BÆIVUM Fyrsta skemmtun p Pramsóknarfélaganna í Reykjavík var haldin í Listamannaskálanum á þriðjudagskvöldið. Fyrst var spiluð Framsóknarvist að vanda, síðan íluttar ræður og þar næst stiginn dans til kl. 2 um nóttina. Á þriðja hundraö manns sóttu skemmtunina, er fór hið bezta fram, eins og allar skemmtanir Framsóknarfélaganna. Sjóvátryggingarfélag fslands átti 25 ára starfsafmæli í gær. Verð- ur í næsta blaði skýrt frá starfsemi félagsins í tilefni af þessu afmæli. OlaSur Thors . . . (Framh. af 1. síSti) atriði. Annars vegar reyndi hann að halda því fram, að Framsóknarflokkurinn hefði vitanlega ekki látið sér detta þá ósvinnu í hug, að heimta frest- un kjördæmamálsins gegn frest- un bæjarstjórnarkosninganna í Rvík, en hins vegar, að Fram- sóknarflokknum hefði líka mátt vera Ijóst, að Sjálfstæðisflokk- urinn myndi aldrei á slíkt fall- ast! Eysteinn Jónsson flutti ítar- lega ræðu, þegar Ólafur hafði gefið þessa skýrslu sína. Hann sagði m. a.: í tilefni af þessari skýrslu Ól- afs Thors vil ég enn einu sinni taka það fram, að það, sem Tím- inn hefir haft eftir okkur H. J. um þetta mál er satt, en það er á þá leið, að Ólafur Thors og Jakob Möller hafi þann 17. jan. 1942 lofað því og lagt við dreng- skap sinn, að kjördæmamálið skyldi ekki afrgeitt fyrir kosn- ingar 1942. Ólafur Thors vildi nú leiða rök að því, að Framsóknarflokkur- inn hefði ekki getað gert slíka kröfu og því hlyti þetta að vera rangt. í tilefni af þessu vil ég vísa til þess, að Framsóknar- flokkurinn hefir jafnan gert það að skilyrði fyrir samstarfi við aðra flokka, að kjördæma- málið yrði lagt á hilluna. Þetta gerði hann við Alþýðuflokkinn 1927—31 og 1934—37. Þjóð- stjórnin byggðist vitanlega einnig á því, að kjördæmamál- inu yrði ekki hreyft. Þess vegna var ekki nema eðlilegt, að Fram- sóknarflokkurinn gerði þessa kröfu í janúar 1942, þegar rætt var um framtíðarsamstarf hans og Sjálfstæðisflokksins um framkvæmd gerðardómsins, en frestun bæjarstjórnarkosning- anna í Rvík var tilefni þess, að samningar um þetta voru tekn- ir upp. Þessi röksemd Ólafs fellur því um sjálft sig. Þá sagði Ólafur, að við hefð- um ekki getað ætlazt til þess, að hann og Jakob væri svo heimsk- ir að gefa slíkt loforð. Þessu svaraði Ólafur bezt sjálfur, er hann sagði, að þeir hefðu gefið okkur H. J. til kynna, að Sjálf- stæðisflokkurinn myndi ekki taka málið upp að fyrra bragði. Ef Sjálfstæðisflokurinn taldi ekki ástæðu til þess að taka mál- ið upp sjálfur, var ekki nauð- synlegt að afgreiða það frekar á þinginu 1942, þótt aðrir flokk- ar tækju það upp. Annars má nefna nokkur dæmi, er bezt sanna að ráðherr- ar Sjálfstæðisflokksins töldu sig bundna við það að hindra fram- gang kjördæmamp-lsins á þingi 1942. Við 1. umræðu um kjördæma- frumvarp jafnaðarmanna, lýsti Jakob Möller sig mjög mótfall- inn því, að þetta mál yrði af- greitt að þessu sinni og taldi á því mörg tormerki. í útvarpsumræðunum eftir stjórnarskiptin vorið 1942 lýsti Ólafur Thors yfir því, að Her- mann Jónasson hefði haft rök- studda ástæðu til að ætla, að kjördæmamálið yrði ekki af- greitt á því þingi. Þá kemur lýsing Árna frá Múla í Þjóðólfi á næturfur;din- um heima hjá Ólafi 16. janúar og frásögn hans um viðleitni Ól- afs til þess að sporna gegn því, að Árni beittist fyrir kjördæma- máíinu. Sjálfstæðismönnum, sem sátu þá á þingi, munu líka enn í minni, hversu eindregið Ólafur Thors beitti sér fyrir því, að kjördæmamálið yrði ekki af- greitt að því sinni. Hitt var svo, að hann bognaði fyrir ákafann hjá þeim flokksmönnum hans, sem vildu knýja málið fram, og braut því loforð það, sem hann hafði gefið okkur H. J. Skýrsla stjómar Mjólkursamsölunnar (Framh. af 1. síðu) vinnslu og dreifingar á mjólk hér í bænum er svo örðug, sem hugsast getur. Stafar það ein- göngu af óviðráðanlegum á- stæðum, eða því sem styrjaldar- ástandið hefir skapað. Mjólkur- stöðin er mikils til of lítil, mið- að við það mjólkurmagn, sem hún verður að hreinsa og með- höndla. En um mörg ár hefir stjórn Samsölunnar unnið að því, að fá reista nýja og full- komna miólkurstöð, og hvorki sparað til' þess fjárframlög :ié fyrirhöfn. En. við marga örðug- leika hefir verið að etja. Nú er nýja stöðin þó komin það langt, að hún mun komast undir þak í þessum mánuði, og ef ekki verða frekari tafir eða óhöpp með vélar til hennar en nú er á- stæða að halda, má telja lík- legt að hún verði fullbúin á næsta hausti. — Hins vegar hef- ir allt verið gert, sem unnt hefir verið, til að halda gömlu stöðinni við og endurbæta hana, og ekk- ert verið til þess sparað. Það er þá líka vitað, að engin mjólkur- stöð er undir svo nákvæmu og ströngu eftirliti sem Mjólkur- stöðin í Reykjavík. Sérstakur gerlafræðingur sér um eftirlit og mat á vörum hennar af hendi Samsölunnar. Heilbrigðiseftir- litið og matvælaeftirlitið eiga þar líka að gæta þess, sem frá henni fer. Og loks hefir setu- liðið daglegt eftirlit og rannsókn á mjólk, sem frá henni fer. Hef- ir það aldrei kvartað um gæðin heldur þvert á móti látið í ljós, að mjólkin mætti teljast mjög góð, og hafa þeir ekki talið neitt erfitt að geyma hana þótt um 2—3 sólarhringa væri að ræða. Þáftttaka Islands . . . (Framh. af 1. síðu) af hendi allar fjárhagslegar, eða aðrar skuldbindingar, sem hun hefir undirgengizt við stofnunina. Þetta er í höfuðdráttum fyr- irkomulag stofnunarinnar og skyldur þær sem ísland tekst á hendur með því að gerast þátttakandi. Fjárhagsskuld- bindingar eru að mestu, eða öllu leyti bundnar við það, sem lög- gjafarvald okkar vill ákveða að láta af mörkum á hverjum tíma. En auk fjárhagsskuldbinding- arinnar tekur ísland einnig aðra skuldbindingu á sig. Þá skuld- bindingu að láta af hendi mat- væli, að vísu fyrir greiðslu, en' matvælaskuldbindingin getur þýtt það, að við sjálfir verðum að halda í við okkur, til þess að geta látið í té sem mesta vöru- hjálp, því bent er á að þörfin á hjálp verði mest á tímanum, sem búizt er við heimsskorti á matvælum. Þó er fram tekið að enginn þátttakandi verði kraf- inn um að .leggja fram stærri skerf en kraftar hans leyra og loforð um framlög takmarkast við birgðir þær, sem til verða. Hér stendur vitanlega stað- hæfing gegn staðhæfing, fram- burður okkar H. J. annars vegar og Ólafs Thors og Jakobs Möller hins vegar. Menn verða því að dæma máliá eftir líkum. Þau atriði, sem ég hefi nefnt hér, tala vissulega sínu máli. Eysteinn Jónsson færði ýms fleiri rök fyrir máli sínu, en frestað verður að rekja þau að sinni, því að hann og Hermann Jónasson munu innan skamms gefa itarlega skýrslu hér í blað- inu um þetta mál í tilefni af skýrslu Ólafs. Ólafur Thors hefir vissulega tekið þann kostinn í þessu máli, sem verstur var. Drengilegast hefði verið aö segja satt, þar næst að þegja, eins og hann virðist líka hafa ætlað sér. En nú hefir hann bætt gráu ofan á svart og þrætir. Eins og fyrri daginn hefir hann hér látiö undan ofsa þeirra flokksmanna sinna, sem fúsastir eru til ósóm- ans, því að ótilneyddur hefði hann ekki vitnað. Það ólán þjóð- arinnar, að á örlagatímum skuli hafa valizt til forustu í stærsta flokknum ístöðuleysingi, er lær- ur hafa sig til að svíkja dreng- skaparloforð og síðan til að þræta fyrir það, verður seint metið til fulls. yfirmaður eftirlitsins hjá setu- liðinu hefir látið svo um mælt, að sér þætti mjólkin góð og að hann drykki hana sjálfur dag- lega, enda myndi herinn ekki taka dropa af mjólk, ef hún væri ekki talin góð vara. Um dreifinguna . er það að segja, að tvennir mjög óþægi- legir örðugleikar hafa skapazt við styrjaldarástandið, og á Mjólkursamsalan þar enga sök. á. Hinn fyrri er sá, að selja verður alla mjólkina í lausu máli, eftir að ógerningur reynd- ist að fá efni til að loka flösk- unum í stöðinni. Sendi Sam- sölustjórnin þó jafnvel mann til Ameríku til að reyna að ráða bót á þessum vanda, en það tókst ekki. Má öllum vera ljóst, hver fyrirhöfn það er, að mæla yfir 20 þús. lítra daglega á smá- ílát í búðunum, og satt að segja hefir það gengið miklu betur en stjórn Samsölunnar bjóst við í upphafi. Hinn örðugleikinn er sá, sem skapazt hefir af hús- næðisvandræðum hér í bænum, og ættu bæjarbúar að þekkja nægilega vel til þeirra. Það hefir orðið til þess, að Samsalan hefir átt mjög- undir högg að sækja með að halda þeim búðum, sem hún hefir, hvað þá að fá nýtt og fullkomnara húsnæði, þar sem hún hefði talið þess þörf. Hins vegar hefir Samsalan jafnan reynt að bæta úr eftir föngum um allt, sem ábótavant hefir verið talið í búðum hennar, þótt einatt sé erfitt að fá þær að- gerðir framkvæmdar. — En auk þess, sem Samsalan rekur sínar eigin búðir, 23 að tölu, hefir hún alla tíð látið mjólk í umboðssölu til kaupmanna og . bakara. Um eftirlit og hirðu á þéss- um búðum getur Samsalan enga ábyrgð borið, enda er til þess ætlazt, að heilbrigðiseftirlitið geri það. Nú hafa komið fram ásakanir um það meðal annars, að sumar mjólkurbúðirnar og hreinlætið í þeim væri í svo hörmulegu á- standi, að heilbrigðisnefnd hefði ákveðið að loka þeim 1. des. ef ekki hefði verið um bætt fyrir þann tíma. Stjórn Samsölunnar kom þetta kynlega fyrir sjónir, þar sem engar slíkar tilkynn- ingar höfðu borizt henni eða framkvæmdastjóra um búðir þær, sem Samsalan rekur og ber ábyrgð á. Var hér talið að um 9 mjólkurbúðir væri að ræða. For- maðu r stjórnarinnar sneri sér því til réttra hlutaðeigenda og bað um upplýsingar í þessu efni. Kom þá í ljós, að allt eru þetta mjólkurbúðir, sem aðrir reka en Samsalan. Fimm þeirra eru í bænum sjálfum, og eru þær þessar: í. Laugavegur 61, eigandi Al- þýðubrauðgerðin. 2. Njálsgata 106, eigandi Al- þýðubrauðgerðin. 3. Leífsgata 32, eigandi Al- þýðubrauðgerðin. 4. Bankastræti 2, eigandi Al- þýðubrauðgerðin. 5. Björnsbakarí, eigandi Karl Kristinsson. Hinar 4 eru í úthverfum bæj- arins, reknar af einstökum kaupmönnum, og þar aðeins seld mjólk á lokuðum flöskum. Hef- ir eigi tekizt að fá aðrar útsölur á þeim stöðum. Það skal tekið fram, að stjórn Mjólkursamsölunar er ekki kunnugt um, að neitt hliðstætt eftirlit um meðferð og sölu mjólkur og mjólkurafurða sé annars staðar til á landinu, og þó víðar væri leitað, og virðast því fáir eða engir jafn vel settir eins og neytendur í Reykjavík um að fá leiðrétting mála sinna á réttum vettvangi, ef um al- mennar vöruskemmdir eða illa meðferð á vörunum væri að ræða. Stjórn Samsölunar hefir vissu- lega ekkert við það að athuga, þótt leitað sé til réttra aðila, ef mistök verða á um vöndun eða gæði vörunnar, og mun fyllilega taka það til greina, ef slíkar kvartanir eru á rökum reistar. En það er óneitanlega hart, að allt, sem fólki dettur í hug, til að níða niður þessar afurðir hjá neytendum, skuli að órannsök- uðu máli og án þess að leitast sé fyrir um hvað rétt er, fá greiðan gang í blöðin og á Al- þingi sem um heilagan sann- leika væri að ræða. Það er von vor, að í þessum málum fái skynsemi meira að ráða en hingað til hjá öllum al- menningi, en getsakir og ósann- ur áróður að hverfa og mun þá mestu erfiðleikunum rutt úr vegi til heilbrigðs samstarfs neytenda og framleiðenda. Reykjavík, 15. okt. 1943. Stjórn Mjólkursamsölunnar. Sveinbjörn Högnason. Jón Hannesson. Ólafur Bjarnason. Einar Ólafsson. Egill Thorarensen. Þcgar Míaca sftrandaði (Framh. af 3. síðu) upp og átti að greiða fyrir 1. okt. n. k. En svo var skipið og vör- urnar í því: Það átti að greiðast við hamarshögg. Þessu höfðu eínamennirnir ekki búizt við. Carl D. Tulinius aðalkaupmað- urinn á Eskifirði, álitinn þá vel stæður efnalega, bauðst til að færa sýslumanni peningana upp í skrifstofuna á Eskifirði, þeg- ar þeir kæmu heim, —en þess var ekki kostur, peningana varð að greiða í hönd sýslumanni á strandstaðnum. Þetta voru tal- in ólög og varð töluverður há- vaði út af því, en engu varö um þokað. Törmes Wathne skipstjóri og Lars Imsland kaupm. á Seyðis- firði keyptu íkip og vörur fyrir um 600 kr. og borguðu í hendur sýslumanns í gulli og silfri. Það var ekki minnsti vafi á því, að þeir, sem höfðu peninga- ráð heima hjá sér, fóru í vondu skapi heim til sín yfir því að geta ekki notað þá á svona hval- fjöru. Daginn eftir uppboðiö létu þeir Wathne og Imsland fara að vinna af kappi við aö ná vör- unum úr skipinu. Voru það feiknin öll af vörum, sem náð- ust, en þó fór mikið úr neðri afturlestinni, því að bæði braut ísinn smám saman af afturenda skipsins og fór þá alltaf eitthvað af vörum með, og líka var svo djúpt niður, að illt var að sjá, hvernig stýra ætti krókunum svo að þeir kæmu sem bezt að liði. Mikið af matvörunum seldist jafnharðan, því að alltaf voru menn að koma til að sækja og fara með kornvörur, þar sem víðast var hálfgerð vandræði milli manna, vegna kornmatar- vöntunar og heyleysis. En færð- ir smábötnuðu á landi, og sumir voru að brjótast gegnum ísinn, og fengu margir töluverðar skráveifur í þeim viðureignum, svo að fleiri daga tók stundum að komast þá vegalengd, er vanalega var farin á fáum klukkutímum. En svo vel lánað- ist það, að hvergi hlauzt af slys, og mátti mikið heita. Þeir seldu ekki minna en heila sekki. Verð- ið var þetta) Rúgmjöl 200 pund, kr. 6.00. Rúgur 200 pund, kr. 4.00. Bankabygg 200 pund, kr. 6.00. Hrísgrjón 200 pund, kr. 8.00. Hveiti var ekki annað en hveiti- mjöl, 130 pund á kr. 5.00. Hart brauð, tvíbökur, í tunnum, 60 pund á 12 kr., sjóblautt brauð gáfu þeir þeim, sem hafa vildu til gripafóðurs. Baunir, sjóblaut- ar, reyndust illa og voru ekki seldar. Kaffi og sykur náðist óskemmt fyrsta daginn. Eftir það varð ekki vart við sykur, en kaffikorn nokkuð sjóblautt, mig minnir að þeir seldu það ekki. Ein var sú vörutegund, sem var notuö, þegar hún kom úr djúp- inu. Það var munntóbak. Ekki man ég verðið á því. Þeir lánuðu mörgum vörur til haustkauptíðar og yfirleitt lík- uðu vel öll viðskipti við þá. Ég heyrði oft minnzt á, að hefðu aðrir keypt þetta en Wathne, mundi hjálp til almennings ekki hafa orðið eins notadrjúg sem hún varð. Því að það hjálpaði til að koma búfénaði áfram það vor, sem annars hefði víða orð- ið mjög aðþrengdur. Vinnulaun greiddu þeir við strandvinnuna 20 aura um klukkutíma, og þótti það góð borgun á þeim tíma. Ottó Wathne borgaði mér 2 kr. í silfri fyrir hverja nótt, er ég vakti, og þótti mér það miklir peningar, og hefir mér aldrei á ævinni þótt eins vænt um greiðslu, er ég hefi fengið fyrir verk mín sem þá, þó að flestar næturnar væri norðaustan snjó- hraglandi. tw—■ — QAMLA BtÖw—wii.i.1 VÖRNIN FRÆKNA (Wake Island). Brian Donlevy, Robert Preston, NNMacDonald Garey, Albert Dekker. Sýnd kl. 7 og 9. Bannað fyrir börn innan 16 ára. Kl. 31/2—61/2 ÆVINTÝRI MILJÓNAMÆRINGSINS. (Highways by night). Richard Carlson, Jane Randolph. Bannað fyrir börn ■ .... ■■ ■. .......... ÍSA. JSÍÖ mmmmmmmmm< Máiiinn líóur (The Moon is Down). Stórmynd eftri sögu JOHN STEINBECK. Aðalhlutverk: Sir Cedric Hardwicke, Dorris Bowdon, Henry Travers. Bönnuð fyrir börn yngri en 16 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9. lrm - ——------------- mmmmt ----------------------------------------- Ég þakka innilega œttingjum og vinum fyrir þann vinar- hug og virðingu, er þeir sýndu mér með heimsóknum og heillaskeytum á áttrœðisafmœli mínu. PÁLL BECK, Sómastöðum. Samkvæmt ályktun bæjarstjórnar Reykjavíkur 7. þ. m. verða skipaðar 3 (þrjár) nýjar ljósmæður í lögsagnarumdæmi Reykja- víkur frá 1. janúar næstkomandi. Laun verða greidd skv. ákvæðum ljósmæðralaganna nr. 17, 19. júní 1933, kr. 1000,00 á ári (byrjunarlaun) auk venjulegra kaup- og verðlagsuppbóta. Umsóknir sendist til lögmannsembættisins fyrir 15. nóvember næstk., en stöðurnar verða veittar eftir tillögum bæjarstjórnar- innár, svo sem fyrir er mælt í ljósmæðralögunum. Lögmaðuriim í Reykjavík. Kr. Kristjánsson, settur.- §kíðamenn! Fyrsta flokks skíðakiitdingar: Á svigskíði (gormabönd) kr. 65.00. Á gönguskíði kr. 45.00 og kr. 50.00 (hin síðarnefndu eru með hælgormum). Á barna- og unglingaskíði kr. 30.00. Birgðir af þessum ódýru skíðabindingum eru mjög takmarkaðar. Sendi gegn póstkröfu hvert á land sem er. Ailt til íþróttaiðkana. KONRÁÐ GÍSLASON Hringbraut 218. Pósthólf 25. — Sími 5196. FÓÐURBÆTIR Sólþurkað Íiskímjöl Reynsla undanfarinna ára hefir sannað, að sólþurkað fiski- mjöl er hollur, næringarefna- og bætiefnaríkur fóðurbætir. Það inniheldur 50% til 55% af hráeggjahvítu, þar sem megnið er meltanlegt. Auk þess 18%—20% af fosfór-súru kalki, sem er nauðsynlegt efni fyrir öll vaxandi dýr, mjólkurkýr og hænsni. Ennfremur inniheldur sólþurkað fiskimjöl hið lífsnauðsynlega D-bætiefni, sem kemur í veg fyrir beinkröm og fleiri sjúkdóma. Allir bændur landsins ættu að tryggja sér gott sólþurkað fiski- mjöl í fóðurblöndunina, jafnt handa mjólkurkúm, sauðfé, hross- um, refum, hænsnum og svínum. Bændur geta pantað sólþurkað fiskimjöl gegnum kaupfélög og kaupmenn, eða beint frá neðangreindum1 framleiðendum. Verðið er kr. 56,00 pr. 100 kgr. í Reykjavík og ísafirði. Birgðir eru takmarkaðar, tryggið yður það sem þér þurfið að nota sem fyrst. Fiskimjjöl h.f. Miðoes li.f. Reykjavík. Sandgerði. . fm1CT«.niaiinMM|-||-|M||ii|M imiiini— i~rnnnmiir~i 1-r • ..-rzr-ixzr&iz?— Fiskimjöl h.f. Mjöl & Bein h.f. ísafirði. Reykjavík. Róndi - Kanpir þn húnaðarblaðiÖ FREY?

x

Tíminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.